Ik trek de deur van de suite achter me dicht en tref mijn ouders aan op de bank voor de tv. Ze kijken beide op als ik de deur dicht trek. "Hey lils, wat heb je vandaag gedaan?" Ik loop verder de kamer in en tref mijn broertje aan in een stoel met zijn ipad. Oh, ze wachten dus op mij. Ik ga in een stoel zitten en kijk ze aan. "Vertel maar wat er gaat gebeuren." Mijn moeder kijkt opzij naar mijn vader die de tv uitzet. "Lils, Kyle, we gaan verhuizen, het is allemaal rond. We vertrekken morgen weer naar Nederland om onze spullen te pakken, over anderhalve week gaan we hier voorgoed heen, je moeder en ik wouden morgen jullie het huis laten zien." Morgen. Niet morgen. Nee. "Hoelaat?" Ik kijk Mijn moeder aan. "Lily alsjeblieft, kun je blij voor ons zijn?" Ik zucht. "Ik vroeg hoelaat?" "Waarom kun je..." "Half 12." Mijn vader kijkt mijn moeder aan en schud zijn hoofd dat ze er niet verder op in moet gaan. "En dat kan niet eerder, later, of gewoon niet?" Mijn vader staat op en komt voor me op de tafel zitten. "Lily, waarom maak je het zo moeilijk voor jezelf?" Ik lach zacht. "Oh,ik maak het niet moeilijk, dat doen jullie! Oh en trouwens, ik zie het huis wel als we hier heen verhuizen, want ik heb morgen afgesproken met iemand!" Ik sta op en wil naar mijn kamer lopen. "Waar heb je het over Lily? Je gaat morgen mee, geen discussie." Mijn moeders stem galmt door de kamer. "JULLIE ZEIDEN DAT IK ER HET BESTE VAN MOEST MAKEN, NU HEB IK EEN VRIEND GEVONDEN EN MOET IK MEE, MAAR GEEN ZORGEN, IK ZEG HET WEL AF WANT JULLIE VERPESTEN ECHT ALLES!" Ik gooi de deur achter me dicht en laat me huilend op mijn bed vallen.
"Kan ze niet gewoon blij zijn?" Mijn moeders stem hoor ik hard door de deur terwijl ik het nummer van het kantoor van zijn manager zoek. "Ik ga wel met haar praten." Een zachte klop op mijn deur volgt. "Binnen." Mijn vader opent de deur en komt binnen. Hij sluit de deur en komt op het randje van het bed zitten. "Hoelaat heb je afgesproken?" Ik kijk op van mijn laptop. "11 uur." Hij knikt. "Dan gaan wij om 10 uur samen kijken, en zet ik je af waar je hebt afgesproken, oké?" Ik kijk hem aan met tranende ogen en hij trekt me tegen zich aan. "Sorry Lily dat we dit moeten doen, maar probeer alsjeblieft er het beste van te maken." Ik knik en hij laat me los. "Heb je het adres waar je hebt afgesproken?" Ik schud mijn hoofd en type de naam van het hotel in.
"Luxy city center? Lily wie is deze geheime jongeman?" Ik glimlach en kijk op. "Zou je geloven als ik Justin Bieber zou zeggen?" Mijn vader begint te lachen. "Is dat serieus?" Ik knik en vertel wat er vandaag is gebeurd. "Nou goed dat hij zo lief is, kom je weer naar de kamer of blijf je hier?" "Ik blijf nog even hier." Mijn vader laat me alleen en ik pak mijn laptop weer. Ik log in op twitter en zie iedereen tweeten over Justin en het 'geheime' meisje. Ik dus. Foto's overal, dat we in het restaurant naar elkaar kijken, dat we een foto maken buiten het restaurant, dat we op de steiger staan te praten, als we over het strand lopen en als hij me een knuffelt geeft. Er zijn zelfs foto's van mij alleen, opweg naar mijn hotel en dat ik hotel ben in gegaan, hoe kon ik dat niet merken? Was ik zo in de wolken door wat er was gebeurd dat ik het niet door had?
