Broken

03

*Samira's POV*

De volgende dag op school verloopt net als iedere dag. Gewoon normaal en saai. Na schooltijd fiets ik naar huis. Maar raad eens? Het regent. Ik háát regen. Behalve als ik met iemand ben, dan kan ik iemand duwen in een plas natuurlijk. Nee, oké.

Ik doe de deur van het slot af en loop naar binnen. "BEN THUIS!" Ik zet mijn tas op de grond neer en doe mijn kletsnatte jas en schoenen uit. Ik loop de woonkamer binnen, maar zie niemand. Ik loop naar de keuken. Ook niemand. Ik pak een mok, theezakje en kook het water. Ik pak mijn mobiel erbij en gaat wat random erdoor heen. Ik stuur even mijn moeder een berichtje dat ik al thuis ben. Als ik hoor dat het water klaar is, stop ik mijn mobiel weg. Ik doe het kokende water in een mok, doe het theezakje erin en laat het er even in zitten. Ik voel mijn mobiel in mijn zak trillen. Ik pak hem en zie dat ik een berichtje heb. O. My. God. Raad eens van wie? Juist ja, Luuk.
'Hey, ik kom nu naar je toe. Ik neem de balkondeur op je kamer. Zie je zo! X Luuk.'

"Hey prinses." Ik doe de deur wat verder open zodat hij naar binnen kan stappen. "Hey, hoe gaat het?" Hij geeft me kus en een knuffel. "Ja hoor, hoe ging het op school?" We gaan op mijn bed zitten. "Beetje, ruzie enzo. Hoe ging jou dag?" Hij kijkt me verbaasd aan, en negeert mijn vraag. "Met wie? Ik meen het hé? Als iemand aan jou komt, zorg ik er persoonlijk voor dat diegene de rest van zijn leven uit een rietje gaat eten." Ik schiet in de lach. "Uit een rietje éten? Meen je dit?" Ik lach nog steeds heel erg hard. Hij grinnikt even mee. "Ja, éten." Ik veeg de tranen van het lachen weg. "Wauw. Maar er is niks ergs. Gewoon wat meiden die irritant zijn." Ik ga hem echt niet vertellen dat ik ruzie heb met Joram. Één van mijn oude klasgenoten en ex-crush, zal ik 't maar noemen. Luuk heeft hem een tijdje geleden bedreigt, en hij werd boos op me. Maarja. "Oh, dacht al." Stilte. God, wat haat ik ongemakkelijke stiltes. "Maar vertel, hoe ken je Fleur?" Hij kijkt me aan. Zijn ogen staan ineens heel anders. Paniekerig lijkt het wel. "U-uh, gewoon. We chillen soms?" Dat laatste komt er vragend uit. "Oh, maar zij chillt alleen als Jessica erbij is?" Hij is ineens helemaal stil, maar herstelt zich gauw. "Ja, die is er ook altijd bij." Dat verbaasd me. Want als ze alleen maar chillen, hoezo sms'en ze dan zo vaak?
"Ah, oké." Weer een stilte. "Wil je wat drinken?" Vraag ik maar. "Ja, vind het goed hoor?" Hij klinkt ineens weer zo aarzelend. Ik ben benieuwd waarom hij zo doet. We lopen naar de keuken.

Nadat we iets hebben gedronken, gepraat enzo, is hij weggegaan. En nu is mijn moeder thuis. We zitten op de bank het RTL Nieuws aan het kijken.

'Afgelopen nacht is er een lijk van een meisje gevonden in het IJsselmeer. Er is een onderzoek ingeschakeld. De politie zegt dat het meisje is verkracht in Hilversum en is gewurgd bij het IJsselmeer en daar ook in gedumpt. Het meisje was ongeveer 15 jaar.'

Ik sla mijn hand voor mijn mond. Dit is echt erg.. Ik heb echt erge medelijden voor haar ouders. Die zouden het heel erg zwaar hebben. Vooral dat ze op deze wijze is vermoord. Ik zie vanuit mijn ooghoek dat mijn moeder stilletjes naar me kijkt. Ik draai mijn hoofd naar haar om. "Is er wat mam?" Ze schrikt op uit haar eigen gedachte. "Nee nee, ik was gewoon aan het nadenken. Je moet heel erg uitkijken met jongens die veel meer van je willen. Het is echt erg wat er kan gebeuren." Ik rol met mijn ogen. "Weet ik mam." Mijn moeder blijft voor de rest stil en concentreerd zich weer op de televisie.
-----------------------

Sorrry dat ik zo lang niet heb ge-update. Ben ziek geweest en problemen met internet gehad enzo. hoop dat dit hoofdstukje het goed maakt.❤️