Multimedya ya güzel bir şarkı bıraktım.İyi okumalarrrr...
Gelen Hatice teyzeydi.
— Buyur Hatice teyze bir şey mi isteyeceksin?
— Yok kuzum. Jale Hanım ve 3 tane adam seni çağırıyor.
— Tamam Hatice sultan geliyorum 1 dakikaya.
— Gelin size de bir son kez doya doya sarılayım.
— Tamam kankaların bir tanesi. Çook seviyorum seni gel buraya.
Eda beni boğmadan ondan kurtulduktan sonra Ceyda'yla sarıldık.
— Ya Armina gitmesen olmazdı değil mi?
— Ceyda bunları konuştuğumuzu düşünüyordum ama yanlış mı? Yapma Allah aşkına Ceyda ya. Tamam mı anlaştık mı Eda sana da soruyorum.
— Tamam kanka anlaştık. Seviyorum seni.
— Tamam anlaştık Armina.
— Hadi bakalım ya yapmayın böyle ağlarım yoksa.
Bir yandan gerçekten ayrıldığımız için üzülüyorum. Bir yandan da aile sevgisi göreceğim için mutlu oluyorum. Tam kapıdan çıkmıştım ki bir an kötü oldum ve arkamı dönüp;
— Gelin ya buraya. Dedim ve ikisine birden koşarak sarıldım. Gerçekten nasıl onlar olmadan duracağımı bilmiyorum.
O sırada hepimiz baya bir ağladık.
— Ya tamam hadi ben artık gideyim. Görüşürüz canlarım.
— Tamam ama bak bizi de Eda'yla arada bir ziyaret etmeye gelmezsen bozuluruz tamam mı?
— Saçmalama tatbiki geleceğim. Neyse ben daha fazla kalırsam bir daha gidemem. Görüşürüz. İkisine de öpücük attıktan sonra kapıyı açıp çıktım ve merdivenlerden valizlerimle inmeye başladım. Yurdun kapısını açtıktan sonra karşımdakilerle donakaldım. Tüm yurttaki arkadaşlarım ve ellerindeki " seni seviyoruz Armina" pankartıyla duruyorlardı. Ben orada ne yapacağımı şaşırmış bir şekilde dururken Eda gelip beni sarstı.
— Hey huhu Armina orada mısın? Yok gitti kız Arminaaaaa?
O surda yanağımdaki ıslaklıktan ağladığımı hissettim. Şimdi ben nasıl burayı bırakıp gidecektim ki?
— Ya siz nasıl bir şeysiniz. Niye yaptınız böyle bir şey?
— Pardon Eda ben yanlış mı duyuyorum yoksa bu özürlü arkadaşımız bize nedenini mi soruyor? Kızım sen ne çeşit bir özürlüsün ya kaç yıllık kardeşimiz gidiyor buradan bu kadarını da yapmayalım da ne yapalım acep?
— Tamam bak böyle yapmama devam ederseniz gidemem ben.
— Tamam neyse okulda görüşüceğiz nasıl olsa artık ağlama yoksa ben de ağlarım sonra susturamazlar beni.
— Ay tamam sen ağlama Eda senin nasıl sulu göz olduğunu biliyorum. Ceyda bile seni durduramaz neyse görüşürüz kardeşlerim.
Yurttaki diğer kızlara da sarıldıktan sonra dış kapıya doğru yol aldım. Çıkmadan önce güvenlikçimiz Mehmet Abi'ye de selam verdikten sonra dışarı çıktım. Dışarıda siyah büyük bir jip vardı. Önünde de siyah giyimli biri duruyordu. Yanında da Ali Bey duruyordu.
— Merhaba Ali Bey.
— Ne beyi kızım amca de bana ve ayrıca artık gidelim istersen. Bavullarını Serkan'a ver. Serkan kızımın bavullarını al. Hadi kızım gel sen de içeri abilerin içeride.
— Tamam Ali Amca geldim.
Arabaya geçtiğimde arabada Selim ve Buğra abiler vardı.
— Merhaba Armina hoş geldin
— Hoşbuldum Selim abi.
—Ee ne yapalım bakalım bugün?
—Bilmem ki. Ama şey..
—Noldu güzelim bir şeye mi ihtiyacın var? Söyle hemen alalım.
— Yok şey diyecektim ben. Ben bugün biraz yoruldum da eve gitsek mi diyecektim. Ama eğer siz bir yere gidecekseniz beraber gidebiliriz yani diyecektim.
—Tamam güzel kızım sen canını sıkma eğer yorgunsan tabi eve gidelim hemen sen de yerleşirsin odana sonra da dinlenirsin. Olur mu?
—Tabi olur Ali Be.. yani Amca.
Of ne yapıyım yani alışmışım herkese amca demeye adamda öyle bir tip var ki; ben işkoliğim diye bağırıyor resmen ben de Bey diyorum. Offf galiba alışmam biraz zor olacak ama yapacak da bir şey yokk.
— Tamam kızım. Selim yeni rotamız ev duyduğun üzere.
—Tabi Ali Bey.
Eve doğru giderken kimseden ses çıkmamıştı. Ben de yolu izlemeye başladım ve de düşünmeye. Acaba doğru mu yapıyorum . Doğru kararlar mı alıyorum bilmiyorum. Ama neyse 1 haftam var eğer istemezsem zaten geri dönerim of daha Eda'gil var biliyorum yaaa.Bu sırada araba da durmuştu. Araba dediğime de bakmayın küçük minibüs tarzı bir şeyin içindeyiz. (adını unuttum neyse siz biliyorsanız yazarsınız please.) Ben de etrafa bakınmaya başladım benim oturduğum taraf bahçeye bakıyordu. Ev acayip büyük hele havuza söylenecek söz bulamıyorum. Gerçekten bu ne ya böyle ev ev değil saray resmen.
