WORQUNİM YEMİNİ

Konum Yeri

Cafeden aceleyle ayrıldıktan sonra bir süre koştum. Bilgisayara bakıp, konumu kaybetmiyordum. Koştum ve daha çok koştum. İnsanlar yine bana garip bakıyorlardı. Konuştuğum için değil, koştuğum için. Elimdeki bilgisayarı sımsıkı tutarak ilerliyordum. Muhafızlar hala kendi aralarında konuşmaya devam ediyorlar, fakat onları duymuyordum. Koşup dururken ayağım kaldırıma takılınca olanlar oldu. Yere kafamı sert bir şekilde çarpmıştım. Eğer bu düşüş quinim gezegeninde olsaydı belki de bayılmazdım. Bayılmışım. Elimdeki bilgisayar ile kaldırıma takılınca bir uçuş gerçekleştirdim ve yere düştüm. İnsanlar bu acıya nasıl katlanıyorlardı? Gözümü yavaşça açtım. İnsanlar etrafıma toplanmıştı. Bana en yakın olanı kafama yaklaşmıştı ve benim gözlerime bakıp
- iyi misin?
Dedi. Konuşamadım ve ayağa doğru kalktım. Gözümü kapadım ve muhafızlar ile konuştum
- bana ne oldu?
rkcr - kötü bir şekilde düştün ve bayıldın
Dedi. Ben de
- kafam neden ıslak ve neden kendimi garip hissediyorum?
gkrc - kafan kanıyor ve hissettiğin şey acı
Anlamamıştım. İnsanlarda can olduğu için acı çekiyorlar. Etraftaki insanlar kendi kendime konuştuğum için bana garip bakmaya devam ettiler. Ayağa kalktım ve etrafa bakındım. Aklıma bilgisayar geldi ve hemen yere bakmaya başladım. Bilgisayarı görünce hemen elime aldım ve sinyale baktım. Hala sabitti. İnsanlar bana şaşkınlık ile bakarken ben hızlıca yürümeye başladım. Ana yola çıkana kadar muhafızlar ile konuştum. Ana yola çıkınca bir taksi çevirdim ve bir süre benim dediğim yerlere gitmesini istedim. Sinyale acayip yaklaşmıştık. En sonunda sinyal hemen önümüzdeydi. Fakat sinyal yayan bişey yoktu. Ooo bir dakika yoksa sinyal uçuyormuydu!
Evet galiba sinyal uçabiliyordu. Taksiciyi durdurdum ve çaresizce geri döndüm. Düşünüyordum. Düşündükçe de çok korkmaya başlıyordum. Çünkü bu şey uçarken onu nasıl yakalayabilirdim ki? Cafeye döndüm. Saat biraz erkendi. Beni görünce şaşırdı teyze. Ama gene bir gülüş kondurdu yüzüne ve
- erken gelmişsin. Hoşgeldin!
Dedi. Yanında benim ile mesaileri değiştiren arkadaşım jenny vardı. Beni görünce
- geldiğine göre iş başa ben kaçar
Dedi ve cafeden çıktı. Uzun bir süre çalıştıktan sonra akşam oldu. Tüm müşteriler gitmişti ve ben de masa siliyordum. Tüm masaları sildikten sonra cafeye baktım. Teyze yanıma doğru geldi ve
- cafe pırıl pırıl oldu sağol
Dedi. Ve bende ona gülümsedim. Üzerimdeki önlüğü çıkardıktan sonra gülümseyip odama çıktım. Yatağa uzandım ve muhafızlar ile konuyu konuştum
- sizce onu nasıl yakalayacağız?
rkcr- hiçbir fikrim yok
gkrc - benimde
Nasıl yakalayacağımızı bilmeyerek uykuya daldım. Günün yordunluğuyla

TO BE CONTINUED

Kısa fakat akıllarda kalıcı bir bölüm olduğunu düşünüyorum. Umarım severek okuyorsunuzdur.

Se yoo later