İntikam ( Rosekook )

20

JUNGKOOK'UN AĞZINDAN

Dünkü öpüşmeden sonra Rose utançla eve girmişti şimdi ise benden kaçacak yer arıyordu bu kadar utanacak ne var ki? Sadece minik bir öpüşme? Diye düşünürken Hyunbin abinin bana bakarak konuştu;

" Ne o Jungkook hala dünkü öpüşmeyi mi düşünüyorsun? " demesiyle Rose'ye baktım yine kıpkırmızı kesilmişti onun bu haline sırıtarak konuştum;

" Aynen öyle hala dünkü öpüşmeyi unutamıyorum " dediğimde herkes oooo demeye başladı ben ise Rose'ye bakıyordum ve iyice elma gibi kıpkırmızı olmuştu Lisa kahkaha atarak konuştu;

" Kız Rose elma gibi oldun utandınmı yoksa sen " demesiyle Rose sinirle ona dönerek konuştu;

" Lisa dua et şuan evde değiliz yoksa seni eşek sudan gelinceye kadar döverdim " dedi Lisa korkuyla Jisoo'ya sokulunca Jisoo;

" Uzak dur lan benden sülük gibi yapışıyon " deyip Lisa'yı ittirdiğinde yine gülmeye basladık nedense duygusuz olan hiç bir şeye gülmeyen ben bu aralar gülmeye başlamıştım ve neredeyse bütün olan olaylar sanki aklımdan uçup gitmişti ama tabi gülüşümün solması bir oldu çünkü deli olduğunu düşündüğüm bi çocuk Rose'nin yanına gelerek elindeki çiçeği uzatırken gülerek konuştu;

" Naber sevgili olak mı? " dediği zaman ben kaşlarımı iyice çatarak konuştum;

" Dayak yemek istemiyorsan uza " diye sertçe konuştuğumda adam beni süzdükten sonra korkuyla uzaklaşmasıyla Hyungbin konuştu;

" Buda bizim köyün delisi sen onu kafana takma nerde güzel kız görse sarkıntılık eder " dedi ben omuz silkerek konuştum;

" Deli meli umrumda değil bidaha sarkıntılık etsin işte o zaman asıl deli kimmiş görür " dedim Rose sırıtarak konuştu;

" Ne o Jungkook bey kıskandınız mı? " dedi ben yan bir şekilde gülümsedikten sonra konuştum;

" Evet kıskandım " deyip göz kırptığımda Rose'nin yüzündeki gülümseme soldu ve yerini yine kırmızı yanaklar aldı bizim grup yine anında kahkahalar ile gülmeye başladılar ben ise iyice kendimi sandalyeye yaslayarak yayıldıktan sonra Rose'ye bakarken pis pis sırıtmayıda ihmal etmedim telefonuma mesaj gelmesiyle hemen çıkartıp baktım instagramdan gelmişti mesaj hemen üzerine tıklayarak kim olduğuna baktığımda Kai'nin resmini gördüğümde kaşlarımı çatamadan edemedim bu herif şimdi hangi hakla bana mesaj attı? Elim engelliye gidicekken anında vazgeçip mesaja baktım.

Kai: Babamla konuştum Jungkook sen haklıymışsın biz kardeşmişiz

Ben: İyi aferim en azından akıl edebilmişsin buda bir başarı

Kai: Jungkook ben babam gibi kötü bir insan değilim tamam başkalarına karşı çok büyük hatalar yaptım ama ben gerçekten çok pişmanım o gün adamlarıma vur dediğimde içimde anlamdıramadığım bir burukluk oluştu seni bırakıp gittiğimde yine kendimi seni birisi bulsun diye her gün dua ederken buldum ve son olarak senin kardeşim olduğunu babamdan öğrendiğimde ise babam bana tehtitler savursada ben seni bütün hastanelerde aradım bulamadığımda ümidimi kesip sana bir umut cevap verirsin diye mesaj attım seni vurdurmama rağmen bana cevap verdiğin için teşekkür ederim Jungkook

