Against The Destiny

Chapter 16

#GrizaldeSixteen

"Lumayo ka nga!"

I hissed and push Zion away from me, tumawa lang ito at humiwalay nadin.

"Dito lang may electricfan, hindi ako sayo lumalapit."

Palusot nito, he really likes to turn the table. He always wants to show na assuming ako, na hindi naman talaga niya sinasadya na sa bawat kahibangang ginagawa niya ay nasasali ako.

"Isa pa talaga Zion, sisipain kita!"

I threat, dahil wala akong plano gawin 'yon. Nakakahiya naman kung mag eskandalo ako dito, kadikit ko nga lang siya ay nakaka agaw na ng atensyon, masyadong mai-issue ang tao dito.

"It's been a while since the last time you kicked me." He mumbled teasingly.

"Sinisipa ka niya?"

My eyes widen when suddenly Bright appeared in front of us, beside him is Kenea who's smiling from ear to ear, hindi dahil sa narinig katulad ni Bright kundi dahil sa katabi niya.

"Bahala ka diyan."

I said and leave them three, nakakairita! Masyadong papansin ang Zion na 'yon, hindi ata siya mabubuhay nang hindi gumagawa ng eksena, sa loob o labas man ng school.

Today is the third day of the program, masyado na akong napalapit sa mga staff ni Vice Mayor at mga bata para makaramdam ng pagod sa ginagawa namin. This is a punishment, but I'm enjoying the company of people here kahit na masyado silang ma-issue.

"Ate! Tignan mo itong gawa ko." Hamper went to me to show her work, drawing ito ng kaniyang buong pamilya.

"Bakit ang dami?" Lumuhod ako para mapantay sa kaniya.

"Kasi madami po kami." And she started to tell her family's name, making me in shock.

"A—Ang dami nga."

Gulat ko pading kumento, Hamper smiled widely.

"Opo! Mas madami pa po diyan! Nanganak na po yung ate ko, pati po 'yung asawa ng kuya ko tapos buntis po si nanay."

"What?!"

Hindi ko mapigilang mag taas ng boses, is she even serious?

"That's normal for them."

I lift my head, maiirita na sana dahil lumapit na naman si Zion pero naagaw ng kaniyang sinabi ang atensyon ko.

"Normal?"

Tumayo ako ng umalis si Hamper para lumapit sa iba niyang kasama, Zion is watching the kids.

"Yes, normal lang sa mga kagaya nila ang madami ang lahi. For them, getting married early and having a lot of child is the only way to solve their problem."

Nagusot ang mukha ko dahil sa nalamang impormasyon.

"How? I mean, is it not hard for them to get married early and give birth many times when they can't even sustain the own needs of their kids?"

"Exactly." Zion turn to me with a serious face. "Ang iba ay walang ibang choice kundi ipakasal ang mga anak nila para makahanap ng sariling hanap buhay, and some of them are selling their child."

"P—Pardon?"

"You heard it right, Hellary."

Nalulungkot kong sinulyapan ang mga batang nag lalaro ng malaya na hindi naiiisip ang problema, hindi nararamdaman ang gutom, at hindi alam ang magiging kapalaran.

"We're still lucky, we live in our parents wealth."

He continued, nanghihina akong napatango. Right, he's right.