hoofdstuk 4

689 44 16
                                    

Senna (Pov)

Ik, het meisje dat volgens Vanessa geen toekomst had werd dan toch uitgekozen.

'De dagen dat ik opgesloten zat in mijn eigen verdriet zijn voorbij.' Dacht ik in mezelf.

Ik keek in stilte door het raam van de auto naar de druppels regen die elk om de beurt naar beneden vallen.

Af en toe zie ik Liam bezorgd door de achteruitspiegel naar me kijken.

Het beeld van toen we het weeshuis verlieten kan ik maar niet vergeten.

'Sophia die voorop liep, ik erachter met mijn kleine koffer en Liam die beschermend een arm om me heen sloeg.

Ik keek nog één keer achteruit en zag hoe 51 boze blikken me aankeken.

'Vaarwel weeshuis' zei ik toen onhoorbaar.

Ik voelde hoedat de auto tot stilstand kwam en hoe een grote witte poort open ging.

De auto reed weer vooruit en Liam parkeerde het vóór de gevel van een mega grote villa.

Ik was met open mond achter het raam naar de reuze villa aan het staren.

'Het weeshuis kan hier zeker 4 keer in of beter 5 keer' dacht ik in mezelf.

"Vindt je het mooi?" Vroeg Sophia glimlachend.

Ik knikte en glimlachte terug.

Liam deed mijn deur heel charmant open en zei:" Na u jongedame."

Ik stapte glimlachend uit en pakte mijn kleine koffer.

"Moet ik het dragen?" vroeg Liam wijzend naar mijn koffer.

Ik schudde nee en keek met een glimlach naar de mega villa.

"Welcome to your new home sweety." Zeiden Sophia en liam ter gelijk...

why did you choose me? ( tijdelijke stop)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu