Encounter #19

145 4 0
                                    


I was walking to the exit of manila museum when i saw a man looking at the portrait, he's looking at the portrait of Ferdinand Marcos.

I slowly approach him and look at same portrait too. "Mali ba ang naging pamamalakad ko?" He asked me.

He's directly looking at the portrait. I saw pain suddenly showed on his eyes. I can't answer him i feel the lamp in my throat.

"All my life i spend to be a servant of my beloved Philippines. Ginawa ko ang lahat para mapa buti ang nasasakupan ko." Then that his tears fall to his sad eyes. Naawa ako sa kanya.

"Ginawa ko ang lahat para maging isang butihing pinuno. Ginawa ko yun para sana wala nang mag hirap at maging pantay pantay ang mga tao." He said in between of his sobbed.

I saw a brave man but now his crying in front of me. Hindi ko alam kung bakit hindi ako maka hanap ng tamang salita.

"Ang gusto ko lang naman ay mapa buti ang Pilipinas ganon din ang mga Pilipino pero inakusahan nila akong mamatay tao" pain is evidence to his eyes.

He wiped his tears and then turn his back to me.

"Hinihiling ko na sana mapabuti na ang mga Pilipino na sana tama na ang pinili nyong pinuno." He said and walk away. I found myself crying. Isa ako at ang pamilya ko na galit sa naging pamumuno nya but when i saw him crying i think im no longer to mad at him.

Im sorry President Ferdinand Marcos to accused you too.

#ManilaEncounter

Manila EncountersWhere stories live. Discover now