Pamiętam jak byliśmy w wesołym miasteczku. Kupiłem ci wtedy watę cukrową, pamiętasz? Byłeś taki szczęśliwy.
Dlaczego nie zauważyłem wcześniej tego bólu i smutku w twoich oczach? Dlaczego nie zauważyłem tego, zanim było za późno?
Pamiętam również jak się poznaliśmy. Niebo było takie piękne... Była to noc. Gwieździsta, piękna noc. To było na plaży, prawda? Wpadliśmy na siebie, gdy obaj spacerowaliśmy piaszczystym brzegiem. Wtedy wydawałeś się taki wesoły.
Do końca życia będę wypominał sobie ten błąd – niewybaczalny błąd który popełniłem, nie zwracając uwagi na ten ból który w sobie skrywałeś.
Chociaż czy warto żyć, gdy ciebie nie ma obok?
Teraz jedynie mogę wierzyć, że jesteś, o tam, na górze, i że jest ci tam dobrze.
Zasłużyłeś na to.
CZYTASZ
my sunshine || solangelo
FanfictionGdy Nico odszedł, Will powoli gasnął ° krótkie rozdziały [ pisane przez noc, gdy byłam pogrążona w depresji, więc nie jest to idealne, przepraszamシ︎ ]
