Derek Diary

Part 9

"ν..ναι.." το άνοιξα και το έφερα μπροστά μου "Lila λυπάμαι ,λυπάμαι πολύ αλλά δεν γίνεται να σε κρατήσω ,ο θάνατος του μπαμπά σου με διέλυσε,το είχες καταλαβει...δεν μπορούσα αλλο...μεθουσα και σε βαραγα..Προσπάθησα να κόψω το ποτό αλλά μου ηταν αδύνατο ,σε αφηνω μόνη σου ,ειμαι σίγουρη ότι κάτι θα κανείς ,κάπου θα καταληξης...Να θυμάσαι ότι Σαγαπω αλλά δεν έχω άλλη επιλογή ,λυπαμαι..."

Κάθισα λιγο να κοιτώ το γράμμα ,είχα μείνει πραγματικά,τι?...τι? Θα κάνει τώρα? Άκουσα την Lila να κάνει περίεργους ήχους ,κοίταξα δίπλα μου και την είδα να κλαίει,έκλαιγε πολύ ,είχε καλημενο το πρόσωπο της με τα χέρια της και τα μαλλιά της καληβαν το μισό πρόσωπο της ...Πήγα πιό κοντά της ,σήκωσα το χέρι μου για να χαιδεψω τα μαλλιά της αλλά το μετάνιωσα,σκεφτηκα λιγο ,έβαλα το χέρι μου στην πλάτη της και την χαιδεψα με κυκλικές κινήσεις "ηρέμησε...ο..ολα καλά θα πάνε" το ελπίζω...ψιθύρισα

Σήκωσε το προσωπάκι της και απομάκρυνε τα χερια τις ώστε να φαίνονται τα μεγάλα  μάτια της ,ρούφηξε την μύτη της "τι θα κανω?" με ρώτησε "θα βρούμε λύση.." δεν ξεΡω τι θα ΚΑΝΩ με αυτό το κορίτσι ,πως θα ζήσει ,τι θα κάνει? Θα μείνει στον δρόμο ,δεν έχει κανένα...Ηταν αμίλητη σε όλη την διαδρομή ,προσπάθησα να της μιλήσω 2-3 φορές αλλά εκείνη δεν έβγαζε λέξη ,τα ηχεία άνοιξαν και η γνωστή φωνή μίλησε "ευχαριστούμε που μας προτιμήσατε,ελπίζουμε να είχατε ενΑ ευχαριστο ταξίδι ,το ταξίδι σας έφτασε στο τέλος .." Η Lila μόλις το άκουσε άρχισε να κλαίει με λυγμούς "έλα,πάμε!" της ειπα,δεν ειχα ιδέα τι θα έκανα με εκείνη ...Αφού προσγειώθηκε το αεροπλάνο βγήκαμε έξω ,μας χαιρέτησε ο πιλότος και μια άλλη αεροσυνοδος,έπιασα το χέρι της Lila's ,η Lila σήκωσε το κεφάλι της και με κοιταξε ,έκανα ότι δεν την έβλεπα και άρχισα να κατεβαίνω την σκάλα ,ακολούθησε τις κινήσεις μου και κάπως έτσι φτάσαμε μέχρι το κτήριο "έλα θα πάρουμε τις βαλίτσες" της ειπα και περπάτησα χωρίς να αφήσω το χέρι της στιγμή,είχε παρά πολύ κόσμο εδώ μεσα και μια φωνή άγνωστη σε εμένα μίλαγε όλην την ωρα σε άλλη γλώσσα την ίδια πρόταση ,κοιτώ γύρω μου και βλέπω από που περνουμε τις βαλίτσες,την τραβάω από το χέρι και πάμε μπροστά ,καθίσαμε λιγο "η δική μου!!" άρχισε να φωνάζει η Lila ,ηταν τεράστια ,κόντεψα και την τράβηξα για να την πάρω ,ηταν βαριά ,την έβαλα μπροστά της "ναιιι! Έχω την κούκλα μου μέσα!!"

Άρχισε να χοροπηδάει ...Μετά από λιγο βγήκαν και ο δικός μου σάκος ,τον έβαλα στην πλάτη μου ,δεν έχω να σκεφτώ τίποτα..."έλα μαζί μου'',έπιασα το χέρι της και από την άλλη εσερνα την βαλίτσα της...

