I woke up to the sound of beeping.
...
beep beep beep beep beep
...
"Tita! Gising na si Kath!" Sigaw ni Ashley. Biglang bumukas yung pintuan. "Anak, are you feeling well?" Tanong ni Mama habang hinahaplos niya yung buhok ko.
"I'm feeling fine. San tayo?" Sabi ko habang nakapikit ang mga mata. Nakakasilaw yung kinang ng ilaw eh.
"You're in the hospital. Inatake ka ng Asthma mo and it was the worst that you had. Buti na lang nandun si Ashley." Tumingin si Mama sa labas ng Hospital Room ko.
"Pati na rin si Kiann..." Lumabas na si Mama at sabay pasok si Kiann.
...
Si kiann. Yung gagong niloko ako. Yung gagong lalakeng yun.
...
Pero siya rin si Kiann na minahal ko.
...
"Okay ka na?" Tanong ni Kiann. "Okay na. Thank you pala ha?" Sabi ko. "Wala yun. Ako nga dapat ang magsorry sayo eh."
"Kiann stop." I said, "No Katherine. I'm sorry." He answered me.
"Iwan ko muna kayong dalawa para mag-usap." Sabi ni Ashley samin sabay labas ng kwarto.
...
"Kath! Katherine!" Boses ni Sedrick yun ah. "Sedrick!" Sigaw ko.
Pumasok agad si Sedrick sa kwarto at bigla niya akong niyakap. "Are you okay?" Tanong ni Sedrick.
"Okay na siya. Teka sino ka ba?" Biglang sagot ni Kiann, bago pa ako nakasagot.
"No. The question here is WHO THE HELL ARE YOU?!" Sigaw ni Sedrick.
"GUYS! Stop! Okay?! Kiann please. Thank you, pero kailangan mo na yatang umalis. Salamat talaga. I'm sorry." Sabi ko kay Kiann. Di naman siya nagpapigil.
"Who was that? Kung maka asta akala mo kung sino." Sabi ni Sedrick sabay upo sa may tabi ng kama ko.
"Siya na yung sinasabi ko sayo na gago." Pinipilit kong tumawa. "Hayaan mo na yun." Dagdag ko.
...
Sinamahan lang ako ni Mama, Ashley at Sedrick sa kwarto. Nag kwentuhan kame. Hanggang sa malapit ng gumabi.
"Tita, I best be going. Baka hinahanap na po ako ni Mommy." Nagpaalam si Sedrick kina Mama. "Katherine, pupunta na ako. Bibisita na lang ako bukas." Sabi niya habang binubuksan niya na yung pinto.
"You get well okay?"
...
"I love you." Nagsara na yung pintuan.
BINABASA MO ANG
Ruined Love Story
Teen FictionEveryday I have nothing to do but mourn, and in a second it started to rain. It was a beautiful love story, that was never meant to be.