Vicissitudes | Supercorp

You are Girl of Steel

[uzun bölümm]

[kitabı yazmayı az önce bitirdim bu kitap bittikten sonra yeni kitap yazana kadar social media au atacağım ilk 5 bölümünü falan attıktan sonra kaldırmıştım ama yapacak bir şey yok bu kitabı bitirmek cidden uzun sürdü yeni kitap yazamadım o yüzden..]

"Bir dakika."

"Noldu?"

"Ben."

"Sen?"

"Ben Kelly ile birlikteyim?!"

"Bu evrende değil." J'onn Alex'e cevap verdi.

"Olamayacağım anlamına gelmez ama? Değil mi?"

"Yani.. Bu durumda ona da yalan söylemiş olursun Kara'dan çok farkın kalmaz."

"Ben eve gidiyorum. Gerçekten her şeyi sindirmeye ihtiyacım var. Herkese iyi geceler."

Herkes Alex ile vedalaştı. Sabah J'onn'un ofisindeki buluşma noktasında buluştular. J'onn buraya "Hall of Justice" adını vermişti. Herhangi bir durumda The Flash, Legends, Superman, Supergirl ve Batwoman'ı çağırabilmesi için paneller vardı. Ayrıca kendi operasyonlarından kalma dosyalarda oradaydı. Brainy'nin yardımı ile teknolojik destekte sağlandı.

Alex, J'onn ve Winn Hall of Justice'da buluştular.

J'onn Alex'e sordu. "Nasıl oldun?"

"İyiyim. Kara gelmedi mi?"

"Hayır."

Alex saate baktı. "CatCo'da herhalde."

"Sonuçta güçleri yok. Anca geliyordur." Winn ikiliye cevap verdi.

Supergirl Hall of Justice balkonuna uçarak giriş yaptı.

"Birileri geri dönmüş!"

Kara ablasıyla sarıldı.

"Alex'in zihnini diğer evrenle bağdaştırdık." J'onn Kara'ya bakarak konuştu.

"Gerçekten mi?! Bana neden haber vermediniz?!"

"Seni de Lena'yı da aradım ama duymadınız. Ne yapıyorduysanız artık.."

Kara boğazını temizledi ve kollarını bağlayıp dev ekrana doğru yürüdü. "Bir şeyler bulabildik mi?"

"Kara biliyorum bu evrende onlardan iz bulamadık ama.."

"Sanmıyorum J'onn. Buralarda yok gibiler."

"Ne?" Lena içeri girdi.

"Lena! Günaydın!" Alex tebessüm etti.

"Lena? Luthor Corp'a gitmeyecek miydin?" Kara Lena'ya baktı.

"Vazgeçtim." Alex'e dönüp gülümsedi. "Günaydın Alex."

"Kara, hazır aklıma gelmişken bir şey konuşabilir miyiz?" Diğerlerine döndü. "İki dakika ara verelim olur mu?"

"Tabii." J'onn tebessüm etti.

"Noldu?"

"Gel sen." Alex kardeşini tuttu.

"Tamam.." Kara ile birlikte aşağı indiler.

Alex Kara'nın karşısına dikildi. Kara ona sessizce bakıyordu. Alex birkaç saniye sessizce kardeşini izledikten sonra bir anda sımsıkı sarıldı.

"Bu kadar kısa zaman içinde çok zor zamanlar yaşadın ve benim haberim bile yoktu. Özür dilerim. Yanında olamadım."

Kara ablasına sımsıkı sarıldı. Buna ihtiyacı vardı. "Gerçekten konuşmak güzel olur."