Friendship Vows (SUGAR HIGH)

Chapter 42- Cancelled Wedding!

Dianne's POV 

NOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO! 

It can't be! It can't be "-.-" 

Kelangang matuloy! KELANGAN!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

"Dianne? Dianne si drew ito. Open the door!" Kinatok nya lang ng kinatok ang pinto ko, masisira na ito. Malapit na. "LEAVE ME ALONE. YOU SON OF A BITCH" sigaw ko. 

Umiyak na lang ako ng umiyak, masama bang magmahal? Masama ba? Bakit ganun? Gusto ko lang namang makuha ang dapat sakin eh T^T Minahal ko si Luis, ng higit pa sa buhay ko! Pero bakit? BAKITTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTTT?

 Flashback 

Handa na ko para sa kasal namin ni luis, ng biglang nagpatawag si daddy! (Daddy ni luis). Kaya agad aming nagpunta nina mama at kuya sa restaurant nila. 

"Iha, i'm sorry but..... We have to cancel the wedding! Luis want to kill himself because he don't want to marry you. So were sorry. Thank you for the time you've waste just to come here. If nakabili na kayo ng wedding gown, babayadan namin kayo." sabi ni Mommy (mommy ni luis)! 

"No, Tita. You know how much I love him! You can't do this to me. YOU CAN'T!"  Saka ako nagmadaling umuwi at nagkulong sa kuwarto! 

Binasag ko lahat ng picture frame, sinira ko lahat ng makita kong gamit ko! 

End of flashback 

Ng may biglang kumatok sa window ko, nakita ko sya! Nakita ko si Luis ^^ Agad kong binuksan yung glass door ko at nakapasok sya. 

"Dianne, I know how much you love me but please, if you love me so much let me go. Just be happy for me, Diba? If you love someone let them be free and be happy for them. Dianne I love you but as a friend only. I Don't want to hurt you and i'm not hurting you. Your hurting yourself, kasi pinagpipilitan mo ang sarili mo sakin. Dianne I'm sorry. I'm sorry!" tapos hinalkan nya noo ko. 

"Bakit ba ang daya ng tadhana? Bakit ganun? Luis, minahal kita ng sobra. Di kita iniwan, nandito ako palagi para sayo. Tanda mo nung bagong dating ka palang sa California? Ako yung unang bumati sayo! Ako yung----" 

"Oo alam ko. Pero sinabi ko na sayo na hindi ikaw yung mahal ko, iba dianne iba. Pinagbigyan kita kasi yun ang sabi ng mom ko. Pero dianne, Haysst! I'm sorry, but I have to leave. Kelangan ko pang hanapin ang babaeng kukumpleto sa buhay ko. Yung babaeng mamahalin ko panghabang-buhay." saka nya ko iniwan. 

It's not fair! Pero si luis na yung nagmakaawa, mabait naman ako eh! Pero hindi ko lang talaga matanggap na nagmahal sya ng iba! Pupunta ko sa lumang bodega. 

@@@ 

Nandito na ako. Agad-agad kong pinuntahan yung lima! Umiiyak sila, naaawa na ako! Pakakawalan ko na sila.  Tinanggalan ko muna ng tali si jane, halatang nagulat sya ginawa ko. Hinawakan ko ang kamay nya. At tinitigan ko ang mga mata nya.

"Jane, Ohmygod. I'm s-s-sorry! Hindi ko dapat ito ginawa. Pero nabulag ako sa sobrang pagmamahal ko sa kanya. Siguro tama si kuya na, hindi ako mamahalin ni luis and he it will never happen. Kinancel yung kasal namin, humingi sya ng tawad sakin. At wala na akong magagawa, hindi ko kayang makitang nasasaktan ang taong pinakamamahal ko. Sorry T^T Sorry talaga T^T" saka ko sya niyakap. 

"Dianne, nagbago ka na. Kalimutan na lang natin yung nangyari, humingi ka na naman ng tawad eh. Wala na kong dahilan upang magalit sayo." Tapos tinulungan nya kong magtanggal ng tali ng mga kaibigan nya.

Humingi ako ng tawad sa kanila, at pinaatawad naman nila ako. Hinayaan ko silang umalis, bahala na! Aalis na lang ako dito, magbabagong-buhay na ako! 

~~~~~~

So how was it?