Twist of Fate (on Hold)

Hoofdstuk 6: Sleep-over!!!!

Omg sorry peeps dat jullie zolang moesten wachten :O ik beschaam mezelf :(

ondanks ideeën in mijn hoofd en van vrienden kwam ik maar niet uit mijn Writersblock (haat aan writersblock!)

Maar dankzij slapeloosheid en complete rust heb ik doorgezet (danoontje Powerrrrrrrr xD)

Hier is het nieuwe hoofdstuk, I hope you enjoy it!   I personally think it sucks :(

Lots of Love

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 Wat er was gebeurt: Ik merk dat Lynn een hele planning voor vanavond heeft opgesteld. Ze heeft serieus een lijst bij haar en de uitdrukking op haar gezicht voorspelt niet veel goeds. Ze kijkt op van haar papierwerk en lacht als ze mij ziet. Ik doe alsof ik bang ben en deins achteruit. ‘wat heb je daar?’ vraag ik twijfelend terwijl ik naar de lijst blijf kijken.  Haar grimmige uitdrukking zou zo uit een horrorfilm kunnen komen. Je weet wel, de vrouwelijke psychopaat dit gaat nog een lange avond worden…….

Ik wil niet opscheppen maar, ik heb gelijk zoooo gelijk!

Lynn kijkt van haar lijst naar mij. Alsof ze niet zeker weet of haar duivelse planning wel wil openbaren aan het eenzame slachtoffer. Oké, ik overdrijf nu misschien wel een beetje. Ik vind slaapfeestjes best leuk, maar een rustig persoon als Lynn daaraan begint, is dat hetzelfde als je een kind het cadeau van haar leven geeft. Lynn ondergaat een transformatie, van rustig meisje naar Party Monster! Zó grappig om te zien!

Alleen nu ben ik het slachtoffer dus half gillend ren ik door het huis met Lynn achter me. Door de hal, de trap op en ik sluit me op in de logeerkamer. Lachend en hijgend leun ik tegen de deur. Lynn bonkt op de deur. ‘Jess,… ik ga… ik ga je pakken, mhuahaha’ ik moet lachen door haar duivelse/uitgeputte stem. ‘Dan kun je maar beter eerst wat aan je conditie doen.’ Grinnik ik. Ik zet mijn oor tegen de deur om haar beter te kunnen horen. Even is het stil, maar dan hoor ik voetstappen die weglopen en ik denk dat ik haar hoor mompelen ‘Wacht maar af, Jessica Maria Bonsing, ik pak je nog wel…..’. bij de gedachte hoe ze dit uitspreekt, in haar handen wrijvend, grimmige lach en langzaam loopje. Een echt party MONSTER!

Glimlachend om haar gekke gedrag wacht ik nog een paar minuten en dan loop ik naar beneden. Als ik beneden aankom in de woonkamer is die een ware metamorfose ondergaan. De tafel, die eerst in het midden stond, is verplaatst naar de zijkanten en 3 grote matrassen liggen in het midden van de kamer, bijna gevaarlijk dicht in de buurt van de open haard met daarboven een flatscreen. De paarse dekens zijn met aandacht neer gelegd en de kussens zijn bedekt met hoezen van een bijzonder diep rode kleur.

Ik glimlach als ik denk hoe goed Lynn me eigenlijk kent terwijl ze me niet eens zo heel lang geleden heeft ontmoet. Toch weet ze dat ik van paars houd en rozen hebben precies de kleur van deze hoezen. Nadat ik de kamer heb bestudeert, ga ik voorzichtig opzoek naar Lynn.

Ik zoek het hele huis door maar ik vind haar niet, wel hoor ik af en toe een giechelende stem.

Uiteindelijk geef ik het op en ik loop terug naar de woonkamer. Ik plof op het bed neer en zet de tv aan. Een flat screen went nooit. We hebben er thuis ook een en ik verbaas me nog steeds over de grootte van dat ding.

Na een paar programma´s voel ik een hand op mijn schouder. Ik schrik en spring op van het matras.

Lynn staat achter en schiet in de lach. ‘Hahahahahaha, je ha-had je gezicht moeten zien!’. Ik zet mijn handen op mijn heupen wacht geduldig tot ze is uitgelachen.

Na een paar minuten lijkt Lynn te zijn bij gekomen. ‘Dus…. Wat is het plan voor vanavond? Of gaan we de rest van de avond mij de stuipen op het lijf jagen om mij daarna uit te lachen?’ ik probeer serieus te klinken. Een nadeel: ik houd dan nooit lang mijn gezicht in de plooi. Dus ik schiet in de lach en Lynn begint dan ook te lachen.