"κατσεεε...που πάμε?" με κοίταγε με ανοιχτό το στόμα "σπίτι!" της απάντησα ,μου χαμογέλασε και με ακολουθούσε με καμάρι ,βγήκαμε έξω και σταμάτησα ενα ταξί "μπες" της ειπα ,έβαλα της βαλίτσες πίσω και μπήκαμε μέσα,έδωσα την διεύθυνση και σε μισή ώρα ήμασταν έξω από το σπίτι ,ίσα που το θυμώμουν...Βγήκαμε από το ταξί "ορίστε" του έδωσα τα χρήματα και μας κατέβασε τις βαλίτσες "εδώ..θα μείνουμε???" με ρώτησε "ναι!" της απάντησα ,δεν ήμουν σίγουρος αν θα την δέχονταν οι θείοι μου αλλά δεν θα την άφηνα ολομόναχη στον δρόμο.Όλα τα σπίτια ηταν ίδια ,κοίταξα γύρω μου και μετά μπροστά μου καθώς με έσερνε η Lila λέγοντας ότι κρυώνει ...

Αριστερά υπήρχε κήπος με λουλούδια και γκαζόν ,στην μέση το δρομάκι που περπατούσαμε και δεξιά το γκαράζ."παμεε ,παμεε" ανεβήκαμε τα δύο σκαλια και σε μισό μέτρο ηταν η πόρτα "τοκ τοκ" βήματα ακούστηκαν και προσπάθησα να μείνω ήρεμος ,η πόρτα ανοιξε και η θεία μου μου όρμησε και με αγκάλιασε "μου ελειψες τόσο πολύ αγόρι μου!!!" μου έλεγε και με έσφιγγε πιό πολύ "οπα...οπα...θεία με σφιγγεις,με σφιγγεις πολύ!" Με αφησε και έσκυψε μπροστά από την Lila "και..αυτό το γλυκό κοριτσάκι?" ρώτησε "να περασουμε?" "αχ...ναι..ναι μπείτε μεσα έχει πολύ κρύο έξω" μπήκαμε μεσα και ο θείος μου στεκόταν στην πόρτα,με είδε και το χαμόγελο του έφτασε μέχρι τα αυτιά ,ανοιξε τα χέρια του "δωσμου μια αγκαλιά !!" ειπε ο Θείος Ben ,τον αγκάλιασα και μετά κοιταξε την Lila "η μικρή κυρία?" "να καθίσουμε" τους έδειξα ότι ήθελα να τους ανοίξω ολόκληρη κουβέντα ,είχα καταλαβει από ώρα ότι η μικρή νυσταζε αλλά τώρα χασμουριωταν πολύ "να την βάλουμε να κοιμηθεί κάπου?" ,η θεία Rose σηκώθηκε "έλα δεσποινίς μου ,από δω..." η θεία Rose την πήγε στον ξενώνα και γύρισε ,έβγαλα το μπουφάν μου και προσπάθησα να χαλαρώσω "λοιπόν" ειπα και έμπλεξα τα δάχτυλα μου μεταξύ τους "η μικρή...δλδ η Lila ...Θα αρχίσω από την αρχή !Γνώρισα την Lila στο αεροπλάνο ,καθόμασταν μαζί ,κάποια στιγμή χρειάστηκε κάτι και της ειπα ότι θα το φέρω εγώ,όταν πήγα στην θέση της μαμάς της βρήκα μόνο ένα γράμμα ,έλεγε ότι την άφηνε ...Ο μπαμπάς της πέθανε και η μαμά της μεθαγε και την χτυπουσε,αποφάσισε να την βάλει στο αεροπλάνο και να την παρατήσει ..." έτσι τελείωσα την πρόταση μου ,σταμάτησα να παίζω με τα χέρια μου και τους κοίταξα ,είχαν μείνει με το στόμα ανοιχτό "και...αποφάσισα να μην την αφήσω...στο δρόμο ,ειναι 5 χρόνων ,πως θα ζήσει?Φυσικά ...αν συμφωνήσετε ,δεν θα πληρώνετε για εκείνη τίποτα ,θα πληρώνω εγω...Μόνο τροφή και στέγη θα μας δώσετε " προσπάθησα να τους πείσω