Fixed.-JaeYong [Book 1 of the Mend Trilogy][Per. Translate]

④

به محض تموم شدن وقت ملاقات جهیون ، تیونگ به سمت آزمایشگاه . به بخشی که پرستارها و دکتر ها متصدی ارگان های اهدایی قرار داشن ، وارد شد .

" سلام ته ایل " تیونگ رو به یکی از پرستار ها گفت .

" اوه سلام ته . چطور میتونم کمکت کنم ؟ " ته ایل پرسید .

" هیچ قلب ذخیره شده متناسب با گروه خونی آ داریم ؟ " دکتر پرسید .

" بزار ببینم ... "

ته ایل به تخته شاسیش نگاه کرد تا چیزی که تیونگ خواسته بود رو پیدا کنه .

پرستار هومی گفت و بعد از چند دقیقه سرش رو به علامت نه تکون داد : متاسفم ولی ذخیره نداریم . میتونم زنگ بزنم و از چند تا اهدا کننده درخواست کنم .

تیونگ سری تکون داد و گفت : اوکی هر موقع پیدا شد خبرم کن .

دکتر از بخش خارج شد و مسیر اتاقش رو از سر گرفت .

نگاهی به ساعتش کرد . شیفتش تموم شده بود .

پیراهن سفیدش روی رخت آویز پشت در آویزون کرد و بعد از خارج شدن از اتاقش در رو قفل کرد و همراه کیفش از بیمارستان خارج شد .

اشعه های خورشیدِ بعد از ظهر به پوست و صورتش میتابید .

به محض دیدن ماشینش سوارش شد و تصمیم گرفت تا درباره بیماری جهیون کمی

تحقیق کنه .

میون راه کافه ای دید و اون کافه دنج رو برای انجام دادن تحقیقاتش انتخاب کرد .

جلوی کافه پارک کرد و بعد از بیرون اومدن از ماشینش همراه کیف لپ تاپش به سمت اون کافه حرکت کرد .

کافه بوی نونی که تازه از تنور در اومده ، میداد . بوی خوبی بود .

دکتر جوون کمی اطرافش رو گشت و به محض دیدن میزِ  کنار دیوار که پریزی روش قرار داشت ، به سمتش رفت و نشست .

لپ تاپش رو از کیفش بیرون آورد و بعد از گذاشتنش روی میز ، شارژر رو بهش وصل کرد .

تیونگ اسم بیماری جهیون رو سرچ کرد . در واقع جهیون اولین بیمار دکتر به حساب میومد که بیماریِ کاردیومیوپاتی داشت . تیونگ دربارهء این بیماری توی دانشگاه خونده بود اما هیچ وقت برای درمانش جراحی ای انجام نداده بود و حتی بیماری با این مشکل هم تا به حال بهش مراجعه نکرده بود .

اسم دکترهایی که برای درمان این بیماری جراحی های موفقی انجام داده بودن رو در آورده بود و راهکارهاشون رو داشت میخوند که ...

" تیونگ ؟ "

با شنیدن صدای آشنایی سرش رو برگردوند .

نفسش با دیدن شخصی که صداش کرده بود ، توی سینش حبسش شد . لبهاش رو به سختی تکون داد تا لبخندی روی صورتش نقش ببنده