Back in the arms of mayor. BOOK 2

Ikalimang Kabanata

Unang Labas

It's rainy nanaman pero napagpasyahan kong lumabas muna at pupunta sa mall kesa makita ko yung mga tao dito sa bahay.

"Manang lalabas ho ako."

"Osige."

Tumayo na ang lima at handang umalis, napakamot ako ng ulo dahil here we go again and again, nag short at tshirt ako with jacket at lumabas na pinapayungan. Yes I'm a boss now bwahahaha.

Sumakay ako sa aking lamboghini na regalo ni lolo troy saakin nung 10th birthday ko, yung lima naman naka van sila habang sumusunod saakin. Yes mga alipin ko?

"Argh it's so kainis naman." Binilisan ko ang takbo ng kotse ko at madulas ang daan kaya nagiingat ako ng kaunti.

Biglang nag ring ang phone ko.

"Hello.."

(Wag mo masyadong bilisan ang takbo ng sasakyan wala tayo sa karera Ms. Maria.)

That voice.

"WALA KANG PAKE!" Wala talaga siyang pake dahil racer ako!

At pinatay ko naman, binilisan ko ang takbo ng sasakyan at maya't maya ay nag park ako sa harap ng SM mall.

Kinuha ko yung payong at lumabas, habang yung lima naman ay chill na sumusunod saakin habang naka payong sila ng pink? wtf.

Patawa tawa akong tiniklop ang aking payong dahil sa payong nilang lima kaya naglakad na ako papasok ng mall habang nakasunod sila saakin.

Halos lahat ng tao na nasa mall ay nakatingin saamin, dahil may sumusunod ba naman saaking limang naggwagwapuhang nilalang.

Yes, I am Maria Trina Huarez Montenegro.

Napangisi ako habang yung apat ay dinudumog ng tao, well may kasama silang mayor at yung apat naman ay model. Ewan ko kay Daddy kung saan  napulot ito at kung bakit napapayag niya ang limang eto.

Iniwan ko sila sa kalagitnaan ng pagkadumog sa kanila at pumasok sa isang mens botique dahil naghahanda na ako dahil paniguradong punit ang mga maninipis nilang damit.

Kinuha ko yung dalawang puting vneck, at dalawang vneck sky blue at isang vneck maroon.

Nagbayad na ako at lumabas, ngunit nakasalubong ko silang ang sama ng tingin saakin.

"What?" Mataray kong saad

"One mistake Miss." Blaze

"What the hell?" At sa sobrang inis ko ay pinalo ko sa kanilang tig isang paper bag yung mga damit.

"Mag palit kayo mukha kayong taong grasa."

At iniwan ko nanaman sila, bahala sila sa mga buhay nila.

PAGKALIPAS ng ilang oras ay naramdaman ko ng nakasunod na ulit sila saakin and Oh my gosh parang mali ata tong nabili ko. Kase mas nakaagaw sila ng atensyon ng tao.

"Saan tayo sa susunod?" Its Julius yung singkit na koreano.

"Gutom na ako kakahintay sa inyo kaya let's go."

Nag apir yung lima at pumasok kami sa isang fast food chain at umupo.

"Sino ang nakatokang mag order ngayon?" I said

Nagsitinginan silang lima.

"It's Drake para naman may pakinabang." Bullet

"Bakit may pakinabang kaba ha bullet?" Drake

"Hep hep hep! Sige na mag order na bilis." Utos ko sakanila napakamot ng ulo si Drake at hinila si Julius

Naiwan naman si Blaze, Bullet at Leo habang si leo ay nag excuse muna at may katawagan ata.

"Wag nyokong titigan ang papangit nyo."

Tumawa naman ang dalawa.

"Totoo nga talaga ang sinabi ng mama ko saakin na ang nagiisang Unica Iha ng mga montenegro ay brat." Its Blaze

"Hey hey!" Saway ko sakanya

"Hindi nga ba brat? Haha." Nagtawan ang apat samantalang ako hinampas ko sila pareho ng tinidor

"Nga pala, ano bang trabaho nyong lahat ha? At naniwala kayo sa sinasabi ng Daddy ko?"

Ngumisi silang dalawa.

"I am a painter, miss." Bullet

"Artist and Model Miss."

Nagulat naman ako.

"At bakit kayo bumagsak sa pagiging buntot saakin?"

Nagtawanan naman sila.

"Sabay sabay kaming kinausap ni Mr. Montenegro about dito, and besides malaki ang utang na loob namin sakanya at pumayag kaming lahat at hindi namin inaasahan na mas brat pa pala sa bata ang babantayan namin."

"Aba't!"

Hinampas ko naman silang dalawa.

"Pero hindi sinabi ni Tito T na maganda ang anak niya." Bullet

Napahinto naman ako at naramdaman kong ang pula ng mukha ko.

"Ang pangit mo mamula."

At dun ay bumalik na si Leo.