Kiedy Jeongin w obawie, że jego najlepszy przyjaciel nie odwzajemnia tych skrytych, głębokich uczuć wobec niego; wchodzi w nieodpowiednie związki i sprawia sobie tym ból. Jednak Hwang jest w stanie nawet przekroczyć próg przyjaźni dla zdrowia i bezp...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
♛┈⛧┈┈•༶ ‧͙⁺˚*･༓☾🖤☽༓･*˚⁺‧͙ ༶•┈┈⛧┈♛
Mętlik i pustka. Tylko to odczuwał Hyunjin po odejściu Yanga. Wszystko wydawało mu się inne i mniej radosne niż do tej pory. Jego zawsze kolorowy świat, teraz zaczął widzieć w czarno białych barwach. Dlaczego Jeongin dalej wybierał Minhyuna? Czyżby to on odebrał zachowanie przyjaciela w zły sposób? Może on nigdy mu się nie podobał i ta wizja utworzyła się jedynie w głowie blondyna? Co jeśli to co zaszło miedzy nimi w zeszłym tygodniu to była pomyłką?
Nic już nie rozumiał.
Gdyby tylko młodszy został przy nim i mógł rano zobaczyć twarz Yanga, te śliczne oczy wpatrujące się prosto w niego. Dołeczki wywołane uśmiechem bruneta posłanym w jego stronę.
Byłoby to dla niego łatwiejsze. Wierzył, że wtedy jego uczucia do Jeongina mogłyby się w końcu wyklarować. Jednak młodszy uciekł. Ponowie go zostawił, jak za każdym razem, gdy zostawał u niego na noc.
Kiedy ponownie ujrzy swojego przyjaciela? Martwił się o niego i o to, jak Minhyun zareaguje na powrót młodszego po całej nocy jego nieobecności. Miał nadzieję, że brunet da jakiś znak, iż jest bezpieczny a gdyby coś wymknęło się spod kontroli, przyjdzie do niego.
Może i czasami Hwang bywał wybuchowy i zbyt stanowczy dla niego, wiedząc jaką ten traumę przeżywał przez to, w co się wpakował. Jednak robił wszystko dla jego dobra i nigdy nie miał na celu go skrzywdzić a dać mu jak najlepsze rady. Nawet jeśli wyglądało to tak, jakby wizyty bruneta go irytowały, wcale tak nie było. Hyunjin zawsze przyjąłby go z otwartymi ramionami. Był gotowy każdego dnia o każdej porze by dać mu schronienie i bezpieczeństwo.
Dlaczego po tym wszystkim co stało się tamtego wieczoru, dalej nie był pewny swoich uczuć? Hwang dalej czuł na swoich dłoniach kształt męskiego pozbawionego krągłości kobiecych ciała. Dokładnie pamięta ciepło i miękką delikatną skórę Jeongina, jakby to wydarzyło się dopiero niedawno. Nie, ten wieczór nie mógł być tylko jakąś tam pomyłką. Z pewnością nią nie był i Hyunjin nie chciał udawać, iż do tego nie doszło.
- Hyunjin? Hyunjin! Ziemia do Hwang Hyunjina! - Po tych słowach, mężczyzna od razu ocknął się ze swoich zamyśleń i zobaczył przed sobą dziewczynę z lekko poirytowanym wyrazem twarzy.
- Oh, wybacz mi Siyeon. - Blondyn ukłonił się w ramach przeprosin. - Zamyśliłem się, to pewnie od zmęczenia. Nie sypiam ostatnio najlepiej.
- Nie sądzę byś zachowywał się tak tylko przez brak snu. - Czarnowłosa pokręciła głową z dezaprobatą, iż mężczyzna próbował ją okłamać. Odłożyła papiery i spojrzała poważnie na Hwanga, jakby próbowała wyczytać coś jeszcze z wyrazu jego twarzy. - Wiesz, że znam Cię za dobrze. Poza tym, jesteś dziennikarzem, rzadko kiedy masz okazję do porządnego wyspania się a jednak nie zachowujesz się tak codziennie. Tu z pewnością nie chodzi tylko o brak snu kochany i widzę to. Nie zaprzeczaj, tylko mów co się dzieję.
