bir gece yarısı başlamıştı her şey , bir gece yarısı yara almıştı kimsesiz ruhlar ve yine bir gece yarısı kalmıştı kimsesiz, çocuklar . Ay tepemizde en sevdiği ruhlarla cirit atarken ve takmaz iken ölü yıldızları bir çocuk açmıştı gözünü kirli düny...
Geçmişi şiire , şiiri deftere fısıldadım ardından hepsini aleve verdim.
Karanlık insanın yüreğini elleri arasına alıp sıkıştırırdı. Öyle bir sıkıştırırdı ki lafügüzaf olurdu her şey . Nefessiz kalırdınız en başında ardından yorgunluk çökerdi gözaltlarınıza tek çare kaçmakmış gibi hissederdiniz siz ve içinizde ki küçük çocuk.
Gözlerimi pamukların içindeymiş hissi ile araladım ,yattığım yer hiç benim evimdekiler gibi değildi . Uyku halinden çıktığım an aklıma Barlas düştü, ben yere düşerken o da benim kucağımdaydı, vücudumu garip duygunun sarıp sarmaladığını ve onu kavurduğunu hissettim.
Hızla yattığım yataktan doğrulup gözlerim ile odanın kapısını aradım , görüş açıma giren ve pahalı olduğu uzaktan bile belli olan siyah kapı ile oraya doğru koşturdum. Kapı kolunu çevirmeme rağmen açılmayan kapı kitli olduğunun kanıtıydı.
siyah yüzeye ellerimi geçirirken alabilecek olduğum tepkilere bağışıklık kazanmıştım.
Her geçen saniye nefesim daralırken tek istediğim Barlas'ı göğsüme yatırıp kokusu ile sakinleşmekti.
Kapının kilit sesini duyduğumda geriye kaçtım .İçeriye Barlas'ı göğsüne yatırmış tek eli ile destekleyen korkunç bir adam gırdı. Sarıya dönük gözleri , alnına düşmüş ıslak saçları ve seyrek sakalları ondan korkmama sebep olmuştu
temsili-
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerim ile hızla karşımdakini incelerken kalıplı vücudunda huzurla uyuyan Barlas'a koştum. Onu incitmemeye özen gösterip kucaklarken karşımda ki adam bir şey yapmadan öylece bizi izliyordu. O kimdi ve bizden ne istiyordu.
' Sen kimsin?'
Sorduğum soru ile barlas ve ben arasında gidip gelen gözleri gözlerime çevrildi.
'Asıl sen kimsin?'
yüzüme bu kadar ciddi bakmasa şaka yaptığını düşünecektim ama o gayet ciddiydi.
'Beyefendi bakın siz kimsiniz bilmiyorum lakin biz kimseye bir şey yapmadık . Anne ve oğul olarak kendi çapımızda yaşayıp gidiyoruz . bizim sizin gibilerle işimiz olmaz .
şimdi lütfen bizi evimize bırakın.
' Kabul çok güzlesin ama ne kadar sarhoş olursam olayım bir erkekle birlikte olmam ve aldığım bilgiye göre O elinizde tuttuğunuz çocuk benim çocuğum. Yani bence bana bir şeyler açıklamalısınız ."
Söylediklerimi takmayıp kendi içini döken adama şaşkınca baktım ,benim minik Barlas'ım onun çocuğu muydu? kalbime iki ay önceki hançerin tekrar saplandığını hissettim.
