The Patients [HIATUS]

CHAPTER 5 *ASSUMING*

A/N: hello minna! Ipapasok ko lang po ang isang napakaikling scene kasi gusto ko kayong bigyan ng hint sa kung ano mang mangyayare in the near future chapters. Sigeee bye! Xoxoxox -- BananaXBreadXMan
---

"Are you sure wala ka paring naaalala young man?"

"I told you, wala. At alam nyo, kung hindi nyo 'ko titigilan baka mas lalo pang lumalala itong sitwason ko." - Orion

"Fine. Get some rest. Sooner or later babalik ka na rin sa dati at kahit pa hindi, you will never get away from, your fate. So you better not do anything risky here in the hospital, you might get hurt. I think you know what I mean. Alam ko ang nangyayari dito."
---

Anthimony's POV

"Ok september 24!" narinig ko na ang tunog ng pagcross-out ni Orion sa kalendaryo.

"Yes! 2 days nalang makakita ka na ulet!" He gladly said.

"Most importantly makikita na kita" i gave him a smile.

Yep. Two days from now, makakakita na ako. I will finally get my sight back. At first I really was not in a hurry. Infact gusto ko pa ngang kahit two weeks before the operation pero I thought of seeing Orion finally.

Ugh.

Just thinking of seeing him makes my heart go faster.

" I bet he's handsome! And I think he's hot."

*pak*

Sinapak ko ang sarili ko ng marinig kong biglang nagsalita ang kaluluwa ko.
Ano ka ba Anthimony? Namamaniac ka na ba? Kahit pa sabihin mong naramdaman mo yung abs nya nung nahulog ka dapat hindi mo iniisip yan! Tsaka kahit gano pa sya kabango kahit pawisan na sya dapat ---

0\\\\\\\0

*pak!*
Sinapok ko nanaman ang sarili ko.
Ano ba Anthimony?! Behave!

"Ok ka lang? Bakit mo sinasapak sarili mo?" Biglang napatanong si Orion. Sino ba namang hindi mawiwirduhan sa taong sinasapak ang sarili niya?
Tss. Mukha na akong napossese eh.

"Ah, wala! May lamok!" Palusot ko na sana naman ay lumusot.
"Aw." Napaaray ako. Masyado yatang napalakas ang sampal ko. Well tama lang yon kasi masyado naring malakas ang pagka manyakis ko.

"Oh ok ka lang?!" Nakaramdam ako ng pag-aalala sa boses ni Orion. Di ko tuloy maiwasng bumilis ang tibok ng puso ko.

"Ugh. Oo, masyado lang napalakas yung sapak k---"

0/////0 mas lalong bumilis ang tibok ang puso ko sa sunod na ginawa nya.

Bigla ko nalang naramdaman ang palad nya sa pisngi ko. Dinadaig ko na ang tambutso ng sasakyan sa init ng hangin na nalalalabas ko.

"Mag-iingat ka kasi. Yan namula tuloy yang malambabot mong pisnge." Sabay pitik ng mahina sa ilong ko.

0//////0 kinakabahan na lalo ako ng malupet. Sa tingin ko mamatay na ako pag-araw araw kong kasama to si Orion.

"Ok so anong gusto mong gawin ngayon?!" - Orion

Biglang nagbalik sa dati ang atmosphere ng kwarto ko. I collected myself and calmly said "could you Bring me to the garden? Gusto ko kasing lumanghap naman ng sariwang hangin hindi puro aircon."

"Sure! Oh akbay ka sakin?"nagulat ako sa mga sinabi niya. Kanikanina lang nung nawala ang pakiramdam nato pero nandito nanaman T_____T juice colored.

Wala na akong ibang nagawa kundi akbayan sya. I put my arm around his shoulders and ---

Sh*t he carried me. Bigla nya hinila ang mga binti ko at nilagay yun sa mga bisig nya at kinarga ako. Sh*t lang, he was carrying me princess style. Bumilis nanaman ang takbo ng puso ko. Feeling ko nahahigh blood na ako sa nagaganap eh. Kailangan ko na yatang magpa BP!