𝗞𝗶𝗹𝗹 𝗠𝗲 || 𝙼𝚈𝙶 (𝓐𝓼𝓴𝓲𝓭𝓪)

|7|

Bu sabah kendi kendime kalkmış ve yalnız bir şekilde okula gidiyordum. Saat daha erkendi ve diğerlerinin uyuduğunu biliyordum. Aslında ben onlardan daha fazla uyurdum genelde fakat bugün neden olduğunu bilmediğim bir şekilde erken kalkmıştım ve oldukça enerjik hissediyordum.

Okula doğru ilerlerken arkamdan adım sesleri geliyordu. Tamam normal bir şey bu Yoongi sonuçta bu saatte okula giden bir tek sen değilsindir herhalde değil mi? Kesinlikle kendi kendime kuruntu yapıyordum.

Sonunda okula varabildiğim de hala adım seslerini duyabiliyordum. Umursamamaya çalıştım. Beni takip eden bir sapık olamaz herhalde.

Yoksa Hyun Ri mi? Beni korkutmaya mı çalışıyor?

Ondan herşeyi beklerdim bu yüzden durup arkamı döndüm.

Fakat gördüğüm kişi ne Hyun Ri'ydi ne de okuldan biriydi.

O o'ydu.

Bana her baktığında kalbimde çiçeklerin açmasını sağlayan.

Güzel gülümsemesiyle içimde bir şeylerin oynamasına neden olan o kişi.

Tabi... Demiştim ya bunlar eskidendi. Gelip özür dilese bile affetmezdim. Beni aldatmak ne demekmiş görecekti.

"Merhaba Yoongi. Tekrar görüştüğümüze sevindim."

Dedi ve yamuk bir gülüş attı ortaya. Sesi bile midemi bulandırıyordu artık.

Yüzümü buruşturarak cevap verdim.

"Ne istiyorsun?"

Gülümsemesini büyüttüğünde ondan ilk defa iğrendiğimi hissettim. Eskiden olsa bu gülümsemeye tapardım. Ama o.... İğrençti. Ben bunu nasıl sevebildim ki?

Gözüm kör olmuş olmalı.

"Ne mi istiyorum? Ahaha tabi ki hiçbir şey... Sadece yeni okuluma geldim. Suç mu?"

Yeni okulum mu? Hadi canım!

"Yeni okul? Umarım bu okul BENİM okulumun yan Mahallesi'nde ki okuldur."

Tekrardan iğrendiğim gülümsemelerinden birini attı.

"Artık hergün görüşeceğiz sevinmen lazım Yoongi."

Yüzümü buruşturdum.

Tanrım.... Bana bunu bilerek mi yapıyorsun?

"Neyse ne, bana bulaşma yeter. Ben hayatımı normal düzenine çevireli çok oldu. Aslında bunu önceden yapmam gerekiyordu ama işte şartlar el vermedi biliyorsun."

Alaylı bir gülüş ortaya attığımda sinirden gözü seğiriyordu ve bu benim hoşuma gidiyordu.

"Yoongi?"

Yan tarafımdan gelen naif sesle heyecanıma engel olamamıştım. Evet Hyun Ri geliyordu.

Onu nedenini bilmediğim bir şekilde süzmeye başladım. O..... Güzeldi. Bongcha'dan daha güzeldi hemde.

Bana doğru mutlu bir şekilde gelirken bütün dünya durmuştu sanki. Öyle ki karşımda olayları kavramaya çalışan Bongcha'yı bile unutmuştum.

Bana neler oluyordu? Bir kaç ay öncesinden bedenimi terk eden duygu yeniden baş gösteriyordu sanki. Ama bu sefer farklı bir kişiye.

Ama o benim arkadaşımdı..... Öyle kalması gerekiyordu.

Kafamı sallayarak garip düşüncelerimden sıyrıldım. Bu sadece basit bir kafa karışıklığı idi. Evet... Kesinlikle öyleydi.

"Neler oluyor, bu kız da kim Yoongi?"

Hyun Ri her ne kadar gülümsese de ses tonu bir şeyleri sorguluyormuş gibi çıkıyordu.

Saçmalamayın tabi ki Hyun Ri'yi Bongcha ile tanıştıracak kadar salak değilim. Hyun Ri Bongcha'nın saçlarını yerlere pas pas niyetine kullanır.

"O mu? Hiçki-"

"Merhaba tatlım ben Bongcha."

Siktir.

Bu hiç iyi olmadı.

Bongcha elini Hyun Ri'ye uzatmış havalı bir bakış atarken -veya o havalı olduğunu sanarken- Hyun Ri'nin gülümseyen yüzü yavaş yavaş solmaya başlamış onun yerini çatık kaşlar ve kızgın bir surat almıştı.

Elini tutma gereği duymadan konuşmaya başladı.

"Demek meşhur Bongcha sensin."

Sert bir sesle söylediği bu cümle benim bile yutkunmama neden olmuştu ama Bongcha onu takıyor gibi görünmüyordu.

Ya da sadece öyle görünmeye çalışıyordu.

"Demek Yoongi benden bahsetti."

Hyun Ri giderek sinirleniyordu. Bunu kızaran suratından ve neredeyse kafatasını delecek olan alnında ki damarlardan anlıyordum.

Ha bir de.... Bir vursa yere yapışacağım eliyle yumruklarını sıkmasından.

"Evet , ama senden değil daha çok yaptığın orospuluklardan bahsetti diyebiliriz. Bir de bizim okulun yeni öğrencisi mi oldun? Bizim okul sürtükleri kabul ediyor muydu ya? Ne yaptın söylesene okula girebilmek için de müdürle mi yattın yoksa.."

Her ne kadar bu söylediği şey çok ağır olsa da o aşağılık kız herşeyi hakediyordu.

Hyun Ri, daha önceden nerdeydin sen ya?

Bongcha da sinirlenmeye başlamıştı.

"Öğle arası sen ve ben kızlar tuvaleti."

Aman Tanrım kız kavgası mı yapacaklar.

Bongcha Hyun Ri'ye omuz atmak için dibine girmişken. Hyun Ri ona omuz atıp düşmesini sağladı.

O sıra da arkadan gelen bizimkilerin kahkaha sesleri duyuldu.

______________

"Onunla kavga etmeyeceksin Hyun Ri. O tuvalete gitmeyeceksin."

Hyun Ri'yi Bongcha'ya bulaşmaması için yollar arıyorduk fakat Hyun Ri sürekli olarak çıkmaz sokağa sapıyor bizi dinlemiyordu.

"Yah siz karışmayın o kız yaşattıklarını yaşamalı."

Hüzün dolu gözlerini bana çevirdiğinde gerçekten sevildiğimi hissetmiştim. O bana değer veriyordu.

Ama benim yüzümden kavga edemezdi.

"Hayır Hyun Ri, onunla kavga etmeyeceksin."

Hyun Ri, başını öne eğdi ve yavaşça salladı. Kabul ediyordu fakat bu öğlen yanından tabi ki ayrılmayacaktık. Ayrıldığımız an kavgaya gidebilirdi.

Uwww gelecek bölüm çok heyecanlı..

Hızlı hızlı yeni bölümler yazmalıyım bu karantina da.

Malum ablanız korona oldu ve kursa gidemiyor.

Üzüldüm mü?

Hayır!

Neyse merak etmeyin bir şeyciğim yok . Grip gibi geçiriyorum.

Neyse kendinize dikkat edin benim gibi olmayın.

사랑해❤️