Friendship Vows (SUGAR HIGH)

Chapter 43- New Year, New Life and New Chances?

Jane's POV 

Hindi na tuloy ang kasal ni Luis, ang tanging nararamdaman ko lang ay tuwa. Ilang buwan na ang nakalipas simula nung humingi sya sakin ng tawad sa simbahan.

Flashback..... 

Nandito ako ngayon sa simbahan, umiiyak. Ng maramdaman kong may tumabi sakin, pagtingin ko sya. Sya na nangloko sakin, sya na nang-iwan sakin, syang una kong minahal, syang nagparamdam sakin kung gaano kasarap magmahal. Mahal ko pa rin sya. Sabi nga nila kung talagang mahal mo handa kang magpatawad. Hayss. Teka umiiyak din sya? Bakit?

"J-jane! Mahal pa rin kita. Ikaw lang, ikaw lang ang babaeng nagparamdam sakin kung gaano kasarap magmahal, ang babaeng sobrang ganda. Noong tayo pa, sobrang saya ko talaga. Sobra pa sa sobra, feeling ko pwede na kong mamatay! Pero nung dumating sila......sila na naging dahilan kung bakit tayo nagkakaganito, naging aish. Jane, maniwala ka sakin. Maha----" 

*tsup*   

I kissed him, passionately. Alam kong dapat hindi ko iyon ginawa pero he respond. Napatigil na lang kami ng kelangan na naming huminga. Napangiti ko sya ^^ 

"Alam mo namang mahal pa rin kita, wag kang mag-alala. Tara na?" he nodded. 

End of flashback 

Ang sarap sa feeling na bati na kaming lahat. Yung apat na naging kontrabida samin umalis ng bansa, sina carlos at belle ayos na actually nasa paris nga sila ngayon eh kasama mga parents ni belle, sina dan naman at ishie medyo nagkakainlaban na uli at nasa laguna sila ngayon, sina carl at jen ayun masayang-masaya dahil nagkabalikan na uli sila at nasa pampanga sila, sina julius at therese naman engaged na, kita mo? ikakasal sila pag nag-18 na sila at nasa ibang bansa din sila dahil sa parents ni therese. Kami ni Luis nandito sa batangas, naka-higa sa damuhan. Mamaya kasi magpuputukan na, December 31 kasi ngayon. 

"Beh, sana masaya na si Ace kung nasan man sya, miss ko na sya!" tumulo ang luha ko. 

"Sigurado akong masaya na sya kung nasan man sya, hayaan mo dadating din ang panahon na magkikita uli tayong lahat." sabi nya sabay pahid sa luha ko. 

Wala na kasi si Ace, matapos kaming palayain ni Dianne yung kuya nya ang bumaril kay Ace, dapat ako yung mawawala eh :'( Kaso sinalo nya natatandaan ko pa yung mya huli nyang sinabi sakin habang nakangiti. 

"J-jane, mahal kita jane. Please ngumiti ka palagi, babantayan kita pangako ko. Pakisabi kina mama at papa mahal na mahal ko sila. Jane, sorry. Sorry Sorry talaga, ito na siguro yung pwede kong maibayad sa inyo dahil sinira ko kayo, I Love you jane" 

Naiiyak nanaman ako, pero hindi pwede. Malulungkot sya pag nakita nya akong umiiyak, Smile. Siguro ito na rin yung katapusan ng kwentong ito, maayos na kaming lahat, walang hadlang, lahat masaya. Ito rin siguro ang plano saminng panginoon, ang magkaayos-ayos kami. 

*DING DONG, DING DONG* 

"May bisita ba tayo beh?" tanong nya, pero tumakbo ako at binuksan ang gate. OMG!