💧💦
"စစ္မႉး.....ဘာလို႔လဲ။ဘာေတဖစ္ေနတာလဲ"
သူ႔အေမးစကားဘက္ကို က်ေနာ္ ေခါင္းေလးေဆြၾကည့္လိုက္သည္။
"က်ေနာ္ အခု အလုပ္လက္မဲ့ဖစ္သြားပီ။ခင္ဗ်ား ေကာင္းမႈေၾကာင့္ေပါ့"
"ေအာ္...စစ္မႉးရယ္။ဘာကိစၥမ်ားလဲလို့္...။အခု ဟိုcompanyက မင္းကို ထုတ္လိုက္ပီလား"
"Omm..."
"အဲ့တာဆို ကိုယ့္companyမွာ လာလုပ္ေလ.."
"ဟာ...ဖစ္ပါ့မလားဗ်ာ။ဟိုcompanyမွာေတာင္
က်ေနာ္က သူလွ်ိဳ ဆိုပီး အလုပ္မခန္႔ရင္ ဘယ္လိုလုက္မလဲ..."
"ဟိုcompanyမွာ သူလွ်ိဳ လုပ္တယ္ဆိုတာ..။
ကိုယ့္တို႔companyရဲ႕ သူလွ်ိဳ အေနနဲ႔ သြား လုပ္တာေလ...။ေနာက္အပတ္ကေနစပီး မင္းကို
ကိုယ့္ရဲ႕အတြင္းေရးမႉး အဖစ္ အလုပ္ခန္႔လိုက္ပီ"
"တကယ္လား...."
"တကယ္ေပါ့...။ဒီအပတ္ကို ျပည့္ျပည္ဝဝ အနားယူလိုက္ ဟုတ္ပီလား..."
သူ႔စကားကို က်ေနာ္ ေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္ျဖင့္ လုပ္ကာ မ်က္ႏွာကေတာ့ မိႈရတဲ့ မ်က္ႏွာလိုကို ျဖစ္လို့္ေနပါသည္။သူကေတာ့ ခပ္ေျပေျပေလးသာ
ျပံဳးကာ က်ေနာ္ ပုခံုးေပၚကို ေခါင္းေလးမွီကာ စည္းစိမ္ယူေနလ်က္...
ဒါေပမဲ့ ေသခ်ာတာတခုက....
က်ေနာ္ သူ႔ကို ျပန္ခ်စ္လာမွာေတာ့ မဟုတ္တာပဲ
×××××××××
💦💦💦💦
မဲနယ္ေရာင္ သန္းေနေသာ မိုးေကာင္းကင္ျပင္က်ယ္ႀကီးက အလြမ္းမိုးမ်ား ရြာသြန္းေနသလိုပင္
ူcompany၏ ႐ွစ္လႊာေျမာက္အထပ္တြင္ ႐ွိေသာ က်ေနာ့္ ရံုးခန္းက ကုလားထိုင္ ေပၚတြင္ ထိုင္ကာ ျပတင္းေပါက္ ဆီသို႔ ေငးေမာေနမိသည္။
ဒီေန႔ကေန စပီး ဒု-အတြင္းေရးမႉး စစ္မႉးေဝ လာေတာ့မည္ မဟုတ္တာကို ေတြးေတာေနမိသည္။အခန္းတံခါး ေခါက္သံကိုပင္ က်ေနာ္
မၾကားႏိုင္ အေတြးႏြံ ထဲတြင္သာ နစ္ေျမာမိေနသည္။
