Rough and Strong
Kinaumagahan ay tinotoo nga nilang dalawa ang pagsundo sa'kin. This is first time though, never kaming nagsabay na tatlo na sinadya talaga. Minsan na kaming nakapagsabay dati pero palaging may reasons----like, practice, group project, group study. Mabuti nalang talaga at kahit puyat ako kagabi ay nagawa ko paring gumising ng maaga para maghanda.
Shane's last text really bothered me last night!
"Classmates, listen!" sigaw bigla ng president namin na si Monica. Huminto kami bigla sa pag-uusap nina Shane at Elise at agad binalingan si Monica na ngayon ay nasa harap at may dala-dalang libro sa English.
"Miss Joyce won't come here today, pero may iniwan siyang homework natin para bukas. Isusulat ko lang sa board okay? Ipasa niyo agad sa'kin bukas." napahiyaw agad ang mga kaklase ko lalong-lalo na ang mga lalaki.
Kinuha ko agad ang assignment book ko sa aking bag para isulat roon ang sinusulat ngayon ni Monica sa harap. Pero ganun nalang ang pagkunot ng noo ko nang wala akong makitang ass book ko rito. San na 'yon?
Hinalughog ko na ang lahat ng bagay sa bag ko pero wala talaga. And then, I remembered. Nasa locker ko pala iyon!!
"Anong problema, Prim?" tanong ni Elise.
"Yung book ko para sa mga assignment. Mukhang nasa locker ko pa ata iyon, kukunin ko lang." Sabi ko at agad tumayo. Elise nodded at pinagpatuloy ang pagsusulat.
After kong magpaalam kay Monica na may kukuhanin lang ako sa locker, lumabas agad ako.
Our locker's just beside the cafe. Our room is in the second floor, so it's a little bit far though. When I arrived in my locker binuksan ko agad ito at kinuha ang notebook ko. Kinuha ko na rin ang libro sa English kasi mukhang sasagutin namin ngayon ang homework. Mas gugustuhin talaga naming dito sagutin lahat ng homework kesa sa bahay. It's just...sa bahay na nga lang kami makakapaghinga ng maayos tapos hindi pa namin magawa kasi mauubos parin pala ang oras namin sa kakasagot ng homework? Ano 'yon? sagot sa school, sagot rin sa bahay? Asan ang hustisya 'diba? Sana nga walain na nila iyang homework eh. What's the point on going to school everyday when in fact, they will just gave us an assignment to answer at home? And also, they will gave us a topic at school and then command us to read and study that at home because we will going to have a quiz tomorrow. Like, what's the point right? kung sana ganun lang rin naman. Sana hindi na lang tayo nag aaksaya ng oras para pumuntang school kasi ganun parin naman. Ipapatake-home parin naman nila iyon sa'tin.
'Yan tuloy! nang dahil lang sa lecheng notebook nato napareklamo ako ng wala sa oras. Teka, anong oras na ba kasi?
"It's already nine am," my whole body froze when I heard a very familiar voice. I miss his voice!
But what? Oh Shit Prim, did you just said that out loud? I thought I was just saying it on my mind!
"Why? do you always like that, huh? Forgetting some.... things?"
Dahan-dahan ko siyang iniharap. Kahit nanginginig na ang magkabilang tuhod ko, may kaunti pa naman akong lakas para hanapin siya. I need to do this though. I am the one who's at fault. I promised to him and yet I broke it.
I slowly shook my head and vowed a bit.
"I-I'm not like t-that..." I stammered.
I'm so freakingly nervous right now!
I heard him laugh without humour. I looked at him because of that. It was my first time to hear him laugh like that. Is he that angry?
"Really, huh!?" he clicked his tounge and shook his head in disappointment.
