CHAPTER 16

1 0 0
                                    




"You can rest while I drive okay?", sabi sa akin ni Zimram ng nasa sasakyan na kami.


"Ayaw ko nga mga 5 minutes lang, gisingin mo ko ha", I said.


"Where's the exact address?", ibinigay ko sakanya ang phone ko upang masundan niya patungo sa bahay namin sa Pangasinan.


"Wake me up ah, 15 minutes nalang pala", I said.


He just nodded, "Rest well, Rose", he said softly at nag patugtog ng siya ng classical music na nag patulog sa akin.






Naramdaman kong may humahaplos sa aking buhok na nag pagising sa akin. Unti unti kong minulat ang aking mata at naaninag ko ang depinang mukha ni Zimram.


"Were here already", he whispered at tinignan ko ang labas ng sasakyan. Andito na nga kami sa side park ng baranggay namin.


"Sabi ko gisingin mo ko, 15 to 3 hours ah, galing!", sarcastic kong sabi. It's already 1:48 am.


"I tried babe but you're such a sleepy head", panunuya niya sa akin.


"Buti di ka nawala, so next is ipasok mo hanggang makakita ka ng blue gate, kami lang may gate na ganon kaya madaling hanapin", sabi ko habang siya stinastart ulit ang sasakyan.


"I've been before in this place... for business", he said. Nakikita kong malapit na kami sa bahay namin.


"Baka mamaya may ex ka diyan ah. Yan na!", turo ko sa gate ng bahay namin. "Stop mo muna, bubuksan ko gate", I said. He just nodded, pag ka hinto niya lumabas ako, sinalubong ako ng mainit na gabing hangin. Province air,baby or would I say, Home!






Papunta na ako sa gate namin ng may naaninag akong tao. Baka mag nanakaw toh?


"Manang?", tanong ko. "Ahy! De puta!", gulat niyang sigaw. Lumaki ang mata niya ng napansin niyang ako to.


"Scarlet!  Ikaw pala yan, sorry ah ikaw kasi nangugulat", nanisi pa. "Oh wala kang lugan?", mixed ilocano niyang tanong.


"Iyon nga po eh, meron", I said. "Sana nag busina ka nalang", sabi niya at binubuksan ang gate namin. Medyo malawak rin ang harapan namin kaya kahit may dalawang kotse, makakasya parin ang sasakyan ni Zimram.


"Ikaw po ba, manang, anong ginagawa niyo sa labas ng gantong oras?", tanong ko.


"Eh nawalan ako ng signal sa loob, katext ko nobyo ko", sabi niya. Pumunta muna ako sa labas upang tawagin si Zimram, "Ipasok mo na!", sabi ko.






Mukhang nagulat rin si manang na may kasama ako. "Hindi mo sinabi na kasama mo pala si Missy", sabi niya dahil tinted and sasakyan hindi niya nakikita si ZImram. Tumahimik nalang ako at inabangan lumabas si Zimram sa pag ka park niya.


Preskong lumabas si Zimram. "Ah, Missy lalake ka na pala", tangang sabi ni manang. I sighed, "Manang wala na po si Missy, nasa ibang bansa na po siya", mas ngumanga ang bibig ni manang.


"Get our things already", bulong ko kay Zimram at bumalik siya dala ang bagpack namin. Habang si manang di parin maka get over.



"Manang sa loob na", sabi ko na nagpagising sa kanya. "Ah eh oo oo", sabi niya at nauna siya papunta sa pintuan namin. Pagbukas niya ng pintuan andoon silang lahat sa sala. Tumingin ako kay Zimram na nakastiff position na. Hinawakan ko ang kanyang kamay, "Relax, Shuah", I said pero ang lamig niya parin, para bang patay ang hawak ko.






Winter In SummerTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon