Derek Diary

Part 5

Πήρα μια ανάσα και κοίταξα γύρω μου ,ο Thion με πλησίαζε...Έκλεισα την ατζέντα μου και την έβαλα στην τσέπη μου ,σηκώθηκα και περίμενα να έρθει πιό κοντά..."Χέι Derek!" σήκωσε το χέρι του και με χαιρέτησε "τα παιδιά σε ψάχνουν..." μου ειπε και ήρθε μπροστά μου "α...λήθεια?" τον ρώτησα "ναι..ρε γιατί δεν το σηκώνεις?" "μου έκλεψαν το κινητό μου..." του ειπα "είσαι καλά?" με ρώτησε "ν...ναι.." του απάντησα "τι είναι αυτό?" με ρώτησε και έδειξε την ατζέντα μου "τίποτα!" του απάντησα αμέσως

"ακομα δεν μπορώ να το πιστέψω ...ξέρεις γιατί αυτοκτόνησε ?"

"οχι..δεν ξερω.." του ειπα και προσπαθησα να φύγω "πάμε για καφέ?" με ρώτησε "δεν μπορ.." "έλα πάμε!" μου ειπε και με πήρε από τον σβέρκο και περπατήσαμε ,βασικά με έσερνε αλλά τέλος πάντων ,ένας καφές είναι σκέφτηκα,πόσο κακό να μου κάνει ...

Μπήκαμε μεσα στην καφετέρια και καθόντουσαν όλοι οι φίλοι μου και οι κοπέλες τους σε δύο τραπεζακια,μέχρι και η Peiz ,η καλύτερη της φίλη καθόταν εκει στα πόδια του Brand ...

"ΕΕΕ ΠΑΙΔΙΑ ΚΟΙΤΑΧΤΕ ΠΟΙΟΝ ΒΡΉΚΑ!!" άρχισε να φωνάζει δείχνοντας με "έλα πάμε.." μου ειπε ,με έσυρε και με έβαλε να κάτσω σε μια καρέκλα ...

"που χάθηκες ?" με ρώτησε η Staisy "δουλειές"...της ειπα

το ύφος της σοβάρεψε και η αμηχανία στην ατμόσφαιρα ηταν εμφανής...

"και τι δουλειές είχες ?" με ρώτησε ο Brand με ύφος

"ετοιμαζόμουν για τον Καναδά " του απάντησα

"τόσο σε πείραξε ....που φεύγεις?έμαθα το σπίτι σου κάηκε είναι αλήθεια?" ειπε ο Rasel

και του ξέφυγε ενα γελακι ,κατάλαβα ότι ο Thion δεν με έφερε εδώ για καφέ αλλά για να σπάσουν πλάκα ,πόσο μαλακες είναι!

"Ναι ΚΑΗΚΕ" κοίταξα την Peiz και σηκώθηκα απάνω "έχεις πρόβλημα?" τον ρώτησα και τον κοίταξα στα μάτια "οπα ...οπα ρε φίλε ηρέμησε..." μου ειπε,όλοι άρχισαν να γελούν "ούτε να σας βρίσω δεν μπορώ..." κούνησα το κεφάλι μου δεξιά αριστερά και έφυγα ,δεν μπορώ να πιστέψω ότι αυτοί ηταν φίλοι μου ή χειρότερα φίλοι της Claire's...Τόσο γελοιοι...

Έφτασα έξω από το σπίτι της κυριας Jownse,χτύπησα το κουδούνι και περίμενα να μου ανοιξει,μετά από δύο λεπτά η πόρτα ανοιξε και εμφανίστηκε το χαμόγελο της κυρίας Jownse...

"αα..γύρισες?πάω στο supermarket ,θα έρθεις να με βοηθήσεις ?" "ναι..φυσικά ,έρχομαι..."

της ειπα ,μου έδωσε τα κλειδιά του αυτοκινητου της (ένας παλιός σκαραβεος) "οδηγας?" με ρώτησε "ναι.." της απάντησα "ωραία...πάμε" μου ειπε "μα ..δεν έχω δίπλωμα!" "ούτε γω...χα-χα..." πήγαμε στο γκαράζ και η κυρία Jownse πάτησε το κουμπί για να ανοίξει ,η πόρτα ανοιξε μέχρι πάνω και ο σκαραβεος της φάνηκε....

"πάμε?" "ναι.." της απάντησα ,γύρισα το κλειδί αλλα δεν έπαιρνε μπρος "θα δοκιμάσω άλλη μια φορά.." της ειπα και ξανά έβαλα μπρος ,αυτήν την φορά πήρε ,την πήγα στο supermarket και ψώνισε τα πάντα ,το πορτπαγκαζ της γέμισε και βάλαμε και στο πίσω κάθισμα..."πολλές γατοτροφες.." της ειπα "χα-χα εε..παίρνω για όλες μου τις γάτες" μου απάντησε και μπηκε μεσα...Αυτήν την φορά πήρε μπρος με την μια,φτάσαμε στο σπίτι ,η πρώτη δουλειά που έκανε η κυρία Jownse ηταν να ταΐσει τις γάτες της ...

"τι θες να σου φτιαξω ?" με ρώτησε "ότι θέλετε ...δεν έχω πρόβλημα..." της απάντησα "οχι...ότι θέλω ,τελευταία μέρα εδώ.." μου ειπε κουνώντας μου το δάχτυλό της "τότε θα σας βγάλω για φαγητό " της ειπα δείχνοντας της ότι θέλω να την ευχαριστήσω για όλα ... "αχ..θα ταν πολύ όμορφο ..." μου απάντησε "τότε πάμε..." της ειπα και της έδειξα την πόρτα ...Πήγαμε στο μοναδικό ταβερνάκι που υπήρχε εδώ και φάγαμε ,περάσαμε πολύ όμορφα ,μου μίλησε για τα ταξίδια που πήγε με τον άντρα της ,φυσικά και κατάλαβα από αυτά που παράγγειλε η κυρία Jownse ότι δεν ήθελε να με βάλει σε έξοδα ,είναι τόσο καλή γυναίκα και την ένιωσα σαν γιαγιά  μου ...