Ken Dominguez✔️

CHAPTER 8:

CHAPTER 08: (22-24)

Samantha's POV:

Pinakita sa akin ni Ken ang magiging kwarto ko at okay naman iyon sa akin dahil maayos naman ito at kulang lang ng mga gamit.

Hindi niya pinakita sa akin ang kwarto niya kaya't hindi ko na rin siya kinulit na ipakita sa akin iyon.

"Sa tingin ko kailangan na nating gumawa ng rules and regulations" sabi niya sa akin habang naka-upo kami dito sa may living room niya.

"HUh? rules? para saan naman iyan?" takang tanong ko sa kanya kanina.

"Lahat ng mga sinabi ko sa iyo at sa party kanina ay totoo pero hindi seryuso" siya

"ano? wait ha kasi hindi ko gets eh.." ako

"Yung sinabi ko na girl-frend kita kanina at totoo iyon pero hindi natin yun seseryusuhin."-siya

"ah parang pretend couple?"ako

"yep you got it. kaya ngayun gagawa tayo ng mga rules natin sa loob o labas ng unit ko pati narin sa campus"siya

"ah okay sige game ako diyan...."

"okay ano nalang ang mauuna: ang rules natin ay nahahati sa dalawang part."siya

Tumungo nalang ako bilang sagit sa kanya.

"Okay ehtong rules na ito ay dito muna sa unit ko or sa madaling salita ay kung ano ang mga dapat na gagawin natin kapag tayong dalawa lang ang magkasama" siya

"okay" 

EHTO ANG MGA RULES INSIDE THE HOUSE :

1-no touching kung hindi ko sinabi.

2-wag mo akong kakausapin kapag busy ako o kaya may ginagawa ako.

3-wag mo akong tatanungin sa mga bagay na wala namang kwenta.

4-lahat ng mga sasabihin ko ay dapat mong sundin.

5-at kapag lahat ng ito ay hindi mo nasunod,, at kapalit itong kaparusahan" mahabang sabi niya

*GULP*

Mukhang magiging alalay lang ako dito ah?

Well ano pa nga ba magagawa ko.

Alam niya kasi kwento ng buhay ko at kung anong hanapbuhay ng mga magulang ko.

OO tama kayu ng nabasa simula nung nakaaway ko kasi siya ay pinahanap  niya agad ang bio-data ko at saka ang kwento ng buhay ko kaya pati trabaho ng mga magulang ko ay alam rin niya.

Sunod naman niyang sinabi ang mga rules kapag nasa labas kami or nasa campus.

Samantha's POV:

"EHTO NAMAN ANG MGA RULES KAPAG NASA LABAS TAYO OR NASA CAMPUS TAYO:"

1-We need to pretend a sweet couple infront of them

2-Holding each other hand is necessary to do

3-Kissing is also necessary if needed ony

4-And hugging also and other things are needed to do especially when we are pretending

5-And last but not the least.... WALANG SINUMAN ang makakalam na nagpapanggap lang tayo," siya

"Naiintindihan mo ba?" tanong niya

"A-ah o-oo naman teka, kailang ba mag-uumpisa ang rules na iyan?" tanong ko

"Maybe tomorrow we can start na.." siya

"ah nga pala may gusto sana akong idag-dag dun sa  rules natin" siya

"Ano yun?" ako

"Kung alam mong magluto kahit ikaw nalang ang mag-luto kasi ako hindi ko talaga alam ang mga ganyang bagay at hate ko ang pagluluto." siya

"Hmmm okay" pagsang-ayon ko naman

"Alam mong magluto?" manghang tanong niya sa akin

*rolled eyes*

"sasang-ayon ba ako kung hindi ko alam??"

"tssss tinatanong kita kaya sumagot ka nang maayos" inis na sabi niya.

Humugot nalang ako ng malalim na hininga bago ako tumungo ulit sa kanya.

tssss... para siiyang boss! kaasar pagmumukhain niya lang akong alalay dito eh psh.

"Teka anong makukuha ko kapag nagawa ko nang maayos ang lahat ng mga pinag-uutos mo?" ako

"Bibigyan kita ng 50,000 pesos cash sa isang buwan at bibigyan ko ng mga trabaho ang mga parents mo at ipapatira ko sila sa maayos na bahay para sa ganun ay hindi naman sila mahirapan" siya

"HUH?! ang laki naman ata nun? kaya mo ba yun?" ako

"Tss"

Samantha's POV:

"tssss,Sa tingin mo ba bibigyan kita ng ganung halaga kung hindi ko kayang ibigay?" siya

"sabi ko nga kaya mo eh " sabi ko ng mahina.

"Sige magluto ka nang dinner natin dahil nagugtom na ako at tatawagan ko lang yung isang staff ng hotel na to para mailipat na dito yung mga bag mo.." siya

"O-kay" ako

Nang may kausap na siya sa cellphone niya ay nag-isip na ako ng dapat na lutuin ko.

Sa ilang minutong pag-iisip ko ay sa wakas may pumasok na rin sa utak ko haaayy 

Na-isip kong kaldereta nalang ang lulutuin ko. sa tingin ko kasi magugustuhan rin niya yun. Masarap naman ang kaldereta diba?

Ilang minuto ang nakalipas at naluto narin sa wakas ang dapat na maluto.

Tinawag ko na si ken sa sala para makakain na kami.

At mukhang narinig naman niya ito kaya pumunta narin siya sa kusina at saka ako ng ayos ng mga plato at kutsara.

"Anong niluto moh?" siya

Tanong niya habang inaayos ko ang mga gagamitin naming plato at kutsara.

Sana naman magustuhan niya.

"ahm kaldereta kung ayaw mo naman sabihin mo lang... mag-luluto nalang ako ng ibang ulam" ako

Sabi ko sa kanya nang hindi makatingin.

"Hindi okay lang sa akin kailan ka pa natutong nagluto?" tanong niya sa akin.

"Hmm simula nung grade 7 palang ako ay natutunan ko na ang pagluluto kaya ehto marami-rami na rin akong alam na lutuin " sabi ko

" sa pagkaka-alam ko ay taga-probinsiya ka talaga at ikaw ang panganay sa apat mong mga kapatid tama ba?" sabi niya

Nagulat naman ako sa bigla niyang pagbigkas sa mga pamilya ko namimiss ko na tuloy sila...

"A-ahh o-oo hehe ako nga ang panganay hmm.... bat mo naman naitanong??" ako

Hindi na siya sumagot at bagkus ay umilng nalamang ito habang kumakain kami.

Naisip ko bigla na matagal-tagal pa pala akong makakauwi sa probinsiya kung san nandun ang inay at itay ko at  ang mga kapatid ko...

Kailangan ko pa kasing makapagtapos ng pag-aaral ko dito para pag nagkaroon na ako ng trabaho ay makakapag-padala narin ako ng pera para sa kanila....

Pero matagal-tagal pa yun mangyayare at kailangan ko pang lagapasan lahat ng mga problema na darating sa buhay ko....