Hoofdstuk 5: I-star Florida

93 2 4
                                    

Sorrysorrysorry ik heb er echt veel te lang over gedaan maar nu zet ik eindelijk het nieuwe hoofdstuk erop.

Jeeh!!! en hoewel hij niet veel op Wattpad zit ofzo wil ik dit hoofdstuk onofficieel opdragen aan mijn vriendje! <3 hahaha hij leest zelfs dit verhaal, I'm damn Proud!

Oke hier is dan het nieuwe hoofdstuk!:

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

‘Dit was geen goed plan! Kijk eens hoe wit ze ziet!’ Chris’ stem vertelt me dat ik weer bij ben. Toch houd ik mijn ogen stevig dicht. ‘Vind je het gek? Ze kijkt de hele dag naar jouw kop!’ Het is duidelijk dat Jullian en Chris ruziën, waar na horen zeggen niet vaak voorkomt.

Dan komt de wijze en geïrriteerd Lynn weer naar voren ‘Als jullie nu niet weggaan zijn jullie nog lang niet jarig! En nu weg!’

 2 paar voetstappen verlaten de kamer.

 ik kreun zachtjes als de deur nogal luid dicht slaat. Ik snipper een paar keer met mijn ogen voordat ik rechtop probeer te zitten.

‘Hoo, laten we daar nog heel even mee wachten?’ Lynn duwt me terug op bed terwijl ze me met bezorgde ogen aankijkt. Ik kreun nog eens als ik een giga hoofdpijn voel opkomen. Ik grijp naar mijn hoofd. Lynn grijpt naar het water op het nachtkastje en 2 pillen die ernaast liggen. Ik kijk haar zwakjes glimlachend aan. ‘Thanks.’ ‘geen probleem. We hebben je trouwens naar mijn huis gebracht aangezien dat dichterbij was. Oke?’ ‘Ja, dankje’ Ze knikt begrijpend en rijkt me het water aan. Ik neem de pillen uit haar andere hand en slik het door met het water.

‘Kunnen de idioten binnenkomen?’ Ze kijkt me nog steeds bezorgd aan. Ik grijns, ‘Ja, laat het circus maar binnen.’ Lynn loopt naar de deur en doet die open. ‘Óke, voor jullie weer beginnen te schreeuwen naar elkaar, houd er rekening mee dat er  net iemand weer wakker is. Begrepen?’ ‘ja..’ mompelen Chris en Jullian met hun blikken over Lynn’s schouders, naar mij. ‘Wat zeg je?’ zegt onze mama-Lynn.  Daddy Direction is er niks bij, echt waar! ( A/N one direction-grapje, hoef je niet te begrijpenxD) ‘Ja, Mama Lynn!’ Schreeuwen ze luid. Iets te luid. Niet erg helpend met mijn nog steeds aanwezige hoofdpijn. ‘Uhmm, Jongens? Kan het iets zachter? ’ Ik probeer te zachtjes te glimlachen, iets wat gigantisch mislukt, achja. Christian en Julian draaien hun hoofden geschokt om. Ze knielen neer naast mijn bed en zeggen sorry.

Iedere andere situatie zou ik het super grappig gevonden, maar de gedachte waarom ik hoe lig maakt me nog duizeliger. Ik kijk van Lynn, naar Chrisitian, naar Julian en weer terug. ‘Jongens?’ De  jongens heffen hun hoofd en Lynn kijkt me met bezorgde ogen aan. Het kan me niet schelen hoe bezorgd ze zijn, merk ik. Ik wordt plots heel boos, een angstaanjagende golf van teleurstelling en woede overspoelt me. Waarom hebben ze mij op gegeven door die show?! Het kan  nog een letterlijk mijn dood worden! Stacey en haar trutten gaan me nog vermoorden! Stacey zal me uitschelden voor aandachttrekker, uitslover, hoer en weet ik het niet. Hoe kunnen ze mij dit aandoen?!

‘Waarom hebben jullie mij opgegeven voor I-star?’ 3 paar ogen kijken me vol verbazing aan als ik mijn vraag heb gesteld. Ik kijk ze stuk voor stuk aan. Christian herstelt zich als eerste. ‘Je maakt een grapje, toch?’ ik sluit mijn ogen om mijzelf enigszins te kalmeren.

‘Ik ben niet echt in de stemming voor grapjes…’ Zucht ik. Hun ogen vallen bijna uit hun ogen. Ik vind het anders een nogal logische vraag. Ik wil gewoon weten waarom ze me in vulkaan gooien. Oke, dat is misschien iets overdreven, maar toch I WANNA KNOW!!

‘Je hebt een prachtige stem, Jessica! Zoveel gevoel en passie. Bovendien kun je keyboard spelen met evenveel talent. Iedereen hier het hoort weet dat je leeft voor de muziek. Waarom zou je dan de kans laten schieten om de muziek een leven te laten tillen?’ Lynn loopt naar me toe en pakt mijn hand. ‘Je kan dit echt, Jessica. Laat die kans niet schieten.’

