Against The Destiny

Chapter 10

#GrizaldeTen

Since I was a kid, kahit kailan ay hindi ako nag matigas sa magulang ko. I always obey whatever they will say, I'm scared to get scold. Because every time they scold me, I feel so scared.

I was only ten years old when I cat fight with the daughter of governor who was my classmate, she keeps saying that the reason why nobody tried to befriend me because of I have a bad smell, at hindi na nga ako nakapag pigil at sinabunutan siya. The dean sent us in disciplinary office for an explanation, I keep telling the truth but since I doesn't have a friend, halos lahat sila ay sinabi na ako ang may kasalanan.

My mom was very mad that she almost slap me for doing that thing. She was just starting to befriend our governor and deal with her but the Governor cancelled their deal because of what I've done. I was very scared, my whole body is shaking, cold sweat and my heart is beating too fast that I got attacked by my Asthma and they had to rushed me to the hospital.

I only feel that emotion every time I commit into something that my parents wouldn't like, and I'm still clueless why am I feeling the same thing with this guy.

Dinala niya ako sa isang kubo, hindi naman madilim dahil open space pero may bubong. We can still see the students and outsider walking, the air is cold and fresh but I felt like I'm going to suffocate in any moment right now.

Calm down Hellary!

Naupo ako dahil pakiramdam ko bibigay na ang mga tuhod ko but I did everything just to remain my expression blank.

"Now we're alone, what is it now?" luckily I did not stuttered.

"Why are you so far from me?" panimula nito, hindi ko din maintindihan ang sinabi nito.

"A-Ano?" Lingon ko sa kaniya habang kunot ang noo ko. He's staring at me, too. Looking so offensive while throwing dagger stares on our huge space.

"You keep putting space between us, ang hirap mong abutin. I don't even know the reason why you're acting like that, I did everything for you, why are you so mad on me?"

Nalaglag ang panga ko dahil sa sinabi nito. Halos hindi din pumasok sa isip ko ang lahat, is he seriously asking me?

"Hindi mo na kailangan malaman." mataray kong sagot at iniba ang tingin.

"I should! Galit ka sa akin, I have the rights to know!"

I sighed my frustration, kulit din ha.

"Bakit Zion?" lingon ko sa kaniya ulit. "Don't tell me sa katulad mong malandi hindi ka pa sanay sa mga basher mo? Aren't you used to it?"

"So you're one of them?" kunot noong tanong nito.

I don't know.

And suddenly, a smirk appeared on his lips.

"Some of them hate me for being a jerk, playboy, and handsome."

Hindi na bumaba ang kilay ko, bagkus pakiramdam ko'y mas lalo pa itong tumaas. Anong pinag sasabi ng lalakeng 'to?

"Saan ka doon?"

Huh? Wait...

The fuck?! Is he asking me what kind of basher am I?!

Kapal ng mukha ng isang 'to. Pero ano ulit pinag sasabi niya?

Argh whatever!

"All of those! Galit ako sa'yo!"

Wala sa sarili kong sagot.

Mahina lang itong tumawa.

"I get it, you're mad at me because I'm handsome."

"Excuse me?!" napatayo ako ng maayos dahil sa kayabangan nito.

"Then you're mad because I'm playboy, you jealous?"

"Aba't-" yumuko ako para kunin ang sapatos ko pero agad niyang nahuli ang braso ko at naitulak ako sa upuan, napapikit ako at mabilis ang bawat pag hinga ko.

He's now fucking cornering me!

"Stop it." doon ko palang binukas ang mata ko dahil sa tumatamang hangin nito sa pisngi ko, doon ko lang napag tanto na sobrang lapit namin.

"Bitawan mo ako." matigas ang boses ko habang kumakawala sa mahigpit niyang hawak.

"Nope, not until you say you're just jealous." tumikwas ang kilay ko habang ginagalaw ang paa ko, saan kaya tatama ang tuhod ko?

"I'm not jealous." ngumisi naman ito.

