"τι ωρα θα φύγεις ?" με ρώτησε η κυρία Jownse "εμ...από της 22.00 .......Πρέπει να ειμαι εκει από νωρίς ...κυρία Jownse ?,τόσο καιρό μένω με εσάς αλλά δεν ξεΡω το όνομα σας ..." η κυρία Jownse ήπιε μια γουλιά από τον χυμό της ...
"χε-χε..δίκιο έχεις ,θα μου ξέφυγε ..το όνομα μου είναι Claire ,Claire Jownse .." μου ειπε ,ήπια λίγη πορτοκαλάδα και την κοίταξα "ω..ωραίο ...ο..νο..μα.." της απάντησα ενώ μΕΣΑ μου πνηγομουν "σε ευχαριστώ πολύ παιδί μου,ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι φεύγεις...σε είχα συνηθίσει.....Πάντα κάποιος ηταν μεσα στο σπίτι ,είχα κάποιον να μιλήσω ..."
"και εγω σας είχα συνηθίσει...μην ανησυχείτε ,θα έρθω να σας δω κάποια στιγμή!"
"θα χαρώ πολύ...πάμε?" την ρώτησα "ναι..ναι.." σηκώθηκε όρθια και φόρεσε το παλτό της ,ακολούθησα τις κινήσεις της και σε δέκα λεπτά ήμασταν πίσω στο σπίτι....Βγήκαμε από το αυτοκίνητο ,μπήκαμε μεσα και έκλεισα την πόρτα με το πόδι μου ..
"θα κοιμηθώ λιγο,κουράστηκα " μου ειπε χαμηλόφωνα ,έβγαλε το παλτό της και το κρέμασε στον καλόγερο πίσω από την πόρτα και πήγε στο υπνοδωμάτιο της
"ΘΑ ΠΑΩ ΜΙΑ..ΒΌΛΤΑ" της φώναξα και βγήκα από το σπίτι ,δεν είχε όσο κρύο είχε πριν και δεν υπήρχαν σύννεφα στον ουρανό ,περπάτησα μέχρι την πλατεία και πήγα στο πρώτο περίπτερο που είδα "γεια σας.." ειπα στην κυρία που ηταν μεσα και με κοίταγε περιμένοντας να της πω τι θέλω "θέλω ενα πακέτο από αυτά " της ειπα και της έδειξα το ράφι πίσω της "αναπτήρα ..θέλετε?" με ρώτησε "ναι .." μου έδωσε τα τσιγάρα ,τον αναπτήρα και την πλήρωσα "κρατήστε τα ρέστα.." "ευχαριστω ..να ξανά έρθετε" μου ειπε...
χα,ευγενική σκέφτηκα ,είχα σκεφτεί εδώ και πολύ καιρό να αρχίσω το κάπνισμα αλλά η Claire δεν συμφωνούσε αλλά αφού δεν ηταν εδώ να με σταματήσει θα το έκανα ...
Η ωρά ηταν έξι και είχα πολύ ώρα μπροστά μου μέχρι την αποχώρηση μου,πήγα στο πάρκο και κάθισα σε ενα παγκάκι ,κοίταξα γύρω γύρω και έβγαλα το πακέτο από την τσέπη μου ,το άνοιξα και έβγαλα ενΑ τσιγάρο ,το τοποθέτησα ανάμεσα στο πάνω και κάτω χείλος μου ,έφερα κοντά τον αναπτήρα και έσκυψα το κεφάλι μου λιγο ,το τσιγάρο άναψε και πήρα μια γερή ρουφηξιά ,ο καπνός πήγε μέσα στα πνευμονια μου και πνίγηκα,σήκωσα το χέρι μου και απομάκρυνα το τσιγάρο από τα χειλι μου ,πήρα μια ανάσα και περίμενα να ηρεμησω λιγο..."ειναι...δύσκολο!" παραμιλουσα μόνος μου ,σήκωσα το χέρι μου και αυτήν την φορά ρουφηξα πιό λιγο και φυσιξα τον καπνό κατευθείαν ....
Κάθισα καλύτερα και χαλάρωσα ,το τσιγάρο σκοτώνει και σίγουρα δεν ειναι υγιεινό αλλά με χαλάρωσε ....με χαλάρωσε πραγματικά!
Κοίταξα το ρολόι μου και είδα ότι είχε πάει ήδη εφτά και κάτι ,είχε νυχτώσει ήδη όταν έφτασα στο σπίτι ,μπήκα μέσα και το φως στην κουζίνα ηταν το μόνο φως ,κρέμασε το μπουφάν μου στον καλόγερο και κατευθύνθηκα προς την κουζίνα "κυρία...Jownse?" της φώναξα αλλά φαίνεται ότι δεν με ακούει ,μπήκα μέσα και ένα αγόρι κοντά στην ηλικία μου άνοιγε τα ντουλαπια "ποιος είσαι εσύ?" ρώτησα και έβαλα το χέρι μου κοντά στην συσκευασία με τα μαχαίρια που έχει πάνω στον πάγκο "εγω?Εσύ ποιος είσαι?" με ρώτησε και ήρθε πιό κοντά μου ,έπιασα ενΑ μαχαίρι στο χέρι μου "Ααα...γνωριστήκατε?" η κυρία Jownse ήρθε από πίσω μου και χάιδεψε την πλάτη μου με κυκλικές κινήσεις....
"εμ...οχι!Ποιος ειναι αυτός γιαγιά?" ειπε προφανώς ενοχλημένος ο τύπος "ο Derek ,Derek o Ian" μας σύστησε
YOU ARE READING
Derek Diary
Teen FictionΟ Derek είναι ένας δεκαεπταχρονος έφηβος που ζει μόνος του ,ο πατέρας του είναι ναυτικός και λείπει βδομάδες και μερικές φορές και μήνες ,πάει β'λυκειου και είχε αρκετές κοπέλες αλλά μόνο μια άξιζε ,η Claire ... Τι γίνεται όταν η Claire αυτοκτονεί ?