CHAPTER 2EUPAA: GOODBYE AND FRIENDSHIP

3 1 0
                                    

NITICIA'S POV

Nandito ako ngayon sa rooftop ng bahay namin. Nagpapahangin. Thinking about my life in EXOR. Tommorrow na kase ang first day of class. Ang bilis talaga ng oras. Well! Noong una ayoko talaga kase malayo sa parents ko kaya ayokong tumuloy pero naencourage parin ako nila mom and dad. I'm gonna tell what happen.

*Flashback*

On our house*

"Are you okay ticia?" My parents are the only people who called me ticia.
Of course I am not okay.

"Kanina ka pa kase Hindi nagsasalita Simula noong umalis tayo sa University ganun din sa sasakyan at hanggang dito sa bahay." Mom said.

"Ayaw mo ba dun? What things bothered you? Tell to us our daughter." Saad ni dad habang hinahaplos ang aking buhok.

Simple lang naman ang dahilan eh.
"Actually gusto ko naman po sa university na yun pero---"

"Pero ano?" They ask in unison.
Tumutulo na yung luha ko. Sa sobrang lungkot na nararamdaman ko.

"Ayoko kase *sob* mapalayo sa inyo, paano na ako.

Sino nang magpapatahan sakin pag umiiyak ako? Sino kakausapin ko kapag may problema ako?gusto ko nandyan kayo. Kase kahit nasa business yung time niyo palagi you've always give time and attention for me." Hindi ko napansin na nakayakap na pala ako sa kanila habang sinasabi yun .

"Anak, Hindi naman kami mawawala. Oo! Magkakahiwalay tayo pero it never means na Hindi tayo magkikita." Mom said .

"Tyaka napakaimpossibleng wala kang magiging mga kaibigan dun na magiging comfort zone and problem listeners mo. Ano ngang sabi namin sayo nun? " dagdag ni dad na napapaluha na din. Ganto talaga pamilya namin . kunting drama iyak.

"Our heart is the instrument for communications and connections while love is the way for finding happiness." Sagot ko.

"Oh diba EDI ibig sabihin kahit nasaan ka man. We are always on your heart because of our love." Saad ni mom ng nakangiti.

Bakit ba napakapowerful ng words nila. It makes my heart happy and lightly.
*end of flashback*
So yun, after that kadramahan napapayag nila ako. Dahil na rin sa heart and love na yun. Naalala ko adventurous nga pala ako. Why not? if I should take this it is a great experience and adventure. Malay mo naman this is the place for me. Without bullies and maybe full of enjoyment.

*ring ring ring*

Teka sino naman kaya itong tumatawag.

HAHAHAHA si Drei pala yung childhood bestfriend ko. Na nasa States ngayon he left me since when we are 7 years old.

"Hello?" Ako.

"Did you miss me?" Him.

"Ofcourse yes. Baka nga ikaw di moko namimiss." Ako

"Hindi nga eh. Kase Miss na miss na miss na kita netnet." Oh that callsign siya lang tumatawag sakin niyan.

"Kamusta ka dyan sa states? Siguro may Gf ka na noh? Pakilala mo naman ako?" Gwapo kase yun maraming nagkakagusto pero iba daw gusto niya.

"HAHA baliw ka talaga. Di ba nga iba gusto ko. Wag  nga ako yung topic. BTW lilipat ka daw ng bagong school sabi ni tita Ria."  Ang bilis talaga mag inform ni mama Kay Drei close din kase sila.

" oh yes. It was true. Sa EXOR University. Did you know that school?"

" actually no. Sounds new. Pero sana mag enjoy ka dun. Wag ka kaseng magpabully. Kung nandyan lang ako EDI sana napoprotektahan kita."

EXOR UNIVERSITY: Powers And Abilities (On Going)Where stories live. Discover now