Ik moest even nadenken. Als je mijn problemen aan de kant zet weet ik dat Lynn gelijk heeft, het is een prachtig kans om geld te verdienen met datgene wat ik het allerliefst doe. Maar het houdt ook in dat ik mijn muziek deel met de rest van de wereld. Ik weet niet of ik dat wel wil.

Mijn muziek is altijd van mij en mij alleen geweest. Niemand kan me dat afpakken, maar het delen met de rest van deze aardbol  is nogal wat. 

Ik kijk haar weer aan en zeg  ‘Lynn, je hebt gelijk, het IS een goede kans….’ De jongens beginnen te juichen, maar Lynn blijft rustig want ze weet dat ik me niet zo snel gewonnen geef. ‘Maar! Muziek is een deel van mij, ik weet niet of ik dat zomaar kan delen met de rest van de wereld…’

Christian heft langzaam zijn hoofd op met schuld en spijt in zijn ogen geschreven.  ‘Jess, we verplichten je niets, echt niet! ik-,  wij allemaal…’ Hij gebaart naar de Julian en Lynn. ‘We weten niet wat er in jouw hoofd omgaat, en dat hoeft ook niet, maar we weten wel dat muziek een dierbaar deel is van wie jij bent. Het is logisch dat je niet meteen instemt, maar denk erover na. Het is misschien wel je enige kans…’ Ik kijk hem met grote ogen aan, zei onze mr. Beatbox dat nu ?! Julian vult hem aan. ‘Denk er alsjeblieft over na Jessica! Het is overduidelijk dat ik niet de enige ben met Juliard-talent!’ Mijn verbazing werd nog groter toen Julian mijn grap tegen mij gebruikt, bovendien bevestigt hij nu dat hij het talent voor Juliard. Weirddd!!!

‘I-Ik weet het niet… Maar ik zal je advies opvolgen, ik zal erover nadenken, oké? ’ De opluchting is duidelijk te voelen in de kamer. ik probeer op te staan voor een “Grouphug”, maar mijn knieën beginnen te knikken en ik val al snel op de grond. ‘Oepsie…’ zeg ik beschamend. Ik haat deze zwakke kant van mij. Ik probeer terug te klimmen op het bed en al snel  helpen 3 paar handen mij. Even later lig ik weer in bed. Ik begin te giechelen.  ik zeg lachend ‘Grouphug?’ de rest begint ook te lachen en ze knuffelen me. ‘Het komt wel goed, schat.’ Fluistert Lynn zachtjes in mijn oor. ‘Weet ik.’

Ik weet echt niet wat ik moet doen, maar het schijnt dat een nachtje erover slapen echt werkt. Maar ik ben nog steeds bij Lynn thuis! ‘Ehm, Lynn?’ ‘Ja schat?’ ‘Kan ik hier uhm ..blijven slapen?’ Lynn moet even nadenken. ‘Hoeft niet!’ Haast ik me te zeggen. Lynn schud haar hoofd . ‘Nee, het kan wel.’ Ik kijk haar achterdochtig aan. ‘zeker weten?’ lachend knikt ze haar hoofd.  ‘zeker weten.’ Christian en Julian kijken van mij naar Lynn en als we ze aan kijken, schieten we allemaal in de lach. Wat zijn we toch een raar zooitje bij elkaar.

Maar zijn mijn vrienden en ondanks dat ze mijn grootste geheim willen delen met de rest van de wereld denk ik dat ik toch van deze mensen houd.

Na een paar uur vertrekken Christian en Julian (lees: worden eruit geschopt door Lynn). Onze meiden avond kan beginnen! We hebben van tevoren boodschappen gedaan, dus we hebben alles in huis om een feestje te bouwen! Jeeh! Uitgeput van het vele lopen door de stad plof ik neem op de bank. Dit huis is overigens geweldig! Het is echt heel groot! Een combinatie tussen een landhuis en een vrijstaand huis. Ruime slaapkamers en 2 badkamers! Love it!

Ik merk dat Lynn een hele planning voor vanavond heeft opgesteld. Ze heeft serieus een lijst bij haar en de uitdrukking op haar gezicht voorspelt niet veel goeds.  Ze kijkt op van haar papierwerk en lacht als ze mij ziet. Ik doe alsof ik bang ben en deins achteruit. ‘wat heb je daar?’ vraag ik twijfelend terwijl ik naar de lijst blijf kijken.  Haar grimmige uitdrukking zou zo uit een horrorfilm kunnen komen. Je weet wel, de vrouwelijke psychopaat dit gaat nog een lange avond worden…….

--------------------------------------------------------------------------------------------------

Dat wat het weer, ik hoop dat ik nu wel sneller ga uploaden, maar damn school is a bitch!

Tell me what you think

Love You all <3

Twist of Fate (on Hold)Where stories live. Discover now