Thank you for supporting Keyl and Autumn!♥️ 'til next story♥️
**
"Caleb, your Mama's looking for you." I told my seventeen year old daughter.
We're not surprised na she's this six feet tall. I mean, my wife and I are both tall that's why.
"Why daw, Ma?" Takang tanong niya.
"About the guy you punched, luv." Napailing ako pagkasabi ko. "Why did you punched him nga?" Naglalakad na kami papunta sa garden. Nandoon si Keyl.
"Kasi naman Mommy, naririnig ko sila ng mga kaibigan niya na pinagpapantasyahan yung crush ko! At hindi pwede 'yon saakin! Wala silang GMRC!" Inis niya pang sinabi. I giggled. Mana talaga sa Mama niya.
Lumaki siyang masayahin at medyo maloko pero hindi namin siya pinalaking walang respeto. Minsan, ngi-ngiti-ngiti lang 'yan pero alam kong may pinagdadaanan 'yan. Sa sobrang masiyahin niya kasi ayaw niyang may malungkot sa paligid niya. Hindi bale ng siya nalang ang malungkot.
Nag-usap sila ni Keyl habang ako nakikinig lang sa kanila. Pinagsasabihan niya pero alam ko naman na natutuwa siya sa ginawa ng anak.
"So you're three days suspended? Finals niyo na sa saturday then you're not gonna play? What a pity!" Keyl laughed kaya napasimangot ang anak niya. Yes, she's a volleyball player, too. "Grabe pa naman yung hype kapag first finals appearance!" Inggit niya pa sa anak niya. Natatawa nalang din ako sa anak niyang nakangusong yumakap sa kanya.
"Ma! Stop it na! We'll win naman even if nasa sides lang ako!"
"Why? Star player ka ba?" Humagalpak si Keyl.
"Of course! I'm your daughter!" Nag high five silang dalawa.
"I know, anak. Kaya for now, cheer them on the side muna. Siguro naman you will play next wednesday na." Pagpapagaan niya pa sa loob ng anak.
"I can't wait, Ma. I've been waiting for finals then this happened." Caleb sighed deeply. Keyl kissed her daughter's hair.
"It's okay. Anyway, sino ba 'yang crush mo at handa kang masuspinde maiganti lang siya?" And now she's teasing Caleb.
"Wala, Ma, hindi mo kilala 'yon!" Nahihiyang sabi ni Caleb.
"Try me," Hamon ni Keyl. Natatawa nalang talaga 'ko sa kanila.
"Basta!"
"Mommy, I'm home na po!" Rinig kong sigaw ng isa ko pang anak na six years old. Grade one na siya ngayon. Yumakap siya sakin pagkakita niya saamin.
"Oh anak, nasaan ang blazer mo?" Sinuot ko pa 'yon kanina sa kanya dahil part 'yon ng uniform nila.
"I saw a little girl on the way home Mom, and her clothes are dirty and ripped. I gave it to her nalang po." She smiled. Aww, my cute baby girl.
"Kioh, come, kiss mo si Mama," Masaya naman siyang lumapit sa Mama niya. "Tell me where you saw her ha? We'll buy her a lot of clothes and food. Okay ba 'yon?" Nagtatalon si Kioh sa galak.
"Yes, Mama! She'll be happy for sure!"
Lumapit sakin si Caleb at ako naman ang niyakap. I kissed her hair at marahan siyang hinahaplos sa braso niya.
"Mom," Simula niya.
"Hmm?"
"When can I have a tatts? I mean, maliit lang naman pero I want your approval." Keyl knows na I'm not into that thing. Kahit pa nung ipinalagay niya ang pangalan ko sa collarbone niya.
"I don't like that, anak." Ngumuso siya. "Pero, let me think of it, okay? Let me appreciate body art first." Masaya siyang humalik sa pisngi ko.
"Thank you, Mom! I love you!"
