ყოველთვის მაინტერესებდა როგორი იქნებოდა ჩემი პირველი კოცნა და აი ისიც ჩემი ბედნიერი წუთები. როდესაც მისი ბაგეები ჩემსაზე წამიერად ვიგრძენი სხეული გამეყინა. მალევე მომაშორა მისი ბაგეები, მაგრამ მე სულაც არ მინდოდა რომ ეს დასრულებულიყო და აი გადავდი ისევ პირველი ნაბიჯი და ჩვენი ბაგეები შევაერთე. ერთმანეთს ვკოცნიდით და წამებით ვტკბებოდით. მერე რა რომ ეს არასწორი იყო, ჩემთვის ამ წამს ყველაზე სწორი რამ იყო. ვგრძნობდი მის ტუჩებს, მის შეხებას და სხეული მითბებოდა, მთელს სხეულში პეპლები დაფრინავდნენ. ვკოცნიდით ერთამეთს და სამყაროს ვწყდებოდით. მიუხედავად იმისა რომ სუნთქვა მიჭირდა მის ტუჩებს ვერ ვწყდებოდი, მაქსიმალურად ვცდილობდი რომ კვნესა შემეკავებინა მაგრამ ეს საკმაოდ რთული იყო, მკოცნიდა და ჩემი ყრუ კვნესა მის ბაგეებში იკარგებოდა. დრო გადიოდა ჩვენ კი ისევ ერთმანეთის ბაგეების დაგემოვნებით ვიყავით დაკავებულები, არ გვახსოვდა სხვა არაფერი, არც გარე სამყარო, არც ზარი... ზარები რომლებიც გაუჩრებლად რეკდნენ და ვიბრაციას გამოსცემდნენ თეჰიონის ჯიბიდან.
- ჯანდაბა.- ამბობს ოდნავ გაბრაზებული და ტელეფონს იღებს, ხელს კი წელზე მხვევს და უფრო ახლოს მიკრავს სხეულზე.
- დედა? რა ხდება? მინას...
- ის კარგადაა, ნაძვის ხეს აწყობს.
- მამაააა, მამიკოოოო. ძალიან მენატრები.- ყვირის მინა ტელეფონში და ვხედავ როგორ ეღიმება თეჰიონს.
- მეკი ვთვლი რომ საერთოდ არ გენატრები.- ამბობს ვითომ გაბრაზებული და მოწყენილი სახით თეჰიონი.
- არაა, ასე არაა ძალიან მენატრები. მართლა შენ თავს ვფიცავარ, ხომ იცი შენს თავს ტყუილზე არასოდეს არ ვიფიცებ.
- ჰოოო?
- ჰოო ტყუილებისათვის დედიკოს თავს ვიფიცებ.- ამბობს და სიცილს ვერ ვიკავებ.
- ქუქიიი მამიკოს ხომ უვლი?
- რათქმა უნდა ხომ დაგპირდი.- ვამბობ ღიმილით.
VOCÊ ESTÁ LENDO
My Little Baby. / Completed / ✔️
Fanfic- ვერ ვხვდებბი როგორ შეიძლება რომ თქვენ... - ისევვ არ დაიწყო. სიყვარული მრავალფეროვანია ძამიკო და ამას იმედია ერთ დღეს მიხვდები. - ჰოოო და მერე ყოველდღიურად ცისარტყელას დავინახავ ცაზე.- ვამბობ სიცილით. - სწორედაც. --------------------------- ფიქცი...