Memories in my voice✔️

EPILOGUE

Ikaw ang pag-ibig na hinintay

Puso ay nalumbay nang kay tagal

Ngunit ngayo'y nandito na ikaw

Ikaw ang pag-ibig na binigay

Sa akin ng Maykapal, biyaya ka sa buhay ko

Ligaya't pag-ibig ko'y ikaw

At hindi pa 'ko umibig ng gan'to at nasa isip

Makasama ka habang buhay

Ikaw ang pag-ibig na hinintay

Puso ay nalumbay nang kay tagal

Ngunit ngayo'y nandito na

Ikaw, ikaw ang pag-ibig na binigay

Sa akin ng Maykapal, biyaya ka sa buhay ko

Ligaya't pag-ibig ko'y ikaw

Puso ay nalumbay nang kay tagal

Ngunit ngayo'y nandito na

Ikaw, ikaw ang pag-ibig na binigay

Sa akin ng Maykapal, biyaya ka sa buhay ko

Ligaya't pag-ibig ko'y ikaw

Pag-ibig ko'y ikaw...

Kanta ko habang hinahaplos ang buhok nang taong mahal na mahal ko.

"Love,thankyou." Saaad nito.

"Para saan naman?" kunot noong tanong ko.

"For waiting for me." madamdaming saad nito.

Napangiti naman ako.

"Wala iyon. Nangako ako sayo kaya dapat tuparin ko." saad ko.

Hahalikan na sana ako nito nang mapahinto dahil sa isang sigaw.

"Mama!!Papa!"

P-papa! M-mama!!

Nahihirapang napatayo naman ang asawa ko para salubungin ang anak at ang apo namin.

"Oh, apo bakit ka umiiyak?" malambing na sabi ko.

Ang sakit talaga makita ang batang lumuluha.

"Nako mom, nadapa sya." Saad nang panganay na lalaki namin.

Sa nanginginig na kamay ay kinuha nang asawa ko ang apo namin.

"W-wag ka nang umiyak anak." Saad nito.

Nilaro-laro muna nang asawa ko ang mga apo namin.

"Mom,thankyou." Malambing na saad nito sabay yakap saakin.

"Nako ganyan din ang sinabi nang Papa mo anak." nakangiting saad ko.

Hinaplos ko ang buhok nito.

"Alam mo anak, kahit anong mangyari wag mong hahayaan ang pamilya mo. Habang maaga pa ipadama mo sa kanila na mahal mo sila bago sila mawala sayo at magsisi ka sa huli. Kung napadama mo man sa kanila ang nararamdaman mo magpasalamat ka dahil dadalhin nila iyon hanggang sa langit. Hindi nila makakalimutan ang ipinadama at ginawa mo sa kanila. Hindi ka magsisisi sa huli dahil naipadama mo sa kanila kung gaano sila ka halaga saiyo." mahabang paliwanag ko.

Napangiti naman ito. "Dont worry mom. Gagawin ko po lahat iyan."

"Mom masaya ka po ba?" tanong nito.

Napangiti naman ako habang pinagmamasdan ang asawa ko at ang bunsong kambal naming anak kasama ang mga anak nito.

"Sobrang saya ko, akala huli na talaga ang lahat. Nagpapasalamat ako dahil binigyan kami nang pagkakataon na muli na ming maibalik ang lahat. At nagpapasalamat ako kay god dahil binigyan nya ako nang lakas para hintayin pa ang lalaking matagal ko nang hinintay." nakangiti kong saad.

Napatingin sa gawi ko ang asawa ko kaya mas napangiti pa ako.

At the age of 86 ay medyo mahina na ang asawa ko. Ako naman ay 83, parehas lamang kami mahina na pero hindi naman pinapahalata sa mga anak at apo namin dahil ayaw naming magalala sila.

Minsan nga ay nakakalimutan ako nang asawa ko pero hindi ako mapapagod na ipaalala dito na ako ang asawa nya.

MAGKATABI kaming nakaupo nang asawa ko habang nakayakap ito saakin at ako ay naka sandal dito. Nasa isang resort kami at ngayo'y nakaupo kami sa bench dito sa veranda sa kwarto namin at pinagmamasdan ang anak at apo naming na naglalaro sa buhangin.

"Mahal, inaantok na ako". malambing na saad ko.

"Inaantok na din a-ako." nanghihinang saad nito.

"Nagpapasalamat ako sa diyos at sa hanggang huli ay magkasama parin tayo. Mahal na mahal kita love." Saad ko.

"Mahal na mahal din kita love." Saad nito.

Mas humigpit pa ang yakap nito saakin.

"Matulog na tayo love." saad ko

Tumango naman ito.

"Goodnight kael." Saad ko.

"Goodnight sasa." Saad nito.

Kasabay nang pagpikit namin ay ang pagputok nang fireworks. Simbulo na bagong taon na.

THIRD PERSONS POV

Nang pagputok nang fireworks sa ibat ibang lugar ay napatingin ang magkapatid na anak ni sasa at kael sa kanila. Kita nila ang ngiti nang dalawa habang magkayakap na nakapikit. At alam nilang dito na nagtatapos ang istorya nang kanilang magulang.

Hermosa voz Levian Daniel Clarkson(Hermosa vos=Beautiful voice)

and

Kael Sev Clarkson

is now signing off.