umutsuzluğa kapıldığı ilk an ölmeli insan, sonrasında o şansı bir daha yakalayamıyor çünkü.
O odada tahmini on dakika aç bebeği doyurmuştum . O ve ben o dakikalarda birbirimizin her şeyi olup çıkıvermiştik . Oysa ki daha yeni kimsesizlerin kucağına kıvrıldığından bahsetmiştim. Gerçi bu geçici , kısa sürelik , benimsenmesi tehlikeli olan hislerdendi.
kucağımda uyuyan bebeğin yüzünü incelerken kapı tıklatılarak aralandı ,gelen Mete beydi.
O olaydan sonra iki kez görmüştüm onu . İstemsiz aralandı dudaklarım ve istemsiz döküldü dudaklarımdan kelimeler .
' O-o yani.. bari o benle kalsa olur mu ?"
Küçük bir çocuğun taze umudu vardı ses tellerime karışmış halde . Protokolleri az çok biliyordum böyle bir şeyin imkansızlığını da ama yine de ümit etmekten kaçınamamıştım.
"Biliyorsun Elfida bu normalde imkansız. Lakin çocuğu doğarken belgesiz doğurturduk. Haliyle annesi şirket sahibi çocuğu olduğu için evlilik olmadan çocuk olması onları utandırdı ama bir saatlik bile olmamış bebeği öylece geride bırakırken utanmadı . Adı mı ne kirlenirmiş ne olurmuş bu yüzden kayda bunu geçirmediler. Yani aslında bu bebek belge üzerinde daha doğmamış , senin bebeğinin ölümü daha işlenmedi istersen onu senin bebeğin diye işleyebilirim ."
Duyduğum kelimeleri bir an için yanlış algıladım zannettim. Kendime gelmem bir hayli uzun sürdü. İstemsizce kafamı sallayıp onaylarken buldum kendimi , yine dolmuştu gözlerim . Gözyaşımdan bir tanesi kucağımda ki meleğe düştüğünde kıpırdanmaya başladığını hissettim ve beşikteymiş gibi sallamaya başladım tekrar dalmasını sağlamak için
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Nale bxb
ChickLitbir gece yarısı başlamıştı her şey , bir gece yarısı yara almıştı kimsesiz ruhlar ve yine bir gece yarısı kalmıştı kimsesiz, çocuklar . Ay tepemizde en sevdiği ruhlarla cirit atarken ve takmaz iken ölü yıldızları bir çocuk açmıştı gözünü kirli düny...