We ploffen lachend op de matrassen, maar het lachen vergaat mij snel af ik bovenop de afstandsbediening gaat zitten. Het geluid schiet omhoog en het geluid van een reclame over haarproducten schreeuwt door de boxen. Ik sta op en pak de afstandsbediening. Snel zet ik hem zachter, maar dan begint de volgende reclame waardoor ik plots verstijf.

‘HALLO TOEKOMSTIGE POPSTERREN VAN AMERIKA! DE NIEUWE AUDITIERONDES VAN I-STAR FLORIDA ZIJN DAN EINDELIJK BEGONNEN! WIE WIL NU NIET BEROEMD WORDEN, DE WERELD ZIEN EN OPTREDEN IN UITVERKOCHTE CONCERTZALEN?! Je kunt je opgeven op de volge……’ Ik staar naar het beeld en de stem van een overenthousiaste vrouw vervaagt op de achtergrond.

Zou ik het kunnen? Zou ik mijn allesoverheerende onzekerheid en zelfs een klein gevoel van schaamte aan de kant kunnen zetten om mijn droom te verwezenlijken?

Lynn pakt de afstandsbediening uit mijn handen en zet snel de tv uit. Met gezorgde en geschrokken ogen kijkt ze naar me. ‘Weet je al wat je gaat doen?’ vraagt ze voorzichtig.

Ik schud mijn hoofd en ontwaak uit mijn trance. Ik kijk haar aan en in haar ogen zie ik nog iets anders dan zorgen,

Trots. Trots op de persoon die ik ben en trots op het talent wat ik in mij draag.

Vastberadenheid. Het doorzettingsvermogen om mij koste wat het kost over te halen dat talent naar buiten te brengen.

Door wat ik in haar ogen zie neem ik een besluit.

‘Lynn?’

‘Ja?’

……

‘Ik doe mee.’

*een uur vol ongeloof later*

Nadat Lynn eerst honderd keer had gevraagd of ik er zeker van ben, zijn we de hele avond liedjes gaan uitzoeken voor de auditie.

Na wat meer informatie te hebben opgezocht over de auditie, kwamen we erachter dat de auditie al over een week is!

‘Dus we hebben de keuze uit: Autumn Leaves , Diamonds, Hall of Fame, Listen, Fix You, Skyfall en Turning Tables’ Lynn houd een lijst op met doorgestreepte nummers en omcirkelde nummers.

Ik denk na. Welk nummer is mooier voor de auditie? Welke is moeilijker? En natuurlijk het belangrijks: Welke past het best bij mij?

‘Uhmm, Diamonds is te onpersoonlijk voor mij, Listen is wel mooi maar heel moeilijk met die uithalen en passie… dan heb je Fix You, dat is meer een duet en Turning Tables is zowel mooi als moeilijk… ’

‘Dus het is tussen Listen en Turning Tables?’ Lynn kijkt op van haar papier en kijkt me aan. Nog steeds is ze niet overtuigd en misschien wel te verbaasd om te geloven dat ik echt mee ga doen aan de grootste talentenjacht van het moment.

‘Ik denk het…’ Ik twijfel nog steeds. Ik ben bang dat ik bij Listen te vlak zing, zonder enige passie. Tegelijkertijd twijfel ik of Turning Tables wel zou doen. Het is een prachtig nummer maar…. Ik weet niet, ik heb er niet het gevoel bij als bij Listen.

‘Oke! Noem je positieve, alléén de positieve, punten van Listen.’

Nog een reden waarom ze mijn vriendin is, zij laat de keuze vrij en laat mij positief denken over dingen die ik alleen negatief kon bekijken. Ze vult mij aan en ik haar. We houden elkaar zo in balans.

Na flink wat uren twijfelen en proberen hebben we een nummer gekozen.

‘Dus deze wordt het?’ Zegt Lynn als ze de lijst opvouwt.

Ik knik ‘Ja, deze wordt het!’

We kijken nog een paar films en gaan dan slapen. Over een week  is de auditie al..

Over een week al……

Met die gedachten val ik in slaap.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Dit hoofdstuk was duidelijk een aanleiding tot het grotere/uiterst belangrijke hoofdstuk,  Mhuahahahaha. I'm so Mean!!

Jeeeeh! Jessica doet auditie!!!

Welk nummer denk je dat ze hebben gekozen? Let Me Know!!

Ik hoop in het vervolg meer te updaten

Lots of Love, Youretheone :)