Don't Cry

Chapter 9

Tahimik kaming dalawa nakayakap parin ako sa kaniya.. Hinahaplos niya ang buhok ko...

"Let's go Ven kanina kapa hinahanap ng papa mo" aniya kahapon pa umuwi si papa gusto nga daw sumama ni tita lyna pero may trabaho pa ito..

"O-Ok let's go"

Tahimik kami buong byahe..

"Anak saan ka galing? Pinag alala mo ako" ani papa at niyakap ako..

"A-Ah may ginawa pa kasi akong project dad" sabi ko at napatingin kay Dwaine kumonot ang noo niya sa sinabi ko..

Ayokong sabihin kay papa baka mag alala pa siya..

"Dwaine maraming salamat sa pag hatid sa anak ko"

"Walang ano man po Tito"

"Aalis na po ako gabi na" paalam ni Dwaine.

"Ihatid na kita Dwaine" sabi ko at nauna sa kaniya..

"Thankyou Dwaine, ayoko ng sabihin kay papa baka mag alala pa yon."

"Wag monang uulitin yon Venice wag mona akong hintayin" pagalit na sabi niya..

"I'm sorry Dwaine" tumulo ang luha ko...

Hinila niya ako palapit sa kaniya pinunasan niya ang luha ko..

"Ayokong nakikita kang umiiyak"

"Aalis na ako hindi ako makakapasok bukas may inaasikaso kami, wag mona kaming hintayin ni Hannah" lumaylay ang balikat ko sa sinabi niya..

Hinuli niya ang tingin ko tinignan kong mabuti ang mukha niya ngayon kolang napansin namumutla siya..

"Dwaine bakit ka namumutla?" kunot noo kong tanong..

Agad niyang iniwas ang mata niya...

" Aalis na ako Venice may gagawin pa ako, ingat ka lagi mahal kita." aniya bago sumakay sa sasakyan niya..

Hindi ako makagalaw si kinatatayuan ko..

Mahal niya ako? Tama ba ang narinig ko? Mahal ako ni Dwaine?...