Araba durduğunda etrafıma baktım. Ama burası yol kenarına benziyordu. Abime bakıp;
— Buraya mı gelecektik abi ? Dedim.
— Hayır güzelim sadece sürpriz olsun istiyorum. Ondan dolayı şimdi gözlerini kapat ve lütfen ben aç diyene kadar da açma. Sana güveniyorum.
—Peki abi. Güvenebilirsin. Her ne kadar merak edecek olsam da açmayacağım gözlerimi.
Diyip gözlerimi kapattım. Yandan abimin gülme sesini duyabiliyordum.
Yaklaşık 4 dk olmasına rağmen hala abimden ses yoktu. Şimdi şurada meraktan çatlayacağım ha.
Hadi Selim gı çatlayacağız şimdi.
Sen hayırdır iç ses Selim senin askerlik arkadaşın filan mı da benim haberim yok ?
He askerlik arkadaşım hatta aynı koğuştaydık. Ne oldu kıskandın mı yoksa ?
Aynen öyle öyle kıskandım ki anlatamam iç ses. Ya of bir git . Sıkılınca gelmiyon en olmadık yerde ortaya çıkıyon. Şimdi seninle uğraşamam.
İç sesle atışmamız bittiğine göre şimdi artık abime sorabilirim.
—Abi gelmedik mi daha ya ?
—Armina daha 2 dk oldu. Bekle geldik sayılır. Bak sakına açıorsun gözlerini değil mi? Sana güveniyorum ama.
—Hayır açmıyorum abi ama biraz daha açmazsam meraktan ölebilirim.
—Tamam çatlama cadı geldik. Artık açabilirsin gözlerini.
—Hele şükür abi hiç aç- Aaa inanamıyorum gerçekten mi? Ya bir tanecik abim benim.
Şimdi siz ne oluyor diye soruyorsunuzdur tabi. Abim beni lunaparka getirmiş.
—Armina artık boğazımı sıkmasan da nefes alabilsen olmaz mı?
—Ay ben onu unuttum. Özür dilerim abi. Canını acıttım mı? Hay Allah beni kahretmeye emi ya.
—Tamam Armina sakin ol, vurulmadım. İyiyim. Hala arabada durmaya devam mı etmek istiyorsun yoksa hadi hava kararmadan eve gitmeliyiz.
—Tamam, abi hadi gidelim bence de.
Arabadan indikten sonra ben önde abim arkamda lunaparka doğru yürümeye başladık. Yalnız burası fazla mı kalabalık yoksa bana mı kalabalık geliyor?
—Armina beni bekler misin birbirimizi kaybetmek istemeyiz değil mi?
Abim seslenince mecbur yavaşlamak zorunda kaldım. Doğru söylüyordu birbirimizi kaybetmek istemem.
—Tamam, abi ama sende lütfen biraz hızlı olur musun?
—Hadi cadı nazlanma da gel bilet sırasına girelim.
Bilet sırasını beklemeye başladık. O sırada ben de hangi oyuncağa binmek istediğime göz atıyordum.
—Hoş geldiniz. Kaç tane bilet almak istersiniz?
—Kaç tane alalım Armina?
—Bilmem sen bilirsin abi.
—Tamam, o zaman biz 16 tane bilet alalım.
—Abi 16 çok olur olmaz. Yani fazla olur yoruluruz.
—Arminacığım sen bana demedin mi sen bilirsin diye? Evet dedin ondan dolayı şimdi sen hiç konuşmuyorsun tamam mı?
—Tamam, peki sen bilirsin abi.
—Karar verdiniz mi efendim?
—Evet, 16 tane bilet alıyoruz.
Of ya şimdi kim bilir o ne kadar tutacak. Şimdi şöyle bir matematik hesaplaması yaparsam: Eğer 16 bilet aldıysak büyük ihtimalle 8 tane oyuncağa bineceğiz demektir. Her bilet 5 TL olursa 80 TL tutar. İnşallah o kadar demez ya?
—Toplam 80 TL efendim.
OHA yani koca bir OHA 80 TL nedir arkadaş? Resmen burada kazıklanıyoruz ya!!!
—Şu karttan alın lütfen.
Ya abi niye sen o kadar para veriyorsun. Kazıklıyorsunuz de geç ya. Neyse ben kime konuşuyorum ki? Hey iç ses sen nerelerdesin ya? Bak ben diyorum en lüzumsuz yerde ortaya çıkıyor en lüzumlu yerde ortaya çıkmıyor diye ama beni dinleyen kimm?
—Hey Armina ben kime diyorum hadi içeri girelim.
—Ha tamam geldim abi.
İçeri girdiğimizde yüksek sesli müzik ve insan sesleri karşıladı bizi.
—İlk önce hangisine binmek istersin Armina? Bak buna da sen bilirsin demek yok cevap vermek zorundasın.
—Tamam, o zaman ilk önce hız trenine binelim mi ne dersin abi?
—Tabiki de evet derim matmazel. Hadi o zaman hız treninee.
Hız trenine bindik. Çok eğlenceliydi.
—Sıradaki durağı- Pardon güzelim abim arıyor bekle.
Efendim abi. Ne? Emin misin? Neredesiniz? T-tamam geliyoruz h-hemen. T-tamam abi görüşürüz.
Acaba ne oldu ki abim çok kötü oldu.
—Abi ne oldu? Kötü bir şey mi var?
—Armina hemen geri dönmeliyiz.
—Ne oldu abi? Bir şey oldu biliyorum bana söylemiyorsun.
—Tamam, arabaya geçelim söyleyeceğim.
Abim önden hızlı hızlı giderken ben de ona yetiştim ve ona ayak uydurmaya başladım. Onun hızlı yürümesi benim koşmam demekti zaten. Yani şu anda bildiğiniz koşturuyorum. O değil de acaba ne oldu ki? Şirketleri mi battı ki? Anlamadım. Neyse arabaya geldik söyleyecekti zaten.
—Artık söyler misin abi? Şirketinize mi bir şey oldu yoksa?
—Hayır keşke şirkete bir şey olsaydı. Armina Eda ve Ceyda-
—Ne olmuş abi ne olmuş diyorum söylesene.
—Eda ve Ceyda ağır yaralanmışlar.
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Evet biliyorum biraz gıcık olabilirim ama heyecan yani arkadaşlar. Neyse gerçekten güzel bölümler gelecek. Oy ve yorumlarınızı lütfen eksik etmeyin. Kendinize iyi bakın. Sağlıkla kalınn. <33