Ben: Bi şey değil hikayen bittiyse engelliyorum çünkü gerçekten senin yalanlarınla uğraşamam buda babamla kurduğun planın parçası

Kai: Hayır bu plan değil Jungkook ve seni bulucam kardeşim her nerdeysen bulucam ve babam yüzünden yaşadığın her şey için senden özür diliyicem

Yazmıştı yazdığı şeylere güldükten sonra direkman engelledim buda o şerefsizle kurduğu planın parçasıdır kesin kafamı kaldırdığımda bizimkiler bana şaşkınca bakıyorlardı ben;

" Ne bakıyorsunuz? " dediğimde Jimin;

" Kendi kendine gülüp duruyon tabi bakacağız " dedi ben omuz silkerek Rose'ye dönüp konuştum;

" Minjoon'u nereye bıraktın? " dediğimde Rose konuştu;

" Jessi teyze özlediğini söyleyince ona bıraktım " dediğinde ben Namjoon'a dönerek konuştum;

" Namjoon evlerine koruma yerleştir " dediğimde Rose anında konuştu;

" Neden? Bi sorun mu var? " dedi ardından Jennie devam etti;

" Jungkook zaten bu gün geri dönücez neden koruma yerleştirsin ki? " dedi ben;

" Çocuklar endişelenmeyin ben sadece karnımdaki kurşun yaraları iyice iyileşene kadar burda kalmak istedim hem Soobin doktor olduğu için pansumanlarımı falan yapar " dediğimde Soobin konuştu;

" Aslında Jungkook beyin kalması iyi olur çünkü gerçekten çok zorlu bir ameliyat geçirdi ve çok kan kaybetti ve benim gözetimimin altında olsa iyi olur " dedikten sonra bana dönüp konuşmaya devam etti;

" Ve tabi beni dinlese iyi olur " dediğinde omuz silktiğimde Rose sinirle konuştu;

" Omuz silkme Jungkook ve Soobin'i dinle " dedi ben;

" Dinlemiyorum küçük hanım ne yapacaksın yine mi öpeceksin dudağımdan " dediğimde Rose kollarını birleştirip benden başka her yeri incelemeye başladığında sırıtıp tekrar Namjoon'a dönerek konuştum;

" Neyse Namjoon oraya koruma gönder eğer Jessi teyze ve Minjoon korkarsa uzaktan evi izlesinler " dediğimde Namjoon beni onaylayıp telefonuyla ilgilenmeye başladığında Hyunbin abiye bakıp gülümseyerek konuştum;

" Ve sana bir can borçluyum çünkü belki sen olmasaydın şuan ben yaşamıyor olurdum " dediğimde Hyunbin abi bana gülümseyerek konuştu;

" Lafı bile olmaz Jungkook kim olursa aynı şeyi yapardı " dedi ve ayağa kalkıp yanımdan geçerken benim duyabileceğim bir şekilde konuştu;

" Neyse ben gidiyim artık bilirsin kız olayları " dediğinde gülümsedim o uzaklaşınca Tae konuştu;

" Lan bizim duygusuz Jungkook'umuz nereye gitti? " dediğinde sert bakışlarımı ona gönderdiğim an yerinden sıçrayarak konuştum;

" Tamam burdaymış " dedi ben hariç yine herkes güldü zar zor sakinleştiklerinde Jennie konuştu;

" Jungkook sen iyisin değil mi? Çünkü bana yüzün solgun gibi geldi " dedi ben;

" Hiç biriniz merak etmeyin ben gayet iyiyim " dedim ama olmadığımın bende farkındaydım çünkü karnımdaki kurşun yaralarına ağrı girip duruyordu daha fazla ağrıya dayanamayıp yavaşca ayağa kalkarak direk eve girdimve Soobin'in benim için hazırladığı koltuğa uzanmadan üzerimdeki tşörtü çıkartıp baktım pansuman yapmam gerek çünkü yaralar yine kanamış geliba Soobin haklı benim kendimi gerçekten fazla yormamam gerekiyor.