"The first time you saw me ay nag aaway kami ni Julius, and it's because of Charlotte."

I was halted and surprise a bit. How come he knew I was there during his fight? And... it wasn't the first time! I saw him a lot! I heard a lot about him!

"So?" kinagat nito ang labi at itinaas ang ulo na parang nag iisip.

"I assumed you're mad because of that." Mayabang nitong sagot, tumawa ako which blow some strands of his hair. He close his eyes pero binuksan din agad and it feels something when hr automatically found my eyes.

"Nababaliw kana." I answered, tumawa ito ng mahina at yumuko, it almost vibrated the whole small hut.

"And maybe you're too curious about me so you asked your brother." suminghap ako at nanlaki ang mata dahil sa sinabi nito.

"How... paano mo nalaman?!" maniniwala na ba akong baliw ang isang 'to? Na pasikreto siyang pumasok sa loob ng bahay namin?

"So it's really true?" malakas akong nag pumiglas, hindi naman ito lumaban pa at umatras din pero suot padin nito ang nakakaasar nitong ngisi, pulang pula ako ng iduro ito.

"You're assuming too much Zion! Kung nag tanong ako tungkol sayo 'yun ay para malaman kung may saltik ba talaga ang ulo mo at huwag na huwag mong iisiping may gusto ako sayo!" itinaas nito ang kaniyang kamay para ibaba ang daliri ko kaya umatras ako.

"Calm down, I did not even said you like me."

"Ganoon nadin 'yon! Asyumero ka kasi!" tumawa ito at tumango.

"Okay, but I just want to clear my name. I'm not into Charlotte, kung ano man ang narinig mo ay sinisiraan lang nila si Chayo."

Tumaas ang kilay ko dahil sa tawag niya kay Charlotte. Chayo. Kapal ng mukha.

"Una sa lahat wala akong pake, pangalawa wala talaga kaya manahimik ka riyan and stop playing me!"

"Kung pag lalaruan kita baka binugbug na ako ni Tanner."

Si Tanner! Hindi naman kaya siya ang nag sabi kay Zion ng pag tatanong ko kay Kuya? Ang bwesit na Tanner na 'yon, ipag tanggol ba naman ang kalahi na hindi mabusog sa isang putahe? Balimbing talaga! And he fucking told me he's not friend with this jerk and it's actually Z! But why does it feel like pinag chi-chismisan nila ako?

"Mas mabuti pa nga. And if you're planning to be friend with me huwag mo ng sayangin ang oras mo, wala akong balak makipag kaibigan sa may HIV!" mas lalong lumakas ang tawa nito habang umiiling iling, ang parehong kamay ay nasa bulsa nito.

"You really think I bed plenty of girls?"

"Ewan ko sayo!" kinuha ko ang bag ko at aalis na sana pero masyadong malakas ang ulan at baka mag kasakit na naman ako kung mababasa ako.

"I still have taste Hellary." halos mag tayuan ang buong balahibo ko dahil sa sinabi nito, hindi na ako lumingon at nag cross arms nalang. He's really a pervert! "Aalis kana?"

"Wala kang pak-" hindi ko natapos ang gustong sabihin ng kunin nito ang kamay ko para mailagay ang payong na ginamit namin kanina papunta dito, at hindi ko padin matanggap na nag lakad kami sa iisang payong lang.

"Use that."

"No, I'm not going to walk with you again." ibibigay ko palang sana sa kanya ang payong pero agad itong lumabas ng kubo at nag paulan. "Zion what the hell are you doing?!"

"Ayos na nag usap tayo, see you again!" laglag ang panga kong pinanuod siyang tumatakbo sa gitna ng ulan, napapatigil din ang iba para panuorin siya na parang tangang kumakaway.

Humigpit ang hawak ko sa payong habang pinapanuod siyang lumalayo. At hindi ko na napigilan ang sariling mapangiti kasabay ng pag tibok ng puso ko. Baliw siya.