Chapter 12

66 7 8
                                    

It's been 2hrs since Ashton left me for that "Alexandria" and it's been that long since I start killing him on my mind. Seriously? Niyaya niya akong kumain para lang iwanan dito. Kanina pa akong nasa bench sa labas ng restaurant and the weather is not that nice na. I tried several times to call him but he won't answer the phone. I texted him too but there's no reply. I looked at my watch and it's 3 in the afternoon.

Out of boredom I got up and decided to walk towards the near park. I put my phone on my shoulder bag. There were some children playing with their parents some loverbirds na masakit sa mata and some vendors.  Hindi ganun kaingay pero maririnig mo ang munting tawa ng mga bata.

It's quite relaxing because of the trees that planted around the park. Malinis at maaliwalas tingnan ang buong paligid. Naupo ako sa isang bench sa ilalim ng isang puno. Ramdam ko din ang sariwang hangin na tumatama sa aking mukha. I never thought a place like this still exist in a city. I closed my eyes to feel the breeze. Kung alam ko lang na may lugar na ganito sana pinuntahan ko to tuwing malungkot ako nuon. I imagine myself with Ashton in this park. I smiled at my though.

But suddenly I hear a click of a camera. I decided to open my eyes to see who that is. Nakita ko ang isang lalaki na inaayos ang kaniyang camera sa aking harapan. Nangunot ang aking nuo dahil ako yata ang kinuhanan niya ng litrato. Nang nagtama ang aming mga mata ay sinamaan ko siya ng tingin pero nginitian niya lang ako. He walked towards me with his camera on his hands.

"I'm sorry for being rude but can I sit beside you?" Tumaas ang aking kilay sa sinabi niya. Teka nga bakit ba kung maka asta siya ay kala mo ay malapit na mag kaibigan kami. Akmang tatayo na ako at aalis ng hinawakan niya ang kamay ko. Nanlaki ang aking mata sa ginawa niya pero binitawan niya din naman agad ito.

"Sorry but I'm not a bad person. I just wanted to talk to you because you caught my attention. I'm a professional photographer. Would you like to see my business card?" Kahit nag aalangan pa din ako ay umupo na lang ulit ako sa bench. He sit beside me. Mas maganda siguro na may maka usap ako habang wala pa ang magaling kong Boss.

"Bakit mo nga pala ako kinuhanan ng litrato? Hindi mo ba alam na pwede kitang ipakulong dahil dyan?" He chuckled at what I said to him. Aba't tinawanan ako.

"Woah easy Miss. Wala akong masamang intensyon. You can have your picture if you want. I'm Nathan Lex Santiago and I'm a professional photographer" medyo kumalma ako ng ipinakilala niya ang sarili niya sakin. I heard his name from somewhere but I couldn't remember where. Ang mukha niya ay maamo at maaliwalas na para bang walang problema sa buhay. His aura seems so light and free. Napansin kong naghihintay siyang ipakilala ko ang sarili ko. I cleared my throat before I speak.

"I'm Leizly Sunash Asteria nothing more and nothing less" he laughed at what I said to him. Nakakahawa ang tawa niya kaya napatawa na din ako. Medyo nakakaloko nga naman ang pagpapakilala ko. He stopped laughing and face me. He has a smile on his lips.

"So what should I call you Miss? I don't want to be rude at the second time. And your name is cool by the way" napangiti ako sa sinabi niya. Mukhang mabait at masarap siyang kausap. Medyo nakalimutan ko ang pagkawala ng bwisit kong Boss.

"Leizly will do. Should I call you Nathan?" Napatango siya sinabi ko sa kaniya. We looked at the children playing in front of us. It's nice to be young again, yung tipong wala kang iniisip na problema. Kung pwede lang maging bata ulit I will gladly accept that.

"It's nice to be young again don't you think? All you have to do is to eat, sleep then play" nagulat ako sa sinabi niya. Pareho pala kami ng iniisip.

"Yeah and wala kang iisipin na problema sa buhay" napatango siya sa sinabi ko at muli kaming tumahimik. The silence between is actually good. It's not that awkward. I looked at him and his camera caught my attention. Nakasabit ito sa kanyang leeg. It's a professional camera and mukhang mahal.

Petals Of Memories (Dela Cruz Series 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon