𝗞𝗶𝗹𝗹 𝗠𝗲 || 𝙼𝚈𝙶 (𝓐𝓼𝓴𝓲𝓭𝓪)

|4|

Sabah telefonumun zil sesiyle uyandım.

Komidinimin üstümde ki telefonuma uzanırken arayan kişiye sövüyordum.

Kim beni uyandırmaya cesaret edebilen haysiyetsiz?!

Bir düşündüm de beni normalde kimse aramazdı. Bongcha dışında...

Onun yine aklıma gelmesiyle yüzümü buruşturup iki saatten beri çalan telefonumu açtım.

"Sen kimsin lan beni uyandırıyorsun saat kaç haberin var mı?!"

Telefondan bir iki dakika ses gelmeyince kapattı zannedip kulağımdan çekecekken Hyun Ri'nin sesi geldi.

Hyun Ri mi?!!

"Evet Yoongi ah saatten haberim var da senin yokmuş gibi sanki."

Rezilliğimi bir kenara bırakıp dediğine kulak verdim ve kolumdaki saate baktım.

Bugün öğlene kadar dersim yoktu fakat şuan saat tam on ikiydi. İlk derse geç kalmıştım.

"Yoongi orda mısın?"

"Ahh evet Hyun Ri ben birazdan okulda olurum. Sen neden derste değilsin. Bugün senle derslerimiz aynıydı diye hatırlıyorum."

"Lavaboya gitme bahanesiyle aradım zaten."

"Tamam sen kapat ben geliyorum."

Cevap vermeden telefonu suratıma kapatınca kala kalmıştım.

Hayır yani insan bir görüşürüz der...

Hala yatakta oturup telefonuma baktığımı fark edince telefonumu yatağın üzerine bırakıp yataktan kalktım.

Dolabımın önüne geçip düz beyaz tişört ve siyah kot aldıktan sonra dolabın kapağını kapadım.

_____________

Sonunda okula giriş yaptığımda bahçede kimsenin olmamasını fırsat bilerek yavaş ve rahat bir şekilde yürüyordum.

Büyük ihtimalle ikinci derse girmişlerdi ve ben hala yoktum.

Birden sırtımda bir ağırlık hissetmemle kendimi yerde buldum.

Beni düşüren kişiye bakmak için kafamı çevirdiğimde Hyun Ri'nin bana bakıp kahkahasını tuttuğunu gördüm.

"Gülebilirsin"

Dediğim anda anırarak gülmesi bir oldu. Ben ona iğreniyormuş gibi bakarken o beni takmadan gülmeye devam ediyordu.

"Oğlum sen de ne zayıf bir şeysin ha bir itmemle yere düştün."

Demesiyle kaşlarımı çattım. Sokak ağzıyla konuşmasını pek takmıyordum çünkü altı tane birbirinden deli oğlanın arasında büyüdüğü için pek şaşırmıyordum.

Ama bana Min Yoongi'ye zayıf...Hah.

"Ben mi zayıfım sen fazla güçlüsün o kadar."

Bana 'he he kesin öyledir' bakışlarını attıktan sonra kalkmam için elini uzattı.

Bir eline bir ona bakarken Hyun Ri sabrı kalmamışcasına ofladı. Bu hareketiyle eline vurdum ve kendim yerden destek alarak kalktım.

"Hadi bugün okulu ekelim"

Hayatımda hiç okulu ekmemiştim ve bunun hep yanlış olduğunu düşünürdüm hala daha düşünüyordum fakat bu yeni arkadaşlarla da vakit geçirmeye bayılıyordum.

Yani sadece bir kaç saat içerisinde tanıdıkları bana kendilerini açmış iyi ve eğlenceli insanlardı.

Onlarla vakit geçirmek güzel olabilirdi. Yani şuan onları okula tercih edebilirdim.