Green is My Favorite Color

Chapter 11

Chapter 11: 25th

12/25/10 7:30 am

Nagising ako sa dahil sa isang malakas na hampas sa aking puwet. I groaned. Sobrang antok pa ako kaya bumalikaws lang ako at nagtabon ng kumot sa mukha.

"GISIIIING!" Malakas na sigaw ni Maurice sa tenga ko matapos nitong hilahin ang kumot.

I just groaned again saka kinapa ang paligid upang kumuha ng unan na itatabon sa tenga ko pero inunahan niya akong abutin iyon saka hinampas sa 'kin.

"Aish!" iritang bulalas ko saka umusog sa dulo para hindi niya ako maabot. She' s persistent kaya umakyat ito sa kama saka lumundag-lundag sa tabi ko.

"ANG REGALO KO AMINA," malakas niyang sabi.

"Christmas tree." sabi ko nang hindi gumagalaw. Hinintay ko siyang tumigil subalit imbes na ihinto ang oaglundag ay dinagdagan pa nito ng pagsisisigaw. Pinilit ko ang sarili kong makatulog subalit parang nawala na ang antok ko dahil sa pambubulabog nito. Padabog akong bumangon at tiningnan siya ng sobrang talas, tagos sa laman, habang siya ay patuloy pa rin sa paglundag.

Tumigil ito at diretsong nahiga, hinihingal. "Kapagod! 20 na nga talaga ako."

It's time i hit back. Inabot ko ang pinakamalapit na unan sa 'kin at walang tigil na inihampas ito sa kanya. "AGA AGA!" singhal ko sa kanya then delivered the final blow.

She rolled her eyes and leaned on her side. "Anong aga? 7:30 na kaya!"

7:30 pa lang!

"Kaya nga eh! 7:30 pa lang. I could've slept til afternoon kung di mo 'ko binulabog. I so hate you."

More or less 4 hrs pa lang ako nakakatulog kainis to.

She straightened up. "Oh edi sorry. Naexcite ako eh."

"Alam mo naman kung nasaan ang nga regalo and for sure nabuksan mo na ang sa' yo kyaraa ano bang problema mo?"

May kinuha ito mula sa bulsa ng kaniyang shorts. Ngayon ko lang napansin na nakabihis pala ito. Habang malapad na nakangisi ay nilabas nito ang isang card. Nanlaki naman ang mata ko sa excitement.

"Is that...?" And she nodded.

"Hindi nakabili si mom ng gift sooo she's giving us an opportunity to splurge." at pareho kaming napalundag sa excitement. "Ligo na bilis!"

"Tell tita Mel I so love her."

Pagkasabi ko nun ay mabilis akong naligo, nag-ayos at naghandang lumabas. Habang nag-aayos, we talked about random topics mula sa naging party sa bahay ng bawat isa kagabi hanggang sa school things. Nalaman ko na kaya pala parang ansaya ng loka dahil nakapagbonding pala sila ng Mommy niya. Like I mentioned before, seryosong tao si tita Mel, hindi masyadong expressive at wala masyadong time para kay Mauwi. I'm glad to hear that they're catching up.

"Bakit, ano bang nakain?" tanong ko sa kaniya habang nire-raid ang closet ko para pumili ng susuotin.

"We drank a bit and she talked about this 8 year-old na inoperahan niya last week. It's only a simple case of Atherosclerosis, aside form that the girl was perfectly healthy but when they were halfway through the surgery, bigla na lang daw na heart attack yung bata at hindi na narevive. It may have made her realize how unpredictable life is kaya medyo bait-baitan siya ngayon. Ang nakakatakot lang kasi masyadong biglaan baka may downside." natawa ako.