Son zilde çaldığında kafamı kağıttan kaldırdım .kağıdı elime aldım ve uzağa tuttum . Bence güzel olmuştu.
Çizimde bir uçurum vardı .uçurumun ucunda bir kız oturmuş ayaklarını aşağıya sarkıtmıştı. Ucurum altı denizdi. Ve güneş doğuyordu. Güneşin doğuşu denize yansımıştı. Kızin yaninda bir kafes vardı arkasındanda bir ağaç. Ağacın yapraklarını kelebekler oluşturuyordu. Kafesin içi ise kapkaranlıktı.o kafesten kelebekeler ağaca dogru uçuyordu. "Vayy bee." Dedim . Bitirmiştim sonunda. İçimdeki mutluluk kıpırtılarına engel olmasam şuracıkta göbek atabilirdim.
Çantamı omuzuma taktım ve hızlı adımlarla demet hocanın yanına gittim. Demet hoca çizimime bakıp " bence gayet iyi .umarım kazanırsın ." Dedi . Rahat bir nefes aldım. Ve okuldan çıktım .
Servis beklediğim yere doğru yürürken telefonumu çantamdan çıkardım. Annem üç abimde 2 kere aramıştı. Ilk annemi aradım. Meşgule attı. Babamı aradığımda telefonu kapalıydı. Abimi aradım. Biraz çaldıktan sonra açtı " abi beni aramışsın bir sorun mu var? Annemlerde aramış bur kaç kere. " dedim. " annemler adanaya gidecekmiş haber vermek için aramışlardır. " dedi.
" niye adanaya gidiyolarki?" Diye sordum abime " ninem kalp krizi geçirmiş . Onun yanina gittiler" dedi. " Ev bize kaldı desene." dedim. "Hayır eylemcigim sana kaldı. Ben berkelerde kalacagim 2 gün."
O kadar mutlu olmuştum evde tek başına " eve erkek falan atmaya kalkma meryem teyzeden alırım haberleri" söylediği şeyle içten bir şekilde gülmüştüm. "ne erkeği yaa ben gecelere akacagim gecelere " dedim . Abimin yapmacik kahkahasi kulaklarimi doldururken göz devirdim."nasıl akacaksın. Kola ve cipslemi?" Dedi. "Sen kardeşini hic tanımamışsın . Ben su içip kafa bulmuş kızım." Dedim.
Abim bu sefer çok içten gülmüştü. aklıma gelenlerle Bende sırıttim " kapıyı kitlemeyi unutma pencereleri açma perdelrde kapalı olacak duydunmu beni ?" Dedi . Yaw he he dememek için kendimi zor tuttum ve " tamam anne (!)" Dedim.
Abime annem ve babamdan daha çok deger veriyorum. Annem ve babamın yapmadığı şeyleri yapıyor bana . Mesela üzgün oldugumda derdimi dinliyor, arada birde olsa nasılsın diye soruyor en güzeli ise bir kişinin bile bana deger verdigini hissettiriyor. Telefonu kapattim ve sessizden çıkardım tam cebime koyacakken
0546***: gülmek sana çok yakışıyor. Sen hep gül.
Şuraya neye uğradığını bilmeyen bir eylem bırakıyorum.
Eylem: sen kimsin be ?biri bitti diğeri basladi .
0546***:yeni hat aldım .
Okuduklarimla istemsizce gözlerim büyüdü. Ben nasıl bir manyağa bulaştım.
Eylem: hasta mısin sen lan?
0546***:evet sana.
Eylem: oha, çüşş yavas gel .
0546***:özür dilerim.
Eylem: ne?
0546***:bu gun sana çarptım . Gercekten özür dilerim. birden karşıma çıktın.
0546***:zaten küçük bir şeysin. göremedim seni
Eylem: o angut sendin demek.
Kafami kaldırdım be etrafa baktım. Bende jeton yeni düştügu için beni görebildiği şimdi aklıma geldi.
Hırsla etrafa bakındım bir kaç kişi vardı zaten. Yolun karşısına baktıgımda bir çocuk telefona bakıyordu ve bir şeyler yazıyordu . Bildirim sesi geldiginde telefona baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
belki gece gibi
Humorgözleriyle kalbime dokunurken fısıldadım "beni sevebilir misin?" "Eger izin verirsen aldıgım son nefesime kadar "