"Lily ben je klaar?" Mijn vader klopt op de deur. Vandaag gaan we naar het huis en daarna ga ik naar Justin. Of ik nerveus ben? Natuurlijk! Het is ook niet elke dag dat je met Justin Bieber gaat afspreken, wat natuurlijk ook niet helemaal waar is want ik heb de afgelopen 3 dagen hem elke keer gezien, misschien niet gepland zoals vandaag, maar toch zag ik hem. Ik kijk nog een laatste keer in de spiegel voor ik de badkamer uitloop. "Ik kom eraan!" Ik trek mijn schoenen aan, pak mijn witte bondjas van het bed en loop de kamer in. "En wat vindt je ervan?" Ik draai een rondje om mijn nieuwe style te laten zien aan mijn vader. Ik draag een zwarte trui met stipjes, een zwart rokje en schoenen met een sleehak. (zie foto). Hij lacht. "Meid je ziet er geweldig uit, laten we gaan." Ik trek mijn jas aan en samen lopen we naar beneden waar onze leenauto staat sinds onze eigen auto nog thuis is.
We rijden de straat in en mijn ogen worden groot. Deze huizen zijn echt mega! Mijn vader rijdt een oprit op en stapt uit. Blijkbaar is dit ons huis. Ik stap ook uit en loop achter hem aan naar de voordeur. "Is dit een grapje of gaan we hier echt wonen?" Mijn vader lacht en steekt de sleutel in het slot. "Zou ik een sleutel hebben als dit ons huis niet zou zijn." Ik schud mijn hoofd en stap het huis in zodra hij de deur heeft opengedaan. "Pap, dit is echt, mega!" Ik kijk rond, de hal is zelfs al groter dan mijn hele slaapkamer die ik nu heb, had. We lopen door het huis tot we bij mijn toekomsitge slaapkamer aankomen. "Dit wordt jouw kamer Lils, je moeder en ik dachten dat je dat wel verdiend had, en sinds jij degene bent die niet wil verhuizen, moeten we toch proberen om het leuk te maken." Hij opent de deur en ik stap naar binnen. Het eerste wat me opvalt is niet de groote van de kamer, niet het balkon, maar die geheime deur, en ik hoop dat het is wat ik denk dat het is. "Pap, is dat een..?" Mijn vader loopt erheen en opent de deur. En ik sta midden in de kamer met een open mond,ik heb een eigen inloopkast! En niet zo'n kleintje ook. "Oh my god pap!" Ik ren zo'n beetje naar binnen en kijk om me heen. "Dit is zo groot!" Mijn vader leunt tegen de deur en kijkt naar me. "Je verdiend het Lils." Ik loop naar hem toe en sla mijn armen om hem heen.
Inmiddels is het half 11 en rijden we richting het hotel. Ik ben er 20 minuten te vroeg, alsof ik er zo veel zin in heb, maar we konden gewoon niet langer in het huis blijven want de schilders kwamen. Mijn vader stopt voor het hotel en ik verlos mezelf uit de gordel. "Bedankt pap, dat je me wilde brengen." Ik geef hem een knuffel en stap uit. Mijn vader toeterd een keer en rijdt weg nadat ik heb gezwaaid. Ik kijk omhoog naar het hotel, het is super luxe en mooi. Hier gaan we dan. Ik loop naar binnen en kijk op mijn mobiel, nog 18 minuten. Er staan banken in de lobby waar mensen zitten te praten of te lezen. Ik besluit om ook maar op een bank te gaan zitten, als ik blijf staan kijkt iedereen me vast raar aan en op de trap zitten is ook niet echt een optie. Al ziet de trap er behoorlijk relaxed uit. Ik laat me op een bank zakken en pak mijn mobiel weer, wat moet ik anders doen?
"Lily, hoelang zit je hier al?" Ik kijk op recht in de ogen van Justin. Hij draagt een wit shirt met een spijkerbroek en witte supras. Hij ziet er goed uit. "Justin, hi." Hij lacht als hij ontdekt dat ik zijn vraag negeer. "nee serieus hoe lang zit je hier al? Volgens mij zag ik je zo straks ook al zitten." Ik kijk op mijn mobiel en zie dat het precies 11 uur, hij houdt zich aan zijn afspraken. "Net 20 minuten, sorry maar mijn vader wou dat ik het huis zou zien en daar waren we eerder klaar en hij zou me hierheen brengen dus had geen andere optie dan hier wachten." Ik sta op zodat hij niet naar beneden hoeft te kijken. "Had dan naar me gevraagd bij de balie, dat was geen probleem geweest hoor, ik had je gister mijn nummer ook moeten geven,dan kon je bellen dat je er al was." Ik glimlach. "Het is geen probleem, je verveeld je hier ook niet echt." Ik wijs om me heen en Justin begint te lachen, die mooie lach waar je de hele dag wel naar kunt staren. "Je ziet er mooi uit Lily, ik bedenk me net dat ik je dat nog niet had verteld." Ik bloos, waarom moet hij zo lief zijn? "Kom laten we gaan, voordat je het nog genânter vindt worden." Samen lopen we naar de uitgang waar een auto staat te wachten. "Justin waar gaan we heen?" Hij grijnst en opent de deur voor me zodat ik in kan stappen, daarna springt hij zelf de auto in. Nu zag ik het wel, de camera's. De paparazzi die foto's van ons maakt. Hoe gaat de wereld nu reageren als ze ons weer samen zien?
