Sex Addicts || Michael Clifford (Çeviri)

9- don't need no man

Bu bölüm silinmişti ve moralim acayip bozuktu ama sizi daha fazla bekletmemek için tekrar çevirdim. Yorumlar ve oylar biraz artarsa çoook mutlu olurum. Neyse. Soğuk kış için oldukça sıcacık bir bölüm oldu, seviliyorsunuz x

Devon kendisine Michael'ın onu iyi bir sebep yüzünden bıraktığını söyleyip duruyordu. Resmi olmayan bir vur ve kaç olduğu için değildi, değil mi? Ya da belki öyleydi, ve belki de gitmişti çünkü oynaşma oturumunu almıştı ve onunla daha fazla uğraşmak istemiyordu.

Kendisine güçlü biri olduğunu söyledi, erkeğe ihtiyaç duymayan bağımsız siyah bir kadın olduğunu. 

İşte o zaman ne kadar gülünç olmaya başladığını fark etti, ve başını salladı. Michael tatlıydı ve onun asla böyle bir şey yapmayacağını biliyordu. 

Yatağın kenarındaki sehpasında telefonu titredi, Michael'dan yeni iletilen okunmamış bir mesajı olduğuna işaret ediyordu.

üzgünüm oldukça hızlı ayrıldım, ama sana süper önemli bir şey söylemem gerek!!! 1'de evime gel, ailem gitmiş olacak.

Devon bir nefes verdi ve mesajı defalarca okudu. Yani ortada onu yalnız bırakması için geçerli bir sebep vardı. Michael'ın evine gitmek için hazırlanırken endişeleri uçup gitmişti.

Sadece bir buçuk saat sonra, Devon onun ön kapısını çalıyordu. Verdiği adresin doğru olduğunu ve haritayı okuyabildiğini umuyordu. Şanslıydı ki uykulu bir Michael kapıyı açtı ve tek kelime etmeden içeriye geçmesi için işaret etmişti. Kapıyı arkasından sessizce kapattı.

Michael "Tahmin et neeeee oldu?" diye sordu, "ne" kelimesini uzatmıştı.

Devon dudaklarının kenarındaki belli belirsiz bir sırıtmayla yanıtladı. "Ne?"

Michael eğildi ve Devon'a yaklaşmış oldu ve Devon onun kolonyasını koklayabiliyordu. "Kız arkadaşım taşınıyor," dedi duygusuz bir ses tonuyla, duygularını okunması zor yapıyordu. 

Devon sessiz kaldı ve mutluluğunu damarlarına tıkamaya çalıştı. Michael'ın üstüne atlayıp o aptal suratını öpmemek için tamamen güçlük çekiyor gibi duruyordu. Onun yerine, sahte bir yüz takındı. "Üzgünüm. Onu ne kadar sevdiğini biliyorum ve - "

Michael "Sorun değil." diyerek böldü, beceriksizce bir kolunu onun omzuna attı. "Çünkü gerçekten hiçbir şekilde uzun mesafeli ilişki şeyini istemiyordum. Ayrıca, sıkıcı olmaya başlamıştı. Gerçekten, iyi olacağım." 

"Ama onu ne kadar sevdiğin hakkında çılgına dönüyordun, mesela, dün gece? Sadece taşınıyor diye ona olan aşkını tamamen unutmaya razı mısın?" Devon şikayet etmiyordu, ama oldukça meraklıydı.

Michael omuz silkti. "Sonunda yapmayacak mıyım?" 

İkisi uzun bir sessizliği paylaştı, ikisi de konuşmaya cesaret edemiyordu. Michael koltuğa zıpladı ve Devon da onu takip ederek uyum sağladı, kolları arasında mükemmel idare ediyordu. Etrafına kıvrıldı böylece gözlerini görebilirdi. Michael fısıldadı, "Daha önce hiç ne kadar güzel olduğunu söylemiş miydim?" yüzünü boynuna doğru eğdi. 

Tişörtünü birazcık kaldırırken kolları güvenli bir şekilde beline sarmalanmıştı, kalçasının yakınlarında küçük bir deri parçasının açığa çıkmasını sağlamıştı. Yazıyormuş gibi vücudunun kıvrımlarını takip etti, ama Devon emin değildi. 

Michael'ın aslında kendisinine "seni seviyorum" demeye çalıştığını bilmiyordu.

Hemen yakınlık kurmuşlardı, neredeyse ruh eşleri gibi (ilk başta birbirlerinden nefret ettikleri gerçeği dışında, ama neyse bunun hakkında konuşmayalım). Çünkü kimin iki haftada aşık olması mümkün olabilirdi? 

İkisinin de bir bilgisi yoktu. 

Ve ikisinin de şüpheleri de vardı. Belki de bu aşk değildi, belki de birlikte çizdikleri basit bir şehvet düşkünlüğüydü. Belki de derinlerdeydi, hala seks bağımlılarıydılar ve tek istekleri vur kaç yapmaktı. 

Ama Michael Devon'ın kulağına yumuşak bir tonla mırıldanırken ve o midesinin üstünde parmaklarıyla oynarken tatlı sözler bunu takip ediyordu. İkisi de aklından geçeni, bunun kesinlikle aşk olduğunu, biliyordu.