Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
bölüm şarkısı: somebody - lemonade mouth
"Sevimli bir çocuk, değil mi?" diye sordu Jennie; eski bir çiçekçi dükkanından çevrilmiş kafenin pencere kenarındaki masalardan birinde, Rose'un tam karşında oturmuş çilekli milkshake'ini yudumluyordu. Genelde sonbahar aylarında uğrak noktaları olan bu ufak kafe oldukça soğuk olsa da büyük gölete bakan kısımda oturuyorsanız eğer bu soğukluk sizi rahatsız etmezdi.
Yüzünüze vuran taze güneş ışığı ile ısınırken, gölden gelen sesler ve çevresinde koşuşan insanlar sizi ufak çaplı bir tiyatro izlermiş gibi heyecanlandırırdı. Genellikle bu kafede sevgililer buluşurdu. Ne yazık ki Rose'un buraya getirebileceği bir sevgilisi yoktu. O da diğer kızlar gibi buraya en iyi arkadaşları Jennie ve Inez'le birlikte gelirdi. Şimdiyse burada gözleri kediyi andıran arkadaşı ondan onay bekleyerek bakıyor ve tehditkarca etraftaki çocukları süzüyordu. Jennifer Deneuve her zaman tehlikeli bir kız olmuştu. Onu Rose'a yakın kılan tek şeyse damarlarında az da olsa Koreli kanı dolaşmasıydı. Gerçi kız bunu kabul dahi etmez ve annesi ve babasının Fransız olduğunu yinelerdi. Keçi gibi bir inada sahip olması ve insanlara az da olsa tepeden bakması, ukalalık yapmasına neden olsa da katlanılabilir olduğu sürece Rose için bir sıkıntı yoktu.
"Oldukça sevimli." diyiverdi Rose aniden. Jennie muhtemelen ona Gideon adındaki sevimli ve sporcu olan çocuğu göstermişti ama nedense Rose, Gilbert'a bakarak cevap vermişti. Arkadaşları ile birlikte oturmuş patates kızartması yiyip gülen bu çocuk oldukça dikkat dağıtıcı oluyor ve fazlasıyla dengesini bozuyordu. Jennie, Roseanne'in nereye baktığını anlamak adına hızla arkasını döndü ve devasa çocuğu görüp gülümsedi. Rose asla imkansız aşkından vazgeçmeyecekti.
"Gilbert'ın yanındaki kızı tanıyorum. İsmi Lilac ve kız seninkine delicesine aşık, yani vazgeç Rose. Gilbert senin adını biliyor ama kim olduğun hakkında hiçbir fikri yok. Oysaki diğer kız onun kollarının arasında duruyor." dedi Jennie sakince. Kötü bir amacı olmasa da en yakın arkadaşını uyarmayı kendisine vazife görmesi yetmezmiş gibi bunu iyice aklına kazımak için onu kırmaktan çekinmiyordu. İşte bazı sonbahar sonlarında Jennifer Deneuve olduğundan bin kat daha acımasız oluyordu. Bunu ise arkadaşların acı söylediği hakkındaki bir atasözüne gizliyor ve kendisinin haklı olduğuna derinden inanıyordu.
"Anlıyorum Jen ama senin beni anladığından pek emin değilim." diye konuştu Rose sinirle. Cılız sesi ufak masalarını bile geçemezken karşısınndaki kız gülümsedi ve Roseanne'in bu geçici siniriyle eğlendi. Roseanne Park bu gülüşüyle karşıdaki kızın bir köpek balığına benzediğine yemin edebilirdi. "Senden daha çok tecrübeliyim bu konularda. Oldukça şey yaşadım ben ve sana o çocuktan olmaz diyorsam o çocuktan olmaz." diye devam ettirdi Jennie. Rose'un bu duruma oldukça canı sıkılsa da susmayı tercih etti. Eğer en yakın arkadaşı konuşmaya daha fazla devam etseydi, masadan kalkıp gidebilirdi. Bu yüzden konuyu değiştirmeyi denedi. Nutuk çekme moduna girmiş arkadaşının aklındakileri bir an önce başka bir şeye çekmeliydi. "Inez ve Harry konusunda ne düşünüyorsun?" diye sordu çarçabuk.
