Winter In Summer

CHAPTER 17

Nagising ako dahil sa nararamdaman kong titig, umagang umaga may kayakap akong mabango. Pagka dilat ko sa aking mata, nakita ko ka agad ang malamig na mata ni Zimram. Napaupo ako bigla.

"Don't stare at me like that", sabi ko. Tinawanan niya lang ako kaya kumunot ang noo ko at tumayo.

"Ang ganda mo binibini", sabi niya. Hindi ako tanga kaya dumiretsyo ako sa CR ng kwarto. As I faced the mirror, please lupa kainin mo na akooooooo!!!

May laway ako sa gilid ng aking labi, puro muta ang aking mata, may mga marka pa sa mukha ko at ang gulo ng buhok ko.

"Ang low naman ng standards mo ng maganda!", naiiyak kong sabi.

Ang unfair naman, siya ang pogi niya at mabango pa, tapos ako? Taong grasyaa amp. Naririnig ko na ang mga yapak niyang papunta dito sa CR, hindi ko pa naclose yung door.

"Wag kang papasok!", binuksan ko agad ang tubig para mag hilamos ng nakaramdam ako ng malamig na kamay tumutulong sa pag hilamos.

"Tss... I told you you're the prettiest", he said.

Pagkatapos naming mag hilamos, nakasimangot ako sa salamin habang nakatingin sa kanya.

"Ang unfair naman", I ranted. He just chuckled.

"I already see your worst babe, remember your wasted part?", pang aasar niya sa akin. I rolled my eyes at him.

"Honey, hindi kita maintindihan, tagalog right?", pang bawi ko sakanya nung naalala ko yung deal nila ni dad kagabi. Siya naman ngayon ang nakasimangot. Humalaklak lang ako at umalis doon.

"Bilisan mo diyan! Hinihintay na tayo sa baba!", natatawa kong sigaw sakanya.

"Papunta na binibini!", sigaw niya naman. "Stop calling me binibini!", sigaw ko pabalik.

"Sigaw kayo ng sigaw! Umagang umaga, daig niyo pa manok natin!", narinig kong sigaw ni manang sa labas ng kwarto namin.

Hindi ko namalayan na inakbayan na ako ni Zimram.

"Tahimik lang daw tayo", medyo may pagka conyo ang pagkasabi niya.

"Daig daw natin ang manok, eh siya nga putak ng putak ng chismis, umaga palang", pang babash ko kay manang.

"Yang bibig mo masyado madumi dapat nating linisin yan", natatawang sabi ni Zimram na nakatingin sa aking bibig. I blushed when I remembered na never niya pa akong nakiss sa lips. Lumapit ang kanyang mukha, pumikit ako nong akal ko ay hahalikan niya ako doon ngunit sa noo lang pala.

"It's not the right place for our first kiss", he said coldly that makes my face in heat.

"Ate kain na! Umagang umaga nag mumukha kang kamatis", sigaw naman ni Jerico ng napadaan siya sa amin. I swear issue of the month kami dito sa bahay baka nga kinalat  na ni manang sa buong barangay.

Andoo na sila mama at dad, kakarating lang ni Jerico sa hapag. "Magandang umaga po", bati ni Zimram.

"Magandang umaga rin", malambing na bati ni mama. Ngumiti lang ako at umupo sa dating pwesto.

"Pagusapan na naten", sabi ni dad at tumingin ng deretsyo kay Zimram.

"May tiwala ako sayo, iho", sabi ni dad kay Zimram. Nagulat ako sa sinabi niya, actually this isn't the first time I brought a man in this house, yung pang emergency. Pag ganitong usapan ay pinapaalis ni dad, si manang nga pinapa day off pa namen pag ganto kasensitibo ang pinag uusapan.

Tumingin ako kay ZImram, I could see in his eyes that he was touched. Ngumisi siya ng onti. "Salamat tito, pwede ko rin kayong tulungan kung gusto niyo po", magalang niyang sabi kay dad.

"Salamat... Siguro kung kakailanganin", sagot ni dad.

Sinimulan ni dad kung paano na down ang business, unti unting nababwasan ang investors ng hotel namin, ang pinagtataka rin nila eh paano nangyari iyon, wala namang problema or kahit anong scandal na kumkalat.

"Did you check the shares? Stock holds baka may mali?", sabi ni Jerico. Kahit 16 palang siya, my dad trained him at the age of 14 because of me having my own legacy. So automatic that the whole family business ay mabibigay sa kanya, he's gonna build his own there.

"We have an investor from Santiego stocks", seryosong sabi ni mama na hinihintay anong masasabi ko. I can feel it, Santiego's are hitting our spot.

"I heard about Missy, Scarlet", dagdag ni dad. Tumingin ako kay Zimram, I'm thinking what he's thinking syempre kaibigan niya ang pinaguusapan namin dito but he knows about this from the start.

"I've already plotted their fall, dad", I said. "But I need to insert some traps and specialty because of what happened in you business", I added.

"You're really brilliant, ate", compliment ng kapatid ko sa akin. Tumawa lang si mama. "Well her motto is, Papunta palang kayo, pabalik na ako", sabi ni mama.

"That's why do your best, Ico", sabi ni dad. "Ako pa ba?", mayabang na sabi niya.

Nagsitawanan nalang kami at pinagpatuloy kumain.  We're already in our dessert part.

Pinakuha ni dad kay Jerico ang mga papeles sa kwarto nila. "What could you say, Zimram?", tanong ni dad sakanya habang nag hihintay.

I watched his reaction, he licked his lips before he talk.

"Well, I have nothing to say. I admit I'm friends with them, don't get me wrong I'm with you... May atraso rin sila sa akin, uhm a deep one thou", he said seriously. Lumiit ang aking mata sa sinabi niya. Yes, I don't know something deep about him, I'm gonna ask this later.

"I think I know about that...", sabi ni mama. Ngumiti lang ng tipid si Zimram.

"Ano po iyon, ma?", I asked.

I heard dad sighed at dumating na si Jerico kaya hindi natuloy ang pag sagot sa tanong ko.

I looked at them may nalalaman bang hindi ko alam? I don't know. Tumingin ako kay Zimram na nakatuon sa sinasabi ni dad. I trust him. My parents are good to judge who to trust to, that's why we let him listen.

I'm not good with men but I'm sure even I don't know his deep personality. I can feel it. He's the one I'm finding. My future or maybe I'm just assuming?

Well I really don't believe in destiny. "Rose", malamig na tawag sa akin ni Zimram na naka tunganga na pala ako sakanya.

"HAHAHAHA!!", tawa ni Jerico. I rolled my eyes at him. "Yak ate, patay na patay?", asar niya sa akin.

"Swak lang duh", I said. Tumingin ako ng masama kay Zimram. He just winked at me.

So ito na future husband ko?

________________________________________________________________________________

-WINTERIN SUMMER-