Yet Again (Again Series #1)

58

Naging maayos naman ang mga sumunod na araw. Hindi na gaano kadami ang mga iniisip ko kung kaya't puro na lamang ako basa at aral.

Nandito ako ngayon sa room at kakatapos lang ng Torts namin. Umalis na ang iba, gusto ko na din umalis dito, at huwag ng bumalik.

I feel out of place everytime I'm here. Malayo ang upuan ko kay Selik na s'yang kaklase ko. Ang iba naman dito ay mga lower level na. Masyadong maingay.

Iyon ang kinakainisan ko sa lahat.

"Selik!" Tawag ko sa lalaking palabas ng room. "Nasayo na ba yung mga cases? Sabi kasi ibibigay daw."

Just like my parents said. Gawin ko ang lahat para pumasa ako. Ang hirap dahil hindi naman ako sanay makipag usap sa iba ngunit iyon lang ang paraan para pumasa ako...

"Why?" Tumingin ito sa akin.

"Pwedeng pasend?" I bit my lower lip. I know his answer, but I'll give it a try, ayaw kong bumagsak ulit, ayaw ko na.

"later." He said before turning his back at me.

That's enough. I can do this!

I smiled a bit before fixing my things. Akmang lalabas na ako ng mapansin ko ang isang lalaki sa loob ng room, kasama ko.

"Caspian..." Kinuha ko ang atensyon nito. He didn't look at me, kinuha n'ya lamang ang kaniyang bag at nag lakad papuntang pintuan.

"Why?"

"Hindi kita napansin." He's damn smart, well... lahat naman ng mga ka-bloc ko.

Umaano s'ya dito? Hindi ko talaga namalayan na bumagsak din pala s'ya sa torts. He's good at this! Recit niya pa lang kayang kaya nang buhatin ang grade n'ya.

"That's not important." His last words before leaving me.