Aniden bilgisayarımın kamerasında kırmızı bir ışık yandı. Gözlerimi yakan bu ışık, çok geçmeden söndü fakat hala etkisinde olduğumu hissediyordum. Ellerimle gözlerimi ovuşturduktan sonra kendime geldiğimi hissettim ve vücudumdaki titreme hissinden kurtuldum. Oyun normale dönmüştü, ben de devam ettim.
Karakterim gündelik bir yaşam sürüyordu. Odasında bilgisayar oyunları oynuyor, arada atıştırıyor ve eh, her insan gibi tuvalet ihtiyacını gideriyordu. Akşam yemeği gelene kadar her şey sakindi. Ancak yemek esnasında karakterimin annesi ona bağırmaya başlayınca, işler karıştı. Görevi hatırladım ve karakterime masanın üzerine çıkma komutunu verdim. Her şeyi dağıtmasını ve tam anlamıyla asi davranmasını sağladım. Bunun ardından evden kaçtı ve kendini başlangıç ekranında buldu. Simsiyah ve karanlık bir alan.
Hoparlörlerden gelen kalın ses, kulaklarımı sağır edecekti.
"Tebrikler," diyordu. "Son derecede basit olan ilk görevini başarıyla tamamladın. Bir sonraki görev için, yarın tekrar gel."
Ve beklenmedik bir şekilde, oyun kendini kapattı. Yeniden açmayı denedim fakat başaramadım. 'Belki de gerçekten yarın gelmeliyim,' diye düşündüm. 'Oyunda söylendiği gibi.
Bilgisayarımı kapattıktan sonra acıktığımı fark ettim ve bir şeyler atıştırdım. Annemler eve gelene kadar vakit geçirdim. Akşam yemeği geldiğinde yemek masasına gittim.
Derslerdeki başarısızlığım üzerine başlayıp ben odaklı tüm sorunları tartıştığımız bir tartışma başlayınca, daha fazla dayanamayıp annemle büyük bir kavgaya tutuştum. Sinirlendim, kendimi masanın üzerinde buldum ve her şeyi devirdim.
Ancak bir sorun vardı ki, bunları bitirene kadar oyundaki olayları yaşadığımdan habersizdim.
Sonunun aynı bitmesinden endişe ederek sakinleşmeye çalıştım ama olmadı. Bir şey sinirlenmem için beni teşvik ediyordu. Daha fazla sinirlenmem ve baş kaldırmam için.
Olan oldu. Evden -nasıl olduğunu anlayamasam da, istemsizce- kaçtım ve yorulana kadar koştum.
Bacaklarımdaki gücün tükendiğini hissettiğimde karanlıktaydım. Kulaklarımı sağır eden o ses beni ayılttı.
"Tebrikler, son derecede basit olan ilk görevini başarıyla tamamladın. Bir sonraki görev için, yarın tekrar gel."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İTAATKAR 1/3
Misterio / SuspensoBrian kendi halinde hayatını kafasına göre yaşayan normal bir gençti ama bilmediği bir gerçek vardı; o bilgisayar oyununu hiç bir zaman oynamamış olmayı dileyecekti.
