Don't Cry

Chapter 12

"V-Venice?" nagising ako sa biglang pag tawag ni Dwaine..

Nang gigilid ang luha sa mata ko...

"I love you please don't leave me Dwaine"

Hinawakan niya ang pisngi ko

"Nandito ka? A-Alam mona?" aniya at iniwas ang tingin..

Hinawakan ko ang kamay niya sabay nating harapin ang mundo Dwaine..

"I-I'm sorry hindi ko sinabi sayo ayokong masaktan ka, ayokong nakikita kang umiiyak"

Umiling ako..

"It hurts me to see you hurt, I wish i could take your pain away... but i can't"

"Don't cry Ven please" mahinang sabi niya..

"Ayokong nakikita kang umiiyak Venice lalo na kong dahil sakin"

"Wag mo akong intindihin Venice, I'm okay"

Umiling ako sa kaniya.. "But the truth your not okay the fake smile you plaster on your face is now painful, sagging and fading you're not okay Dwaine"umiiyak na sabi ko..

"I-I'm sorry Ven mahal kita ayoko lang masaktan ka pag nawala na ako" tumulo ang luha niya..

Pinunasan ko ito..

"Una palang kitang nakita ang lakas ng tibok ng puso ko sa tuwing tinitignan mo ako hindi ako makahinga ang ganda ng mga ngiti mo, pero naisip ko hindi tayo pwede hindi ako pwedeng mag kagusto sayo kasi ikaw mag tatagal sa mundong to pero ako panandali an lang."

Niyakap ko siya "Kahit wala kana sa mundong to ikaw parin ang mamahalin ko, kahit wala kana sa mundong to nandito ka naman sa puso at isip ko, pero Dwaine i'm begging you please don't leave me" pagsusumamo ko sa kaniya

Umiling siya at pinunasan ang luha ko..

"Hanggang kaya ko Ven lalaban ako para sayo "

Nakayakap ako ngayon kay papa habang umiiyak..

"P-Pa ayokong mawala siya pa ayoko! Nawala na sakin si mama pati ba naman ang lalaking mahal ko mawawala! Sa tuwing nakikita ko siyang nasasaktan dinudurog ang puso ko! Ang sakit sakit pa!"

Niyakap niya ako ng mahigpit..

"Shhh tahan na ipag pray nalang natin siya anak tatagan mo ang loob mo, kailangan mo maging matatag"

Wag mo naman siyang kunin sa akin wag ngayon please hindi kopa siya nakakasama ng matagal.....