"Ik zie jullie morgen!" Ik omhels Amber en Allison voor zover het lukt met die doos boeken en loop met Dylan naar buiten. Eigenlijk ben ik best zenuwachtig om Justin weer te zien, zou hij reageren zoals hij eerst deed of juist heel anders? "Alles oke?" Ik schrik op. "Huh?" Dylan lacht. "Ik vroeg of ik je naar huis moet brengen." "Oh, uhm nee ik wordt opgehaald." Dylan knikt. "Nou oke, ik moet de andere kant, ik zie je morgen!" Hij omhelst me en loopt de andere kant op. Ik loop richting de weg maar zie de auto nog niet staan. Oke, misschien is er file? Ik zet de doos op de grond en ga op een stenen hekje zitten. Ik kijk op mijn mobiel, 10 minuten voorbij. Ik stuur hem een bericht.
Naar: Justin
Hé, uhm, ben je me vergeten? x
Ik leg mijn mobiel op mijn schoot en kijk om me heen, zie ik hem niet over het hoofd? Het schoolplein loopt langzaam leeg, de parkeerplaats loopt leeg, en ik blijf hier zitten. Inmiddels zijn er 30 minuten voorbij en ik ben er klaar mee. Ik sta op en pak de doos. Misschien is hij het vergeten? Ik loop richting huis omdat mijn moeder aan het werk is en Justin mijn taxi zou zijn. Zou ik bij hem langs gaan? Hij is verhuisd in die week dat ik in Nederland zat en heeft me zijn adres gestuurd. Ik besluit om eerst langs huis te gaan om mijn boeken daar neer te gooien en dan naar zijn huis.
Ik pak de fiets die in de schuur staat en zet de navigator aan. Ik ken natuurlijk al die straten hier nog niet. Na 15 minuten heb ik het eindelijk gevonden. Zijn huis is mega, en helemaal van glas. Ik moest eerst nog eens 1000 traptreden op voordat ik eindelijk bij zijn deur ben. Ik bel aan en wacht, geen antwoord. Misschien is hij achter? Ik loop om het huis heen en open de schuttingdeur die tot mijn verbazing niet op slot is. "Justin?" Roep ik terwijl ik de tuin inloop. Geen antwoord. Ik zie een achterdeur en loop erheen. De deur zit op slot. Ik kijk door het raam maar zie ook niemand lopen. Ik bel hem nog een keer maar ik krijg meteen zijn voicemail. Zijn stem geeft me kippevel over mijn hele lichaam. Ik loop weer naar mijn fiets en fiets richting de stad. Ik moet toch iets gaan doen. "LILY!" Ik val bijna en zet snel mijn voet op de grond. Een jongen komt naar me toe rennen en als hij dichterbij komt zie ik dat het Dylan is. "Hé, ik dacht dat je met iemand ging afspreken?" Ik glimlach. "Hi, wat ben jij aan het doen?" Ik kijk achter hem en zie nog wat jongens staan. Hij kijkt achter zich. "Basketbal, zin om mee te doen?" Ik zie dat Amber en Allison er ook staan en haal mijn schouders op. "Waarom ook niet." Ik loop met mijn fiets aan mijn handen achter hem aan en zet hem tegen het hek. "Maar je ging toch met iemand afspreken? Of heb ik dat verkeerd begrepen?" Ik schud mijn hoofd. "Nah, er kwam iets tussen." Leugen. Ik weet niet waar hij is. Ik glimlach en groet de andere. "Jongens tegen de meisjes?" Stelt een jongen voor en Amber kijkt mij aan. "Dat gaat niet gebeuren, wij willen dan Dylan. en... Jaden." En jongen glimlacht en komt naast ons staan. 'Nu is het 5 tegen 6, dit winnen we wel." Lacht een jongen en geeft zijn team genoten een high five. Gosh, gelukkig heb ik op basketbal gezeten dus weet ik hoe het moet.
"Oke dat was gewoon gemeen, jullie speelden vals." Ik frons. "Kun je niet tegen je verlies?" Ik knipoog en geef Allison een high five. Ze slaat haar arm om me heen en we lopen samen naar het bankje waar onze vesten liggen. Ik trek hem aan en kijk op mijn mobiel. 1 nieuw bericht.
van: Mama
Hi girl, wil je misschien langs de winkel voor boter? x
Ik zie dat het inmiddels al half 5 is. "Ik moet ervandoor, moet nog langs de winkel en dan weer naar huis fietsen." Ik trek mijn vest aan. "Ik wil je ook wel brengen, je fiets kan wel achterop." Ik glimlach. "Bedankt, maar ik fiets wel." Ik zwaai en fiets richting de winkel waar ik snel boter koop en fiets dan richting huis. Ik loop de keuken in en mijn moeder zit aan tafel. "Hé mam, ik heb de boter." Ik zet het op het aanrecht en ga ook aan tafel zitten. "Hoe was je eerste dag?" Ze kijkt en hoopvol aan en ik glimlach. "Het was, leuk. Ik heb meteen vrienden gemaakt." Mijn moeder haalt opgelucht adem. "Vertel." Dus ik vertel haar over Dylan, Amber en Allison, en over Justin. "Hij heeft vast een goede reden Lils, hij belt je vast wel." Ik glimlach. "Waar is Kyle?" Mijn moeder staat op. "Boven, gamen met een vriend, help je met koken?" Ik knik en help haar met koken.
Inmiddels is het 10 uur en heb ik nog steeds niks van Justin gehoord. Wel van dylan. Hij haalt me morgenvroeg op omdat ik niet met de fiets mag van hem. Wat een schatje. Ik besluit om te gaan slapen en niet te gaan wachten op Justin, want dat kan misschien nog wel uren duren, of dagen.
