Backstab

Chapter 7

Chapter 7

Ilang linggo na ang nakalipas simula nang hindi na mag text yung mokongbaliw na yun sa’kin. Sinabi ko na din sa dalawa kong kaibigan sina Laikyn at Maia.

Sabi nila parang napagtripan lang daw ako. Dahil hindi naman daw totoo halos lahat ng mga pinagsasabi ng mokong na yun, nong una ganon din yung pakilaramdam ko lalo na nong unag linggo na nagtetext sya sakin. Pero habang lumilipas ang araw ewan ko ba, napapaniwala ako ng mokong na yun sa mga sinasabi nya.

====================================

After almost two years I can say that I fully moved on. Na yung nangyari last two years ago is just a lesson for me to teach me that, everything you imagine and everything you want is not meant to become yours. Hindi lahat ng hinangad natin sa buhay may mapapasakamay natin kung kelan natin gusto.

Ngayon, I'm a grade 12 student in Stem strand to be the hottest pilot in the country 😅

Habang na nanahimik ako sa isang tabi at kumakain ng toasted bread na may butter may lumapit sa aking kaklase ko -si Angel.

“Hi Jas” bati nya sa akin pagkaupo sa tabi ko. Nginitian ko naman siya at ibinalik ang tingin sa librong kanina ko pa pinabasa. “Pwede ba kitang makausap” anito makalipas ang ilang saglit. Paglingon ko, seryoso siyang nakatitig sa akin kaya sinara ko ang libro at itinuon ang atensyon sa kanya.

“Tungkol saan?”

“I know it's too late to tell you this but… I really want to tell you even before”

“Ano bang gusto mong sabihin” naguguluhang tanong ko sa kanya habang patuloy na kumakain. Inalok ko naman sya però agad siyang tumangi.

“Yung text message… Two years ago”

Agad kong inisip yung tinutukoy nya. Two years ago? Text message?

“Diba may nakatext ka two years ago? At sinabi sayong nalaman ng dad nya yung sa inyo kaya itinigil nya kase ayaw ka nyang madamay?” paliwanag nito sa akin.

Kinunotan ko siya ng noo ng mapagtanto ang gusto nyang sabihin. Its the guy who texted me two years ago.

“Pano mo nalaman? Ikaw yun?”

Agad naman siyang umiling.  “Hindi, pero alam ko kung sino”