His Imperfect Halo (COMPLETED)

Chapter 5

I WENT of my bedroom wearing my uniform and immediately headed downstairs. Saktong pagkababa ko ay nakita ko kaagad sina Daddy at Mommy na masayang kumakain sa dining area.

Wait... Dad's here? I thought he was at work.

"Dad?" I called his attention. He paused mid-bite and looked at me.

"Oh, what's with that face? Nagulat ka na naman ba sa kagwapuhan ng daddy mo?" mayabang niyang sambit.

I chuckled, shaking my head. Nang makalapit na ako ay saka ko pa lang nakita na nakapang-damit doctor pa rin ito habang ang stethoscope niya ay nasa tabi ng lamesa.

"Lakas ng hangin, dad, ah," sambit ko. Umupo na ako sa tabi niya habang si Mommy ay nasa harapan ni Dad.

"Just don't listen to your dad. Ganiyan na talaga 'yan kayabang kahit noong kabataan namin. Kaya ayan, inherited na mula pagtanda," natatawang saad ni Mommy.

Dad gave a sheepish smile. I remembered Mommy telling me stories about their love story. Their chemistry back then must have been adorable. Dati, nagtataka pa ako kung bakit kilalang-kilala ang apilyidong Fuentes sa university, 'yun pala... may kwento sa likod no'n. Now, I wouldn't be surprised if they were the best-loved couple back in their university days.

"Kitang-kita ko naman, mom," I replied, joining their laughter.

"Palagi niyo talaga akong pinagkakaisahang mag-ina," natatawang saad ni Dad at sumubo ng pagkain niya.

"Why are you here po ba? Wala ka bang work?"

Nagkibit-balikat siya. "Wala." Sabay tingin kay Mommy. "Na-miss ko lang paglutuan ng mommy mo," aniya at ngumiti pagkatamis-tamis dito.

I jokingly rolled my eyes. "Dad, stop that sweetness muna. I have something to say." Napatingin sila sa akin at kinunotan ako.

"Ano 'yon, anak?" tanong ni Mommy.

I took a deep breath and smiled. "Ako po ang napiling ipanglaban ng section sa Mr. and Ms. South-West," I said, and their faces lit up with excitement, which made me even more thrilled.

"Wow! Finally, you will join a pageant! I'm rooting for this!" nasasabik na sabi ni Mommy.

"You can do it, 'nak. Just like your mom back then," ani Dad kaya napangiti pa ako lalo.

Mommy had also joined pageants in the past, and she still keeps her crowns and sashes in their room. Pero hindi si Dad ang partner niya, torpe pa raw kasi si Dad noong araw na iyon. Tamang tingin lang siya sa sulok. Buti na lang talaga at hindi kinain si Dad ng pagiging torpe niya, wala sana ako ngayon.

"I'll buy you a dress. Not a typical one, unique dapat. 'Cause I'm sure you're gonna win that pageant, mark my words," dagdag pa ni Mommy.

"Thank you, mom..." I gave her my sweetest smile. "By the way, male-late na po pala ako," sambit ko at tumayo na.

Bigla namang napatingin sa akin si Dad at kinuha na ang stethoscope niya.

"Hatid na kita. Didiretso na rin ako sa Hospital." Tumayo na ito at pumunta kay Mommy, hinawakan nito ang ulo niya at hinalikan ito sa noo.

"Ingat sa pagda-drive," paalala ni Mom. Naglakad na si Dad sa direksyon ko.

"Oh, ano na namang mukha 'yan? Tara na!" aniya. Nainis pa ako nang hinawakan niya ang buhok ko at pinaglaruan ito habang tinutulak ako palabas.

"Dad naman e!" singhal ko kaya tumigil na siya. Lumingon ako sa kanya na natatawa sa ginawa niya. "You're making it so messy!" inis kong sambit tsaka padabog na nagpapadyak papuntang labas.